THE MOOR: Κυκλοφόρησαν νέο single για το “This River Spoke”

NEWS

Με την κυκλοφορία του νέου μελαγχολικού τους single “This River Spoke”, το μελωδικό death metal σχήμα The Moor συνεχίζει να χτίζει την προσμονή πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ τους, τώρα πια μόλις ένα δεκαπενθήμερο μακριά. Το “Ombra”, που θα κυκλοφορήσει στις 15 Μαρτίου από την Inertial Music, θα είναι η τρίτη ολοκληρωμένη προσπάθεια του συγκροτήματος μέχρι σήμερα.

Το “This River Spoke” συνοδεύεται από ένα συναρπαστικό μουσικό βίντεο του εικαστικού καλλιτέχνη Costin Chioreanu (Ihsahn, Amon Amarth, Ghost, Napalm Death).

Δείτε το μουσικό βίντεο παρακάτω:

Μετά το γρήγορο και αδυσώπητο “The Overlord Disease” και το πιο σκοτεινό ομώνυμο κομμάτι “Ombra”, το τρίτο single “This River Spoke” φέρνει πιο κλασικούς ήχους σε ένα σταθερό βαρύ τραγούδι σε συνδυασμό με στίχους που παραμένουν συνεπείς με την ιδέα του άλμπουμ.

Ο Enrico Longhin (φωνητικά) δηλώνει: “Επιλέξαμε αυτό το τραγούδι σαν τρίτο single γιατί πιστεύουμε ότι είναι ένα δυνατό κομμάτι με σαφές και ισχυρό μήνυμα, κατάλληλο για την προεπισκόπηση ενός άλμπουμ όπως το “Ombra”. Φωνητικά, προσπάθησα να συγκεντρώσω τα πράγματα που κάνω καλύτερα και να τα ενσωματώσω με το βαθύ νόημα του τραγουδιού. Το “This River Spoke” είναι μια βαθιά εξερεύνηση, που καταπιάνεται με θέματα θνησιμότητας, ανθεκτικότητας και αναζήτησης νοήματος σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα”.

Στο single, καθώς και το album έχει γίνει μίξη και mastering από τον Fredrik Nordström στο Studio Fredman στο Γκέτεμποργκ, ενώ το artwork του Niklas Sundin ολοκληρώνει την εικαστική τέχνη. Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία κυκλοφορίας, αποκλειστικά πακέτα προπαραγγελίας για το “Ombra” είναι διαθέσιμα στο inertial-music.com, δίνοντας στους φίλους της μπάντας την ευκαιρία να ξεκινήσουν αυτό το μουσικό ταξίδι μεταμόρφωσης με τους The Moor.

Οι The Moor είναι ένα progressive metal συγκρότημα με συνεχώς εξελισσόμενες πτυχές του ήχου, με καταγωγή από τη Βενετία της Ιταλίας. Από το ντεμπούτο τους το 2012, ξεχώρισαν για τον καινοτόμο, ατμοσφαιρικό ήχο τους, ενσωματώνοντας στοιχεία progressive rock, death και thrash metal, διατηρώντας παράλληλα αναγνωρίσιμες μελωδίες και αξιομνημόνευτα ρεφρέν. Το συγκρότημα έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Mikael Stanne (Dark Tranquillity), Niklas Isfeldt (Dream Evil) και Björn Strid (Soilwork).

Το κουαρτέτο αποτελείται πλέον από μέλη συγκροτημάτων όπως οι Time and the Hunter (feat. Niklas Sundin), οι Folkstone και ιστορικές underground μπάντες όπως οι Bleed In Vain και οι Ensoph.

Ombra track list:

1. Intro – Il Tema dell’Ombra

2. The Overlord Disease

3. Illuminant

4. Ombra

5. This River Spoke

6. Lifetime Damage

7. Withered

8. Our Tides

9. Passage

10. Vitreous

11. Thirst

Οι The Moor είναι:

Enrico “Ukka” Longhin – vocals, guitars, synths

Davide Carraro – lead guitars

Massimo “KKTZ” Cocchetto – bass

Edo Sala – drums

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1161 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.