Όσο κουραστικός και γραφικός και αν γίνομαι, η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν “πέφτει” στα χέρια μου (ή καλύτερα στα αυτιά μου), οποιαδήποτε δισκογραφική δουλειά ελληνικής μπάντας, και δη μιας νέας. Ακόμη καλύτερα, όταν αυτή η δουλειά είναι αξιόλογη, έχει κάτι να “πει”, μπορεί να “αγγίξει” τον ακροατή. Ένα τέτοιο ακριβώς Ep, είναι το “The Longing Light” των “πρωτοεμφανιζόμενων” Nonlinear, όπου οι Αθηναίοι προσπαθούν να “αποτυπώσουν” με ειλικρίνεια, ολόκληρο τον εσωτερικό ψυχισμό ενός ανθρώπου των ημερών μας.
Πατώντας το play, βρίσκεσαι μπροστά στο μοντέρνο ηχητικό «όραμα» των Αθηναίων, το οποίο περιλαμβάνει μια «μίξη» progressive metalcore και djent ήχων, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουν και στην ατμόσφαιρα. Από την αρχή του Ep, οι Nonlinear δείχνουν μια «αδυναμία» στην σύγχρονη «τροπή» του metalcore, με έμφαση στην τεχνική και τις progressive «φόρμες», ενώ μοιάζουν να «κλείνουν» το «μάτι» στον ατμοσφαιρικό ήχο. Το “The Longing Light” είναι άψογα «στημένο» ηχητικά, άρτιο τεχνικά, στιβαρό, ενώ φαίνεται η «όρεξη» της μπάντας, να «χτίσει» έναν εξίσου απολαυστικό και συγκλονιστικό ήχο, που θα καταφέρει να αφήσει το στίγμα του, τόσο στους οπαδούς, όσο και στην σκηνή. Μεγάλα λόγια, θα μου πείτε, όμως ακούγοντας το Ep, θεωρώ βέβαιο ότι θα «νοιώσετε» την «κάψα», την «δίψα» των Αθηναίων για κάτι «ανώτερο», για έναν ήχο που θα «αγγίξει» το «είναι» του κάθε ανθρώπου, ξεχωριστά. Νομίζω, ότι οι Nonlinear έχουν έρθει πλήρως κατασταλαγμένοι και «ειλικρινείς» ηχητικά, αφήνοντας περισσότερο την «ψυχή» και τον «αυθορμητισμό» τους να «μιλήσει», παραδίδοντας «μαθήματα» αυθεντικού μεταλλικού «πνεύματος», ακόμη και αν πρόκειται για ένα νέο σχήμα. Προφανώς και δεν έχει σημασία που τους «κέρδισε» ο μοντέρνος ήχος και το metalcore, αλλά το γεγονός ότι έχουν διατηρήσει αυτόν τον μεταλλικό «νου». Το “The Longing Light” είναι ένα εξαίσιο πρώτο «βήμα» ηχητικά, που αφήνει «υποσχέσεις» για το μέλλον των Αθηναίων.
Ανάλογες «συγκινήσεις», «υπόσχεται» και το συνθετικό κομμάτι του Ep. Εκεί, που οι Nonlinear δείχνουν μια απίστευτη ευφυΐα και μια απαράμιλλη έμπνευση, δημιουργώντας συνθέσεις που θα «μιλήσουν» στην «καρδιά» των ακροατών, πρωτίστως. Εκεί, που τα κομμάτια δεν περιμένουν τα «οργισμένα» growls και τα «κοφτερά» riff, για να σε «ξεσηκώσουν», αφού αυτό το έχει καταφέρει ήδη, το «ψαγμένο» και άριστα «δομημένο» songwriting, που κατορθώνει ιδανικά, από την «πτώση», να σε «απογειώσει» στην «λύτρωση». Οι φοβερή «σύγκρουση» των growl και καθαρών φωνητικών, μοιάζει να «γιγαντώνει» τις συνθέσεις, ενώ οι progressive «φόρμες» και τα ατμοσφαιρικά «μοτίβα», τις κάνουν πιο «ογκώδεις», πιο «επικές». Όσο για τα solo, μοιάζουν με περίτεχνες «γέφυρες», που στόχος τους είναι να «συνδέσουν» το «πριν» και το «μετά», το «χθες» και το «σήμερα», την «πτώση» και την «λύτρωση». Κομμάτια όπως τα “Reflections”, “Monochrome Chamber”, “The Longing Light” και “Daydreaming”, γεμάτα συναίσθημα, που «αναζητούν» την «αλήθεια», την ψυχική «λύτρωση», που σε παρασύρουν στην «δίνη» της «ατμόσφαιράς» τους και του «αιχμηρού» songwriting τους, που «αγγίζουν» την progressive «τελειότητα» και βγάζουν μια «οργισμένη» metalcore «αντίδραση», δεν γράφονται συνέχεια, δεν γίνεται να περάσουν απαρατήρητα. Παράλληλα, οι Nonlinear δημιούργησαν και ένα progressive/ηλεκτρονικό «ιντερλούδιο», με την συμμετοχή του Vrodex, που αποδεικνύει τα υψηλά επίπεδα «προοδευτικότητας» του ήχου τους. Είναι βέβαιο, ότι οι Αθηναίοι θα σε εκπλήξουν και συνθετικά, με «ψαγμένα» και άρτια τεχνικά κομμάτια, κάνοντας το “The Longing Light”, ένα απολαυστικό άκουσμα.
Κλείνοντας, οι Αθηναίοι, με την βοήθεια της Ειρήνης Γραμμένου, κατορθώνουν να «ντύσουν» όλο αυτό το ηχητικό και συνθετικό «παραλήρημα», με ένα εξίσου όμορφο και γεμάτο νόημα εξώφυλλο, «προδίδοντας» ίσως τις μουσικές «ανησυχίες» τους, από το «φαίνεσθαι». Όσο αφορά την παραγωγή, οι Nonlinear έχουν επιλέξει να «τονίσουν» όλα τα δυνατά «χαρτιά» τους, από την ατμόσφαιρα, μέχρι τα progressive και metalcore «μοτίβα», αναδεικνύοντας το «βάθος» του Ep.
Το “The Longing Light” είναι ένα συγκλονιστικό πρώτο «βήμα», για μια μπάντα που μοιάζει να μπαίνει «φουριόζα» στο «γήπεδο». Είναι μία κατάθεση «ψυχής», ένας δίσκος απίστευτης progressive metalcore «ομορφιάς», με συγκινητική ατμόσφαιρα, μία φοβέρα «ψαγμένη» μουσική «πρόταση», που δεν γίνεται να μην «αγγίξει», κάθε οπαδό που προτιμά το «κάλλος» και την «ουσία». Οι Nonlinear έχουν ανεβάσει πολύ τον «πήχη», και μένει να αποδείξουν ότι αντέχουν στην «πίεση». Must listen και must have ταυτόχρονα, για τους φίλους του μοντέρνου σκληρού ήχου και τους λάτρεις του «προοδευτικού» metal. Νομίζω ότι το μέλλον ανήκει στους Αθηναίους, αρκεί να μείνουν «προσγειωμένοι», να δουλέψουν μεθοδικά και να διατηρήσουν την μουσική «ειλικρίνειά» τους.
Είδος: Progressive Metalcore/Djent
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 30 Μαΐου 2025
Facebook
