WHITE TOWER: “Night Hunters”

ALBUM

Η αλήθεια είναι, ότι η ελληνική σκηνή τα πήγε εξαιρετικά από την αρχή του 2024. Και εκεί που έλεγες τα έχουμε ακούσει όλα, με ένα μπαράζ δυνατών κυκλοφοριών από τους Silent Winter, τους Innerwish, τους Arysithian Blade, μέχρι και τους Desert Near The End και τους White Tower, μας αποτελείωσε. Εκεί στις αρχές του Δεκέμβρη λοιπόν, η πεντάδα από την Θεσσαλονίκη “εξαπολύει” τον δεύτερο “πύραυλο” της υπό τον τίτλο “Night Hunters”, παραδίδοντάς μας σεμιναριακού επιπέδου ‘80s US heavy/speed metal και πώς φτάνεις σε headbanging “οργασμό”.

Οι περισσότεροι θα διακρίνατε την “αύρα” του αυθεντικού ταλέντου και την στόφα “πρωταθλητισμού”, που διακατέχει την μπάντα ήδη από το ομώνυμο ντεμπούτο της, όμως αυτό που καταφέρνουν οι Θεσσαλονικείς στην δεύτερη δισκογραφική τους προσπάθεια, είναι να “διαλύσουν” τις όποιες υποψίες/αμφιβολίες περί “τύχης του πρωτάρη” ή “μπάντας-κομήτη”, πετυχαίνοντας έναν καθηλωτικό ‘80s US heavy/speed ήχο και ενισχύοντας την άποψη ότι πρόκειται για ένα “μουσικό φαινόμενο της εποχής μας”. Οι White Tower του “Night Hunters”, ξεφεύγουν από το τευτονικό heavy/speed, με τα γρεζάτα, αλά UDO-Accept φωνητικά, μεταφέροντας πλέον τον ήχο τους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, σε μία US heavy/speed “ταυτότητα”, με κορώνες, πιο κοντά σε σχήματα όπως οι Traveller, οι Riot City του σήμερα, με αδιαπραγμάτευτο το ‘80s feeling και τον εκρηκτικό “χαρακτήρα” της μπάντας. Είναι εδώ στο δεύτερο album τους, που οι Θεσσαλονικείς αναδεικνύουν τις “πολύπλευρες” ηχητικές επιρροές τους, που δεν “καλουπώνονται” σε στεγανά, ενώ παράλληλα δείχνουν ότι διαθέτουν και την “όρεξη” και τις δεξιότητες, να πρωταγωνιστήσουν σε μια σκηνή που διαρκώς εξελίσσεται και ανεβαίνει. Το “Night Hunters” είναι speed-άτο, είναι στιβαρό, διαθέτει μία απίστευτη “φυσική” ενέργεια και μια ηχητική “φρεσκάδα”, κατορθώνει να σε ξεσηκώνει, “ερεθίζοντας” ιδανικά τα πρωτόλεια heavy metal “ένστικτά” σου, “μανουριάζει” σαν thrash “δυναμίτης”, ενώ δεν λείπουν και οι ‘80s US power “αναφορές”. Οι White Tower δείχνουν να έχουν “διαβάσει” άριστα τι λείπει ηχητικά από την εγχώρια heavy metal σκηνή, όπως και τι “γοητεύει” την παγκόσμια metal κοινότητα, και μας το προσφέρουν απλόχερα και με μεράκι στο νέο τους album. Το “Night Hunters” ηχητικά, μοιάζει με γροθιά στο σαγόνι, με μια επιβλητική πολεμική μηχανή, που θα σε βγάλει νοκ άουτ, θα εξαφανίσει οποιαδήποτε αμυντική “τακτική” σου. Το “Night Hunters” είναι ένας πραγματικός heavy/speed “οδοστρωτήρας”.

Παράλληλα, οι Θεσσαλονικείς metallers έχουν καταφέρει να πλαισιώσουν αυτό το ηχητικό “κτήνος”, με το κατάλληλο συνθετικό “υλικό”. Οι White Tower έχουν δουλέψει μεθοδικά, δημιουργώντας speed-άτες, στα όρια του thrash συνθέσεις, γεμάτες έμπνευση και “φαντασία”, με επιβλητικά, καταιγιστικά riff και κοφτερά solo, με evil ατμόσφαιρα και μία σειρά από εξωπραγματικές, into the point ερμηνείες, με καθηλωτικές κορώνες. Τα 11 κομμάτια του “Night Hunters”, μοιάζουν με έναν heavy/speed “κυκλώνα” στην κορύφωσή του, που γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι αν βρεθείς στο “μάτι” του, απλά την “έβαψες”. Το “Night Hunters” για τα σχεδόν 45 λεπτά του, σε σφυροκοπά αλύπητα, χωρίς ανάσα, χωρίς να σου αφήνει έστω μια «χαραμάδα» να ξεφύγεις, προσφέροντάς σου όμως την αίγλη μιας ένδοξης για το heavy metal εποχής, ικανός λόγος να σε «πείσει» να «αντέξεις» στο «pit» μαζί του. Οι White Tower μπαίνουν «γκαζωμένοι», γεμάτοι ενέργεια και μοιάζουν να ξεχνούν το «φρένο» μέχρι το τέλος του δίσκου. Heavy/speed συνεχόμενο «μακελειό» στα “Total Evil”, “Night Hunters” και “Knife In The Back”, με φοβερά riff και solo και απίστευτες ερμηνείες από τον Γκάγκο Καραπετιάν, μια δυνατή ‘80s heavy metal στιγμή στο “Banshee”, με μια κραυγή απόγνωσης στο ρεφρέν, το “Tear Up The Night” με το Priest-ικό riff, και μετά μια πεντάδα «όλεθρος», με τα “Warmonger”, “Early Warning”, “Masters Of Menace”, “Enforcer” και “Malice And Lust”, να προσφέρουν πάνω από 20 λεπτά απείρου heavy/speed «κάλλους». Οι Κούλας και Πατρονόπουλος «πυροβολούν» χωρίς έλεος στις κιθάρες, οι Βέκης και Τροχίδης παίρνουν τον χώρο και τον χρόνο τους σαν ιδανικό rythm section και ο Γκάγκο Καραπετιάν αποτελεί την αποκάλυψη πίσω από το μικρόφωνο. Το “Night Hunters” καταφέρνει να σε «γραπώνει» από το λαιμό από το πρώτο δευτερόλεπτο, και δεν σε αφήνει μέχρι και την τελική νότα, συνθετικά.

Τέλος, το “Night Hunters” καταφέρνει να ξεχωρίσει τόσο για το τρομερό εξώφυλλο, όσο και για την εξαιρετική παραγωγή. Ένα εξώφυλλο, που κατορθώνει να «ζωντανέψει» τις καλοδουλεμένες ιδέες των White Tower, και μία παραγωγή που δίνει τον «χώρο» και στις κιθάρες, και στο rythm section, και στα φωνητικά, ώστε ο ακροατής να έχει την ολοκληρωμένη μουσική «εμπειρία» του νέου δίσκου των Θεσσαλονικιών. Όσο για τον Καραπετιάν, εντάξει, τι να πούμε; Ο τύπος πρέπει να είναι από άλλο πλανήτη, ερμηνευτικά! Πόσο ωραίο είναι, όταν μια μπάντα βρίσκει εκείνον τον ιδανικό άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο, που θα κατορθώσει να απογειώσει τα κομμάτια;

Το 2024 φαίνεται ότι έκλεισε ιδανικά για την ελληνική heavy metal σκηνή, με την δισκογραφική «επάνοδο»-αποκάλυψη των White Tower. Μιλάμε για ένα album-δυναμίτη, ένα πραγματικό heavy/speed «όργιο», που θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς οπαδούς. Οι White Tower τα έχουν κάνει όλα άψογα στο “Night Hunters”, αποδεικνύοντας ότι ήρθαν για να αφήσουν εποχή. Οι Θεσσαλονικείς παρέδωσαν μια heavy/speed ωρολογιακή «βόμβα» στην παγκόσμια metal κοινότητα, έτοιμη να «εκραγεί» και να κάνει πάταγο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του old school heavy metal, ενώ θεωρώ δεδομένο ότι η evil αισθητική και η ενέργεια του, θα ταρακουνήσει και το πιο «μοντέρνο» κοινό. Κρίμα που οι λίστες είχαν ήδη βγει, γιατί το “Night Hunters” θα βρίσκονταν εκεί και μάλιστα πολύ ψηλά. Δεν γίνεται να σου λείπει, απλά το παίρνεις άφοβα.

Είδος: Heavy/Speed Metal
Δισκογραφική: Steel Gallery Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6 Δεκεμβρίου 2024

Facebook
Website
Bandcamp
Shop

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 798 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.