1991 – Πριν τα “Nevermind”, “Badmotorfinger”, “Ten” και λοιπά “στολίδια” του alternative rock στις αρχές των 90’s, υπήρξε το “Gish”. Το ντεμπούτο των Smashing Pumpkins, υπήρξε τεράστια επιρροή για τον συγκεκριμένο ήχο αν και η αξία του αναγνωρίστηκε περισσότερο μετά την ευρεία προβολή του “Siamese Dream” του 1993 (εποχές MTV βλέπεις).
Το album διατηρεί την “ισορροπία” ανάμεσα στα heavy riffs και στην ψυχεδελική ατμόσφαιρα, και είναι αυτό ακριβώς που ήθελε και η μπάντα, σύμφωνα και με δηλώσεις του frontman Billy Corgan εκείνη την εποχή. Ο Corgan κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων “πειραματιζόταν” με LSD και σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό του έδωσε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο τίτλος του album είναι εμπνευσμένος από την ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Lillian Gish (1893-1993) η οποία θεωρείται ως η “Πρώτη Κυρία” του Αμερικανικού κινηματογράφου. Σε μια συνέντευξή του μετά την κυκλοφορία του album, ο Corgan αστειευόμενος δήλωσε πως ο αρχικός τίτλος του δίσκου ήταν “Fish” αλλά τον άλλαξαν για να μη θεωρηθεί αναφορά στην ροκ μπάντα με το όνομα Phish.
Τον Απρίλιο του 2019 το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το “Gish” στην 32η θέση με τα καλύτερα grunge album όλων των εποχών.
1991 – Οι Σουηδοί Dismember κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους με τίτλο “Like an Ever Flowing Stream”, το οποίο θεωρείται ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της σουηδικής death metal σκηνής. Ο Nicke Andersson, την εποχή που έπαιζε ντραμς στους Entombed, έπαιξε και όλα τα solos του album εκτός από αυτό στο “Override of the Overture”, το οποίο παίζει ο David Blomqvist. Το 2010, το album μπήκε στο Hall of Fame του περιοδικού “Decibel”.
1996 – Οι Slayer έχοντας πλέον “στρογγυλοκαθίσει” στον “αιματοβαμμένο” τους θρόνο, αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν ένα album αποτελούμενο, στη συντριπτική του πλειοψηφία από διασκευές σε punk συγκροτήματα. Είναι αυτές ακριβώς οι μπάντες οι οποίες έδωσαν το μεγάλο “ερέθισμα” και εν μέρει έκαναν τους “σφαγείς” να ακούγονται με αυτόν τον τρόπο. Εξάλλου thrash και punk, δεν απέχουν και πολύ, μην τα ξαναλέμε. Έτσι το 7ο album τους με τίτλο “Undisputed Attitude” κυκλοφορεί 28 Μαΐου από την American.
Το album ηχογραφήθηκε στα Capitol Studios του Los Angeles με παραγωγό τον Dave Sardy με βοήθεια από τον “γκουρού” Rick Rubin. Οι Slayer δεν κάνουν κάτι άγνωστο για αυτούς, καθώς στα 33 λεπτά που διαρκεί το album “σφαλιαρίζουν” τον ακροατή με 14 τραγούδια, στην πλειονότητά τους, “ακατέργαστης” παν(κ)δαισίας. Εκτός από διασκευές σε μπάντες όπως οι D.R.I. , Minor Threat, G.B.H, The Stooges κ.α., υπάρχουν και δύο τραγούδια από το ‘84’-΄85 και τους Pap Smear, ένα side project του Jeff Hanneman (RIP) με τον Dave Lombardo. Στο τέλος υπάρχει και το μοναδικό Slayer κομμάτι ονόματι “Gemini” (ουρλιαχτά) το οποίο ξεκινώντας με Sabbath-ικό σχεδόν sludge στυλ (κι άλλα ουρλιαχτά), “ξεσπάει” σε ένα χαρακτηριστικό Slayer groovy “οδοστρωτήρα” (ΜΟΝΟ ουρλιαχτά)
“Endure the pain, you know my name, I am your soul insane”
1996 – Οι τιτάνιοι (άνευ εισαγωγικών) Nevermore, έχουν ξεκινήσει την ασταμάτητη πορεία τους και κυκλοφορούν το EP “In Memory”. Αποτελεί το μοναδικό EP από αυτούς και το 2006 επανακυκλοφόρησε με bonus τα demos από το “The Politics of Ecstasy”. Τα τραγούδια “Matricide” και “Sorrowed Man” είχαν ηχογραφηθεί το 1990 ως “Mother Earth” και “Forever” αντίστοιχα για ένα demo των Sanctuary. Στο “In Memory” κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του και ο κιθαρίστας Pat O’ Brien στο πλευρό του Loomis καθώς και ο μόνιμος πλέον drummer της μπάντας, Van Williams. Αν είναι έτσι τα EP, “τύφλα” να ’χουν τα full length.
1996 – Το βρετανικό punk γκρουπ των Anti-Nowhere League κυκλοφορεί το live album με τίτλο “The Horse Is Dead”. Μη νιώθεις καθόλου μειονεκτικά που ίσως γνωρίζεις ένα τραγούδι κι αυτό διασκευασμένο από τους Metallica. Ύψωσε το μεσαίο σου δάχτυλο και φώναξε με όλη σου τη δύναμη: “So f*#king what?”
