PATTY GURDY: “Tavern”

ALBUM

Μια 27χρονη Γερμανίδα από το Düsseldorf, που περιφρόνησε τελικά το πιάνο για χάρη του παραδοσιακού οργάνου hurdy-gurdy, με μια έλξη στις μεσαιωνικές ιστορίες και στο φολκλόρ, ακούγεται ικανή να περάσει την μουσική της, που μοιάζει να αντηχεί από άλλες εποχές και χαμένους κόσμους, στα σαλόνια του ευρωπαϊκού mainstream.

Με τον τίτλο “Tavern” να περιγράφει το τελευταίο της άλμπουμ, η Gurdy στήνει μια οικουμενική γιορτή που βασίζεται στην κέλτικη, αλλά και σε μια φιλική folk-pop προσέγγιση. Αυτό της δίνει μια ελαστικότητα, έναν πλούτο και μια ποικιλία στον ήχο, αλιεύοντας ακροατές από διάφορους χώρους. Το εγχείρημα ενισχύεται σημαντικά καθώς  στο άλμπουμ συμμετέχουν σημαντικοί καλεσμένοι όπως οι Marko Hietala (πρώην Nightwish), Chris Bowes (Alestorm), Teufel (Tanzwut), Adaya (Faun) και άλλοι. Η αλήθεια είναι βέβαια πως η Γερμανίδα έχει μια εξαιρετική φωνή και έχει προετοιμάσει με πάθος και γνώση το εγχείρημά της. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η ραγδαία ανοδική της πορεία και όπως φαίνεται, σύντομα θα απασχολήσει πολύ μεγαλύτερα ακροατήρια.

Η μουσική της απόπειρα περιέχει την ενδιαφέρουσα προσέγγιση της ατμόσφαιρας των κοινωνικών χώρων και των επαφών μιας άλλης εποχής, όταν η ανθρώπινη επικοινωνία, επαφή και διασκέδαση στηριζόταν στην άμεση, ζωντανή παρουσία. Η “Ταβέρνα” θέλει να γίνει το στέκι κοινών παραμυθιών, περιπετειωδών ιστοριών και θρύλων του παρελθόντος, όπου οι άνθρωποι ενώνονται σε μια μεγάλη συντροφιά και θα μπορέσουν να πιουν και να χορέψουν. Πράγματι, η αίσθηση μιας κοινότητας είναι αυτή που σκιαγραφείται στη διαδρομή του δίσκου, και η μουσική που αντηχεί εποχές, γεγονότα και χαρακτήρες από διαφορετικά σημεία του χάρτη, στο τέλος είναι αυτή που θα ενώσει τους ανθρώπους, θα τους προσφέρει ένα πολύτιμο κοινό καταφύγιο, μια πραγματική ευχαρίστηση. Ο στόχος της “Ταβέρνας” είναι η ενότητα, η συνύπαρξη, το μαγικό σημείο όπου οι άνθρωποι θα καταφέρουν να αφήσουν πίσω τους τις διαφορές και να νιώσουν τη ζεστασιά μιας ειλικρινούς συντροφιάς.

Όλα αυτά κάνουν την πανέξυπνη Patty να στέκεται με γεωμετρική ακρίβεια ανάμεσα στη χαμένη, νοσταλγική φύση των περασμένων θρύλων και στην γυαλιστερή πολυτέλεια της σημερινής τεχνολογίας. Επιλέγοντας μια προσέγγιση κρυστάλλινη και ελκυστική, επιτρέποντας μια φιλική αύρα pop αμεσότητας να τυλίξει την φολκ καρδιά της, μας αφήνει ένα δίσκο που κυλά αβίαστα και ιαματικά σαν το νερό μιας αρχαίας πηγής, άσχετα αν ακόμα και αυτή η πηγή έχει …φίλτρο.

Έχοντας το όραμα να δημιουργήσει κάτι πραγματικά συναρπαστικό με το “Tavern”, και όχι απλώς ένα άλμπουμ, κυνήγησε μια εμπειρία που ταξιδεύει τους ανθρώπους, από την αρχή μέχρι το τέλος. Η ιδέα του “The Tavern Movie” ξεκίνησε στη μέση της ηχογράφησης. Γεννήθηκε η σκέψη του, “τι θα γινόταν αν κάθε τραγούδι είχε τη δική του οπτική ιστορία που θα βοηθούσε να ζωντανέψει ολόκληρη η ιδέα;” Ήταν ένα τεράστιο εγχείρημα, αλλά υπήρχε αυτή η ακλόνητη αίσθηση ότι το “Tavern” θα μπορούσε να είναι κάτι περισσότερο από μουσική. Έτσι, με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Mirko Witzki, δημιουργήθηκαν 12 μουσικά βίντεο και συνδέθηκαν με ανάλογο τρόπο, ώστε να καθοδηγούν τους θεατές στο άλμπουμ, σαν να συμμετείχαν στο πραγματικό πάρτι της ταβέρνας.

Με μουσική συνδρομή για την τηλεοπτική σειρά “Carnival Row”, συνεργασίες με σημαντικά ονόματα όπως ASP, Alestorm, Faun και Ayreon, και παίζοντας τα ρέστα της με το πλούσιο πρόσφατο οπτικοακουστικό της εγχείρημα, η Patty Gurdy συνεχίζει να ακολουθεί το δρόμο του προσωπικού της παραμυθιού, γνωρίζοντας πολύ καλά πώς να αλώσει την κυνική πραγματικότητα.

Είδος: Celtic/Pop-folk
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Νοεμβρίου 2024

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1212 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.