THE CHIS ROLLING SQUAD: “Damn You All to Hell”

ALBUM

Στον κόσμο του ωμού, σκληρού κι ανένταχτου rock ‘n’ roll ήχου, υπάρχουν κάποια σχήματα που δεν ενδιαφέρονται για το hype και τη πρόσκαιρη δημοσιότητα. Χτίζουν τον ήχο τους, πειραματίζονται και γενικά παίζουν αυτά που γουστάρουν να μεταδώσουν. Οι Γάλλοι The Chris Rolling Squad, είναι μια τριμελής μηχανή high-energy rock ‘n’ roll, που με την τέταρτη ολοκληρωμένη τους δισκογραφική δουλειά, υπό τον προβοκατόρικο τίτλο “Damn You All to Hell”, επιδιώκουν μέσω της αυθεντικότητας τους και της αδιαμφισβήτητης ενέργειάς τους να μεταδώσουν τις αφοριστικές τους θέσεις για τον κόσμο.

Στο επίκεντρο αυτής της heavy rock καταιγίδας, ο πολυσχιδής μουσικός Chris Rolling (κιθάρες, στιχουργική, φωνητικά), ο οποίος έχει διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία που διατείνεται από την blues, τη hard rock και τη rockabilly μουσική σκηνή της Γαλλίας, επιδιώκει για άλλη μια φορά να μεταφέρει αυτό το κλίμα στο προσωπικό του πολυετές project. Με ξεκάθαρη κιθαριστική προοπτική, ο Γάλλος hard rocker τρυπάει το ηχείο, χωρίς τεχνικές φιοριτούρες και καλογυαλισμένες παραγωγές. Η κιθάρα του άλλοτε με ωμή αμεσότητα κι άλλοτε σε χαμηλοκουρδισμένα heavy μονοπάτια, φέρνει ένα αέρα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος σε καμία των περιπτώσεων.

Ο ήχος είναι ατόφιος, με σαφέστατη αίσθηση μιας live απόδοσης, συχνά το distortion παίζει στα όρια του χωρίς εντούτοις να ξεφεύγει ανεξέλεγκτα. Η μίξη δημιουργεί μια «κλειστοφοβική» αίσθηση με συνθέσεις φορτισμένες, σχετικά σύντομες (που δε σ’ αφήνουν να πάρεις ανάσα), με αδιαπραγμάτευτη συνοχή κι επομένως ύφος ταυτοποιημένο και οριοθετημένο, στον σκοτεινό / λασπωμένο δρόμο που ενώνει το garage με το punk και το hard rock, γεμάτο από fuzz και rockabilly πινελιές.

Ενώ το album ξεκινά εκρηκτικά και γραπώνει την προσοχή μας (ειδικότερα με το εναρκτήριο κι αξιοπρόσεκτο “Pendejos 666”, αλλά και το “Damn You All to Hell”, στην πορεία της ακρόασης παρουσιάζεται και το πρώτο αγκάθι. Ο ακροατής αντιλαμβάνεται με τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, ότι στο album επιλέγεται συνειδητά η ταχύτητα κι η ενέργεια εις βάρος της ποικιλίας και της δυναμικής εξέλιξης. Μετά τα πρώτα 3-4 κομμάτια, η μονοτονία κάνει την εμφάνισή της· οι ρυθμοί είναι σχεδόν μόνιμα στο ίδιο τέμπο, τα riff, αν και σκληροτράχηλα, χάνουν την αιχμηρότητά τους λόγω επανάληψης, κι οι φωνητικές γραμμές μοιάζουν πολλές φορές να κυνηγάνε την ίδια λούπα χωρίς διαφοροποιήσεις.

Η σύγκριση με τους Motörhead είναι αναπόφευκτη. Όπως ο Lemmy κι οι συνοδοιπόροι του κατάφεραν να πάρουν τον πυρήνα του rock ‘n’ roll και να τον διοχετεύσουν στη βιωματική τους κοσμοθεωρία, έτσι και οι The Chris Rolling Squad επιχειρούν κάτι ανάλογο, αλλά χωρίς την ίδια στιβαρότητα στη σύνθεση ή κάποιο χάρισμα στις λεπτομέρειες. Στο Damn You All to Hell, η μπάντα δεν αποφεύγει την παγίδα της επανάληψης. Στιχουργικά, η θεματολογία παραμένει εντός ασφαλών ορίων (θυμός, απελπισία, αντίσταση), αλλά η απλότητα πολλές φορές γλιστρά σε κλισέ φόρμες, χωρίς την ανατροπή ή κάποιες στιγμές χιούμορ που να προσδώσουν το κάτι παραπάνω.

Οι The Chris Rolling Squad παίζουν σαν να τους κυνηγάει το αύριο· φωνάζουν, ιδρώνουν και κοπανιούνται με αυθεντικότητα που σπανίζει. Ωστόσο, πίσω από την ενέργεια και την ορμή, πίσω από το fuzz και τη σπινταρισμένη punk αισθητική, λείπει εκείνο το στοιχείο που θα κάνει τη διαφορά. Το κομμάτι-έμβλημα, η στιχουργική ανατροπή, η μελωδική στροφή που θα σηκώσει το κεφάλι του ακροατή πάνω από τον θόρυβο. Πατώντας στα σταθερά μονοπάτια Motörhead-ικής κληρονομιάς, δείχνουν πως έχουν την ενέργεια και τη διάθεση, το χάρισμα όμως είναι δύσκολο να το αγγίξουν.

Είδος: Heavy Rock, Hard Rock, Rock ‘n’ Roll
Δισκογραφική: Cimex Records / Ghost Highway Recordings
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25 Απριλίου 2025

Bandcamp
Facebook
Instagram

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 101 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.