Διανύουμε κάποιες από τις πιο ζεστές εβδομάδες του καλοκαιριού και η αλήθεια είναι πως παρ’ ότι δηλώνω καλοκαιράκιας, δεν την παλεύω με αυτές τις θερμοκρασίες που προσομοιάζουν εκείνες στην Κοιλάδα του Θανάτου στις Η.Π.Α. Αυτά τα ήδη υψηλά επίπεδα υδραργύρου έρχονται να διατηρήσουν (ή και να αυξήσουν) οι πρωτοεμφανιζόμενοι Χαλκιδέοι, The Mystic Tension με το ομότιτλο ντεμπούτο τους το οποίο κυκλοφορεί μέσω της εταιρείας των 1000Mods, Ouga Booga and the Mighty Oug.
Είπα πρωτοεμφανιζόμενοι; Ναι, ισχύει όσον αφορά το δισκογραφικό τους πρώτο βήμα, όμως τα μέλη τα οποία απαρτίζουν την μπάντα δεν είναι καθόλου νέα στο κουρμπέτι. Τρεις από αυτούς (Tasos, George και Teo) είναι πρώην μέλη των stoner rockers Routes (αναζητήστε τους οπωσδήποτε) ενώ κατά καιρούς έχουν καταπιαστεί με διάφορα projects, τα οποία κυμαίνονταν από το κλασικό rock n’roll και το sludge μέχρι ακόμη και το deathcore. Το αναφέρω αυτό, όχι για να πω πως ο ακραίος ήχος έχει αποτυπωθεί στη μουσική τους αλλά για να τονίσω τη διαφορετικότητα καθώς και την ευρεία αντίληψη των μουσικών.
Με τι έχουμε λοιπόν να κάνουμε σε αυτό το πρώτο πόνημα των TMT; Εδώ θα βρεθείς μούρη με μούρη με 9 τραγούδια αγνού, σε σημεία ακατέργαστου και γεμάτου ψυχή rock n’ roll. Πες το έτσι, πες το απλώς rock, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο “φασαριόζικο”. Το καταλαβαίνεις με το που “σκάνε” οι πρώτες νότες του “Snob Chick”. Αυτό το αλήτικό riff με ψήγματα από Jimi Hendrix, με το εξίσου αλήτικο vibe σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, για να δώσει τη σκυτάλη στην garage τραχύτητα του εξαίσιου “Beat It”. Οι επιρροές των TMT είναι ξεκάθαρες. Κυρίως 60s garage rock φιλτραρισμένο μέσα από το δικό τους μουσικό πρίσμα και αποτίνοντας τον ανάλογο φόρο τιμής σε καλλιτέχνες όπως ο Iggy Pop και οι Queens Of the Stone Age μεταξύ άλλων.
Ρίξε μια αυτιά στο “How Much Is Enough” και σχεδόν θα πιστέψεις πως δίπλα σου βρίσκεται ο Josh Homme, ενώ ακούγοντας το – πιο 60s πεθαίνεις – riff του “You’ll Be Just Fine”, νοητά μεταφέρεσαι σε κάποιο ξέφρενο πάρτι εκείνης της δεκαετίας την οποία δεν έχεις ζήσει. Η δουλειά που έχει γίνει τόσο στις κιθάρες όσο και στα, περασμένα από distortion, φωνητικά από τον Τάσο είναι εντυπωσιακή ενώ συνυπάρχει αρμονικά με τον έτερο κιθαρίστα Άλεξ, συνθέτοντας ένα πολύ σφιχτοδεμένο ηχητικά δίδυμο. Προσπάθησε να μην κουνηθείς με τον ρυθμό που προσφέρει το “Strange Times” ή το “Heart Full Of Fire”. Μπορείς να μην υπνωτιστείς καθώς η θεα (βάλε τον τόνο εκεί που ξέρεις) του εξωφύλλου λικνίζεται μπροστά σου ακούγοντας το σαγηνευτικό “Lucy” που κλείνει το album; Δεν θα το καταφέρεις, στο λέω. Σοβαρή δουλειά έχει γίνει και στο rhythm section, με τον Γιώργο (μπάσο) και τον Τεό (ντραμς), που ως κλωνοποιημένος Rob Oswald (ex-Karma To Burn, ex-Nebula κ.α.) περιποιείται δεόντως τα δέρματα των τυμπάνων του. Οι δυο τους θεμελιώνουν ηχητικά το όλο οικοδόμημα, αφού συνεργάζονται σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έπαιζαν στους Routes.
Άφησα για το τέλος τα δύο πιο αγαπημένα μου και συνάμα “ταξιδιάρικα” τραγούδια του album, τα “Girl Come On” και “Inner Resist”. Στο πρώτο, η εισαγωγή του μπάσου δίνει τη θέση της σε ένα άκρως νοσταλγικό riff και αυτό με τη σειρά του σε ένα ξέσπασμα στο ρεφρέν. Αποτέλεσμα, ένα από τα καλύτερα rock τραγούδια που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό το οποίο φροντίζει να σε “σφάξει” με το βαμβάκι”. Στο “Inner Resist” η κλιμακωτή εισαγωγή του το οδηγεί σε μια γκρούβα που αποδίδεται τέλεια μέσα στην απλότητά της. Ειδικά το σημείο στη μέση του κομματιού (τί vibe βγάζουν εδώ οι τύποι) δεν μπορεί να ξεκολλήσει με τίποτα απ’το μυαλό, κατατάσσοντάς το δίπλα σε αντίστοιχες στιγμές συγκροτημάτων όπως οι Nightstalker, Planet Of Zeus, 1000Mods κ.α.
Ξέρω πως ίσως να σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, αλλά είμαι σίγουρος πως όταν ακούσεις το album θα τείνεις να συμφωνήσεις μαζί μου. Οι The Mystic Tension μπαίνουν δυναμικά στη δισκογραφία και με περίσσιο θα έλεγα θάρρος και “θράσος”, παίζουν το rock με τον τρόπο που μας έχει λείψει τον τελευταίο καιρό, δηλαδή ελπιδοφόρο και γλεντζέδικο. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι με τις επιρροές του χθες και τον ήχο του σήμερα, επιδιώκουν να δημιουργήσουν το rock n’ roll soundtrack του αύριο. Αν η συνέχεια είναι ανάλογη με το ντεμπούτο τους, τότε δε νομίζω πως βρίσκονται και πολύ μακριά από το να το πετύχουν.
Είδος: Rock n’ Roll
Δισκογραφική: Ouga Booga and the Mighty Oug Recordings
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Αυγούστου 2023
Facebook
Instagram
Bandcamp
YouTube
