NERVOSA: “Jailbreak”

ALBUM

NERVOSA

Οι Nervosa το Βραζιλιάνικο group της Prika Amaral, μόνης εναπομείνασας από την αρχική σύνθεση που τοποθετείται πίσω στο 2010, με πρώτο πόνημά του το 2014, πέρασε εσχάτως από ποικίλης έντασης και διάρκειας «κυματώδεις καταστάσεις».

Με την φυγή της Fernanda Lira για την δημιουργία των Crypta και την πρόσφατη αποστασιοποίηση της Mia Wallace (για μάλλον προσωπικούς λόγους), η Amaral έφτασε να αναλαμβάνει και τα φωνητικά, αλλά και να «στρατολογεί» τη «δική μας» Hel Pyre στο μπάσο, που μαζί με την Helena Kotina, έκαναν τις Nervosa, κατά το ήμισυ, Ελληνική υπόθεση.

Αυτή ήταν και η σύνθεση με την οποία παρουσιάστηκαν και στην Αθήνα τον προηγούμενο μήνα, αλλά και σε bar της πρωτεύουσας πριν λίγο καιρό, σε ένα από τα parties που ανακοίνωσαν ότι θα στήνουν σε κάθε πόλη της περιοδείας τους, λόγω κυκλοφορίας του πρόσφατου δημιουργήματος.

Σύνθεση που δεν άφησε ανικανοποίητο το Αθηναϊκό κοινό στο πλαίσιο του GSFF, προπομπό της κυκλοφορίας του νέου δίσκου, γεγονός που δύσκολα θα διαφοροποιηθεί αισθητά ή μη, και κατά τη «γνωριμία» κάποιου με το πέμπτο full length, το “Jailbreak”.

Μπορεί το “Perpetual Chaos” να αποτέλεσε, εν τέλει, ένα καλό μεταβατικό στάδιο, με μοναδική και όπως αποδείχθηκε προσωρινή σύνθεση, η αίσθηση από την πρόσφατη, ζωντανή εμφάνιση όμως, σε συνάρτηση και με την ακρόαση του “Jailbreak”, προδίδει μία έκδηλη ατμόσφαιρα σαφούς χημείας, και συνειδητοποιημένης επιλεγείσας πορείας, μίας all female μπάντας, που συχνά πυκνά ως όρος και οντότητα, οδηγεί σε αυτοκαταστροφικές και αδιέξοδες, αντίστοιχες «υπαρξιακές οδούς».

Το ρυθμικό δίδυμο της Hel Pyre με την, εκ Βουλγαρίας καταγόμενη, Michaela Naydenova, «έδεσε», δημιουργώντας μια βάση η οποία έχει «λειανθεί» για δημιουργική χρήση και απόδοση διαφορετικών, μα ελκυστικών συνθέσεων. Το ταλέντο της επίσης δικιάς μας, Helena Kotina λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και η έντονη περσόνα Prika, όπως μας απέδειξε και στην Τεχνόπολη, μπορεί να κάνει να μοιάζει ο ρόλος της «μπροστάρισσας» που έχει αναλάβει, σαν να ήταν πάντα η δεύτερη, ακόμα και η πρώτη φύση της.

Η risky επιλογή των 13 συνθέσεων, «αποσβέστηκε» από την ποικιλομορφία που αυτές συνθέτουν μα και ενέχουν, μη περιοριζόμενες σε στείρο ή «παραδοσιακό κοπάνημα», μα θαρρείς έχουν συμπεριλάβει και την εμπειρία των μελών και από τα death-black «μονοπάτια» που έχουν διαβεί, δημιουργώντας σε σημεία μία καθηλωτική ατμόσφαιρα, που είναι αδύνατον να περάσει απαρατήρητη.

Εύρος ταχυτήτων και «δεσίματος» και με ακουστικά μέρη, δεν αφήνουν τον ακροατή να μπει σε λογικές «κούρασης». Μαζί, και οι συμμετοχές του Gary Holt και της Lena Scissorhands στα “When the Truth Is a Lie” και “Superstition Failed” αντίστοιχα.

Το “Jailbreak” παρέχει «ανοιχτά παράθυρα», ικανά να δεχθούν και να φιλοξενήσουν «την μουσική ηχώ του Αμαζονίου» και την παρακαταθήκη αυτής, ιστορικά δεσπόζουσα, στο χώρο που οι Nervosa έχουν επιλέξει να πορευθούν. Χώρος που αδιαπραγμάτευτα τις καλωσορίζει ξανά πίσω, αναμένοντας έτι περαιτέρω τέτοια δείγματα από αυτές.

Tracklist:
Endless Ambition
Suffocare
Ungrateful
Seed of Death
Jailbreak
Sacrifice
Behind the Wall
Kill or Die
When the Truth Is a Lie
Superstition Failed
Gates to the Fall
Elements of Sin
Nail the Coffin

Line-Up:
Prika Amaral – Vocals, Guitar
Helena Kotina – Guitar
Hel Pyre – Bass
Michaela Naydenova – Drums

Είδος: Thrash Metal
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Σεπτεμβρίου 2023

Οι Nervosa στο διαδίκτυο:
Official Page
Facebook
Instagram
Twitter
YouTube Channel

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 576 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».