Στην Αινειάδα, ο Βιργίλιος βάζει τον Λαοκόοντα να λέει την πασίγνωστη πλέον φράση: “Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας”. Στη δική τους thrash ραψωδία οι Έλληνες Riffobia, προειδοποιούν: “Φοβού το riff και ξύλο φέροντας”. Οι Τρικαλινοί thrashers διατρέχουν μία πορεία από το 2005 και είναι από εκείνες τις μπάντες οι οποίες κρατάνε ψηλά το λάβαρο του thrash metal στη χώρα μας και δη εκείνο του underground χώρου.
Έπειτα από 7 ολόκληρα χρόνια σιωπής και το “Death From Above”, επανέρχονται με το 3ο τους ομώνυμο album. Και αντικρύζοντας κάποιος τον παράφρονα του εξωφύλλου να κραδαίνει το χασαπομάχαιρο, καταλαβαίνει πως οι Riffobia έρχονται να διατρανώσουν απερίφραστα πως δεν πρόκειται να “πάρουν κρατούμενους”. Η οπτική απειλή, μεταφράζεται σε ακουστικό “κτήνος” όταν μετά από την instrumental εισαγωγή με το “The Divine Infinity” τα αυτιά σου υποδέχονται τα riffs του “God of Hate”. Και κάπως έτσι ξεκινάει το ράπισμα του ακροατή κυρίες και κύριοι. Με τον αλά D.R.I. ρυθμό να ανοίγει ευθύς εξ αρχής circle pit, καταλαβαίνεις πως ο σβέρκος σου δεν πρόκειται να περάσει καθόλου, μα καθόλου καλά για τα επόμενα 40 λεπτά.
Και αν δεν πρόλαβες να το συνειδητοποιήσεις με την πρώτη, ακολουθεί η ολομέτωπη επίθεση του “Herald of Pain” για να σε μπάσει για τα καλά στη thrash ατμόσφαιρα του album η οποία ζέχνει αίμα και ιδρώτα από την αρχή. Το old school riffing του Δημήτρη Κοντογιάννη δίνει και παίρνει (κεφάλια), κάνοντας αυτό το οποίο αρμόζει σε ένα τέτοιο δίσκο. Απανωτά χτυπήματα με τραγούδια όπως τα “Merciless” και “Consume-Obey” και ένα rhythm section που δικαιώνει πλήρως εκείνους που βρίσκονται πίσω από αυτό. Αν αναζητάς υπεύθυνους για τα σπασμένα σου μούτρα από τον “τσιμεντένιο τοίχο” που υψώνεται μπροστά σου σε κάθε εναλλαγή τραγουδιού, θα τους βρεις στα πρόσωπα του Μιχάλη Ζουναράκη (ντραμς) και του Αχιλλέα Θεοκτίστου (μπάσο).
Οι Riffobia “θερίζουν” είτε τρέχουν με 100 χλμ/ώρα όπως στα “Murder” και “Welcome to Hell”, είτε αποφασίζουν να ρίξουν ταχύτητες και να φτιάξουν μια πιο “αρρωστημένη” ατμόσφαιρα όπως με τον επίλογο του “Soul Collector” (τι middle section είναι αυτό ρε μλκς;). Όσο για τα φωνητικά του Χρήστου Ντελή δεν έχω να πω κάτι περισσότερο. Η επιθετικότητα, το γρέζι και η οργή που αποπνέονται σε κάθε στίχο έχουν ως αποτέλεσμα λίγο ακόμη boost έτσι ώστε να συνεχίσεις να καταστρέφεις πράγματα γύρω σου, ακόμη και αν αυτά βρίσκονται στο ίδιο σου το σπίτι. Άκου το album και για τις όποιες ζημιές στείλε το λογαριασμό στα παιδιά των Riffobia.
Όσοι θεωρείτε την Ελληνική thrash σκηνή τελειωμένη (το ακούσαμε και αυτό), καλά θα κάνει η φράση “φοβού το riff και ξύλο φέροντας” να σας ανησυχήσει και να το ξανασκεφτείτε. Όσοι δεν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, μη φοβάστε τίποτα και κάντε βουτιά στην old school thrash καταιγίδα των Riffobia και του ομώνυμου album τους. Ένα είναι σίγουρο. Το “Riffobia” είναι από εκείνες τις κυκλοφορίες οι οποίες επιβάλλεται να σε απασχολήσουν μέσα στο 2023.
Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Floga Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Μαρτίου 2023
