“Karma is a bitch” (?) or “Karma is a Witch”? Στην περίπτωση και την ιστορία των Sympnea, κάποια «μαγική» ή καρμική δύναμη μοιάζει να έφερε κοντά το Αθηναϊκό τρίο, που σαν κομμάτια ενός «ονειρικού παζλ», ήρθαν ο ένας στο δρόμο του άλλου, μέχρις ολοκληρώσεως του σχηματισμού τους και του πρώτου εγχειρήματός τους, με τίτλο, “Oceanic”.
Η Ανθή Μποζοβίτη ως «αρχικός πόλος», έσμιξε με την Ραφαέλα Τζόι και άρχισε να «σμιλεύεται» η αρχική ιδέα, συναντώντας ως «αγωγό» μια φωνή εκφραστική, με «παραμυθένιες» ή μυθολογικές «ανακλάσεις», που ο ακροατής μπορεί να απολαμβάνει τη χαμαιλεόντιά της προσαρμογή και εμφάνιση κατά το «ξεδίπλωμα» του album. Η μουσική ιδέα συνετάχθη στην ολότητά της, με την τελική προσθήκη του Δημήτρη Γιαννόπουλου, που ήρθε να προσφέρει σε ιδέες και μαγικές «πινελιές», στο πιάνο, το μπάσο, την παραγωγή, το μιξάρισμα και το mastering!
Θα τολμήσω να γράψω ότι οι Sympnea θα προσφέρουν στον ακροατή κάτι που (αν δεν το θεωρήσει εξόχως ιδιαίτερο και μοναδικό) θα αποτελεί σίγουρα ένα ελκυστικότατο «αμάλγαμα» ιδεών, απόψεων και θεμάτων, έξω από τα τετριμμένα. Μία ισορροπία ακουστική και στιχουργική ή συναισθηματική. Όντας ένα «ψηφιδωτό» σαν εκείνα τα πολύχρωμα που έρχονται μηχανικά στο νου, «αναμειγνύοντας» αρχαιοελληνικούς, ανατολίτικους και μοντέρνους ήχους, αρχαίες και «μοντέρνες» έννοιες και «μουσικά σχήματα».
Η Ελληνική γλώσσα, πάντα παρούσα στους τίτλους και όσων κομματιών δεν έχουν απλά λατινική απεικόνιση ελληνικών λέξεων, εναλλάσσεται και χρησιμοποιείται παράλληλα με την Αγγλική, καθιστώντας το αρχαιοελληνικό στοιχείο έκδηλο και δεσπόζον και εκφράζοντας ιδανικότερα έννοιες όπως η μοίρα (στην επτάλεπτη ωδή) και το πεπρωμένο, αλλά και προβληματισμούς και φιλοσοφικά ερωτήματα για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, αλλά και επιβίωσης. Ακόμα και το, ίσως, τυχαίο ζευγάρωμα τίτλων σε συνεχόμενες συνθέσεις {“Skoteino Perasma (Dark Passage)”-“Pnoe”, “Last Fall”-“Gate of Sun”}, κρατάει και υποστηρίζει την προαναφερθείσα ισορροπία, ανάμεσα στο θετικό και το αρνητικό, στο «καλό» και το «κακό».
Η αρχαία λύρα, το πιάνο, τα πνευστά, τα ακουστικά μέρη μα και οι dreamtheatr-ικές progressive εκφάνσεις, συγκερασμένες με συναισθηματικά και ρυθμικά σκαμπανεβάσματα, που περνάνε ακόμα και από ηλεκτρονικά ή ambient «μονοπάτια», δεν επιτρέπουν την «αποκόλληση» ενδιαφέροντος και εγρήγορσης του ακροατή.
Όπου και να εστιάσεις, όπου κι αν συγκεντρωθείς ή αφουγκραστείς, η έμπνευση «ευωδιάζει καλλιτεχνία», η θεατρικότητα, έντονα παραπέμπουσα κατά τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, κάποιες στιγμές, σε Αρχαίο χορό ή Δράμα, δε μπορεί παρά να συναρπάσει. Σε μία συνολική προσπάθεια, που θαρρείς στοχεύει, κατά το αναλογούν μέρος, στη διατήρηση στους αιώνες αυτής της φωτεινής κληρονομιάς, σε έναν κόσμο που αντίστοιχα ακρογωνιαία στοιχεία, είναι σε φάση ή προσπάθεια ισοπέδωσης.
Η εναπόθεση του “Oceanic” στην «γωνιά του Δεκέμβρη» με τις πιο σημαντικές κυκλοφορίες της χρονιάς, δε μπορώ να γνωρίζω πόσο εφικτή και ρεαλιστική μπορεί να είναι, πλέον του γράφοντα. Δύσκολα και «μεμπτά» μπορεί, πάραυτα, να μην τοποθετηθεί από κάποιον στις πιο ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες. Καθότι το μόνο «μεμπτό», θα παραμένει (για το όποιο διάστημα), η μη ανεύρεσή του σε φυσική μορφή.
“Oceanic” tracklist:
Time
Moires (Fates)
Evolution Lethargy
Weeping Prophet
Skoteino Perasma (Dark Passage)
Pnoe
Hidden Ruins of Atlantis (Prelude)
Last Fall
Gate of Sun
Clarion Call
Harmonic Convergence
Είδος: Progressive Metal / Rock / Folk
Δισκογραφική Εταιρεία: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 19 Απριλίου 2024
Οι Sympnea είναι:
Anthi Bozoviti: Guitars / Ancient Greek Lyre
Rafaela Joi: Vocals
Dimis Giannopoulos: Piano / Bass
Drums: John Arvanitis
Production: Dimis Giannopoulos, Sympnea
Mixing & Mastering: Dimis Giannopoulos
Οι Sympnea στο διαδίκτυο:
Facebook
Instagram
Bandcamp
YouTube Channel
