Κανείς από την τετράδα των Slayer, δε θα μπορούσε να φανταστεί τί θα επακολουθούσε, όταν την 7η Οκτωβρίου 1986 παρουσιαζόταν το “Reign in Blood”, το τρίτο δισκογραφικό τους εγχείρημα, μετά τα “Show No Mercy” (1983), και “Hell Awaits” (1985), του προηγούμενου έτους. Κυκλοφόρησε από την Def Jam Recordings, μία εταιρεία που ασχολούταν έως τότε με το hip hop.
Τα αποτελέσματα της δουλειάς του Rick Rubin με τους Run DMC και τον LL Cool J, δεν είχαν περάσει απαρατήρητα από τον «ακρογωνιαίο λίθο» της μπάντας, Jeff Hanneman, ενώ ο πρώτος ήταν ήδη για πρώτη φορά ο παραγωγός ενός album των Slayer, με τον drummer Dave Lombardo να αναλαμβάνει τα «διαμεσολαβητικά», παρότι ο μάνατζέρ τους Brian Slagel δεν ήταν και πολύ θετικός στην ιδέα μιας εταιρείας hip hop και συναφών «ήχων». Σίγουρα ο Rubin κατάφερε να προσδώσει και «στερεοποιήσει» το δικό του «λιθαράκι», στο «ογκολιθικό οικοδόμημα» που θα αποτελούσαν οι Αμερικανοί από τότε και στο εξής.
Ο δίσκος καθυστέρησε να εκδοθεί, με κύρια αιτία ένα από τα πιο ανθεμικά κομμάτια στην ιστορία τους. Το “Angel of Death”, με αναφορές στον Dr. Josef Mengele των SS και τα πειράματά του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz, προκάλεσε αντιδράσεις από την Columbia Records και το πώς «καταπιάστηκαν» με το Ολοκαύτωμα, τους έφερε για πολλά χρόνια στην άβολη και άδικη θέση συσχετισμού με τον Ναζισμό.
Οι κριτικές του ήταν διαχρονικά εξαιρετικές {(Rolling Stone, #6 στα “100 Greatest Metal Albums of all Times), (Kerrang!, “Heaviest album of all time”, #27 “100 Greatest Heavy Metal Albums of All Times”), (Metal Hammer, “best metal album of the last 20 years” εν έτει 2006)}, ενώ ήταν και το πρώτο τους που εισήλθε στο “US Billboard 200”, «χρυσό» σε πωλήσεις.
Η «κληρονομιά» του όμως υπήρξε απείρως σημαντικότερη και μεγαλύτερη. Καθόρισε τον ήχο του thrash «οικοδομήματος» και σίγουρα αποτελεί έναν από τους επιδραστικότερους δίσκους ever, ενώ, την ίδια στιγμή, ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος, με τεράστια δόση «μαγείας», ενσυνείδητα και ριψοκίνδυνα, «συμπυκνωμένης» σε μόλις 29 περίπου λεπτά.
Το εξώφυλλο είναι δημιουργία του Larry Carroll, που μέχρι τότε δημιουργούσε πολιτικά «θέματα», μεταξύ άλλων και για τους “The New York Times”.
Ο Lombardo, για οικονομικούς λόγους, θα αποχωρήσει λίγο μετά την έκδοσή του, για να επιστρέψει αργότερα….
Η παραδοχή δε από τον Hanneman για το προσωπικό του αγαπημένο, ως “so short, and quick, and to the point”, αναγάγει κάθε περαιτέρω λέξη ή σχολιασμό, ως ανώφελο και, εν δυνάμει, γραφικό.
1953 – Γεννιέται στη Νέα Υόρκη, ο Tico Torres (Hector Juan Samuel “Tico” Torres), Αμερικανός drummer των Bon Jovi.
1974 – Οι Scorpions κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο τους, “Fly to the Rainbow”, για το οποίο έχετε διαβάσει στο αφιέρωμα του Γιώργου Γεωργίου στα “early years” τους, που λέμε και στο ….χωριό.
1977 – Οι Queen παρουσιάζουν το single τους, “We Are The Champions”, το οποίο στην B-Side θα είχε το “We Will Rock You”. Προερχόμενο από το album, “News Of The World”, όπως είναι γνωστό, αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά ευρέως και επιτυχημένα, rock κομμάτια όλων των εποχών.
1986 – Ο Richard Wright (Pink Floyd), κυκλοφορεί το δεύτερο και τελευταίο του solo album, “Broken China”.
1987 – Δεύτερο studio album για τους Exodus, με το “Pleasures of the Flesh”.
1997 – Οι δικοί μας, Rotting Christ, παρουσιάζουν τον τέταρτο δίσκο τους, “A Dead Poem”.
2002 – Ο Mick Jagger δωρίζει £100,000, σε ένα παλιό σχολείο του, για την αμοιβή μουσικού διευθυντή και την αγορά μουσικών οργάνων.
2013 – Η Annie Lennox, «βάλλει» κατά της οπτικοποίησης των σύγχρονων pop videos, χαρακτηρίζοντάς τα στο όριο του πορνογραφικού. Θεωρεί ότι θα έπρεπε να «σημαίνονται», αντίστοιχα με τα δεδομένα του κινηματογράφου.
2013 – Οι Black Soul Horde, οι συμπατριώτες μας, ντεμπουτάρουν με το “Tales of the Ancient Ones”.
2016 – Οι Nightstalker κυκλοφορούν τον πέμπτο και δεύτερο πιο πρόσφατο δισκο τους, “As Above, So Below”.
Την ίδια ημέρα έρχεται και ο 9ος δίσκος για τους Meshuggah, το “The Violent Sleep of Reason”.
