TEN: Ανακοίνωσαν ημερομηνίες στο Ηνωμένο Βασίλειο και σχέδια για νέες κυκλοφορίες

NEWS

Οι βρετανοί μελωδικοί hard rockers Ten ανακοίνωσαν τον αριθμό και το ακριβές πρόγραμμα των βρετανικών ημερομηνιών των ζωντανών τους εμφανίσεων, για να προωθήσουν τα πρόσφατα στούντιο άλμπουμ τους “Here Be Monsters” και “Something Wicked This Way Comes”.

Η περιοδεία θα τους δει να παίζουν σε οκτώ διαφορετικές τοποθεσίες μοιρασμένες  στη διάρκεια του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου, με τη συναυλία έναρξης-προθέρμανσης να γίνεται στον μουσικό χώρο “Waterloo” του Blackpool στις 9 Μαρτίου.

Ημερομηνίες:

Μάρτιος

9 – Blackpool – Waterloo

Ιούνιος

8 – Edinburgh – Bannermans

30 – Stoke – Eleven

Ιούλιος

13 – Manchester – Academy

20 – Cambridge – Portland Arms

27 – Barnsley – Birdwell Venue

Αύγουστος

17 – Grimsby – Yardbirds

Σεπτέμβριος

7 – Nuneaton – Queens Hall

Εκτός από τις ζωντανές ημερομηνίες, το συγκρότημα ανακοίνωσε με περηφάνια ότι θα μπει άμεσα σε μια άλλη περίοδο εντατικών ηχογραφήσεων όπου θα γεννηθούν όχι ένα αλλά δύο ακόμη στούντιο άλμπουμ, το πρώτο από τα οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει αργά στο 2024 ή αρχές του 2025.

Ten Lineup:

Gary Hughes – Vocals

Steve Grocott – Guitars

Steve McKenna – Bass

Dann Rosingana – Guitars

Darrel Treece-Birch – Keyboards

Craig Walker- Drums

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1161 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.