THE KARMA EFFECT: Αποκάλυψαν το ομότιτλο τραγούδι του νέου τους album

NEWS

Καθώς πλησιάζουν την επικείμενη κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους στις 3 Μαΐου, οι πρωταθλητές του hard rock με έδρα το Λονδίνο, The Karma Effect, κυκλοφορούν σήμερα το ομώνυμο κομμάτι, “Promised Land” από την Earache Records.

Τα ακραία νότια ροκ riff συνδυάζονται με τις αισιόδοξες μελωδίες της αρένας και τα ισχυρά φωνητικά του frontman Henry Gottelier, σε αυτή την πληθωρική ωδή στην απόδραση μέσω της δύναμης της μουσικής. Είναι ταυτόχρονα μια κραυγή συγκέντρωσης, μια δήλωση πρόθεσης και ένας ύμνος με γροθιές στον αέρα που συνοψίζει τέλεια τι είναι το επερχόμενο άλμπουμ.

Ακούστε το τραγούδι:

“Σε γενικές γραμμές, το “Promised Land” σαν άλμπουμ έχει να κάνει με την απόδραση και όλες τις διαφορετικές μορφές φυγής που εμείς ως συγκρότημα και σαν άτομα βρίσκουμε τον εαυτό μας να έχει επιδοθεί», εξηγεί ο Henry για τον τίτλο. “Ωστόσο, το ίδιο το ομώνυμο κομμάτι έχει να κάνει περισσότερο με την εύρεση αυτής της απόδρασης μέσω της μουσικής. Είναι αυτή η αίσθηση ότι η βελόνα πέφτει στον αγαπημένο σας δίσκο και χάνεσαι εντελώς στον ήχο. Ήταν ένα από εκείνα τα τραγούδια που όλα μπαίνουν στη θέση τους τόσο φυσικά”.

Το “Promised Land” προσφέρει 10 κομμάτια ακατέργαστου, πασιάρικου rock’n’roll, θετικά αστραφτερά με λάμψη της δεκαετίας του ’80. Ηχογραφήθηκε στα MRC Studios και The Hive Studios με τον Michael Charman, και βασίστηκε στην έννοια της απόδρασης από την αρχή μέχρι το τέλος. “Όταν δημιουργούσαμε το άλμπουμ, νιώθαμε σαν να είχαμε βρει τη δική μας φούσκα ουτοπίας, και τίποτα στον έξω κόσμο δεν είχε σημασία σε εκείνες τις στιγμές.

Αυτό ακριβώς θέλουμε να προσφέρουμε σε όποιον αφιερώσει χρόνο για να ακούσει το άλμπουμ”, αναφέρει αναλυτικά το συγκρότημα.

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1109 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.