VOIDGAZER: Επίσημο βίντεο για το “Jesus Take the Needle”

NEWS

Μετά την ανακοίνωση μιας κυκλοφορίας που συνοδεύει την headlining τους εμφάνιση στο “420 Stoner Metal ‘O’ Doom”, το metal κουαρτέτο Voidgazer, από το St. Louis δημοσίευσε μια οπτικοακουστική εντύπωση για το τι να περιμένουμε από το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Dance Of The Undesirables”, το οποίο θα κυκλοφορήσει στα ράφια στις 19 Απριλίου 2024, από τη δισκογραφική  Reigning Phoenix Music (RPM).

Το “Jesus Take The Needle” απορροφά τους ακροατές με την αργά ανοδική εισαγωγή του πριν μετατραπεί σε ένα βάναυσο αλλά ένδοξα προοδευτικό τερατώδες κομμάτι. Επιπλέον, ο Sam Beck έχει δημιουργήσει ένα μουσικό βίντεο για το βαρύ single που μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Ο εγκέφαλος Manny Watts (κιθάρες) εξηγεί: “Το “Jesus Take The Needle” είναι μια ζοφερή ιστορία του μεσσία που επιστρέφει στη σύγχρονη γη και αποτυγχάνει στην αποστολή του να σώσει την ανθρωπότητα, καταλήγοντας να ζήσει μια άθλια ζωή με αισχρή αποτυχία και χρήση ναρκωτικών. Είναι ένα σχόλιο για τους θρησκευτικούς απατεώνες και τη ζοφερή πραγματικότητα της ζωής σαν απλού ανθρώπου”

Album Tracklisting:

“Jesus Take The Needle”

“Dance Of The Undesirables”

“Expectations Management”

“Blast Equalizer”

“Sexual Sadist Serial Slasher”

“Grand Appeasement”

“From Nothing”

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1040 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.