Το 1982 η κλασική θρυλική τριάδα των Motorhead ολοκληρώνει τον κύκλο της με την κυκλοφορία του πέμπτου της άλμπουμ, με τον τίτλο “Iron Fist”. Προπομπός του ήταν το ομότιτλο single, που σκαρφάλωσε στο Νο 29 στα UK singles, ενώ ο δίσκος εδραίωσε την αυξανόμενη εμπορική καταξίωση της μπάντας, φτάνοντας ως το Νο 6 των άλμπουμ στα UK Charts.
Όπως και με το Ace of Spades του 1980, η ηχογράφηση ξεκίνησε με τον παραγωγό Vic Maile στο στούντιο του Jackson στο Rickmansworth το 1981. Οι Motorhead γνώριζαν τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία εκείνη την εποχή, έχοντας το πρώτο τους live άλμπουμ “No Sleep ’til Hammersmith” στο Νο 1 του Βρετανικά charts. Ένα διάλειμμα στην ηχογράφηση προέκυψε για να κάνουν κάποιες ζωντανές εμφανίσεις το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο με τους Tank, και ακολούθησε η παραγωγή του Clarke στο ντεμπούτο άλμπουμ των Tank με τη βοήθεια του Will Reid Dick. Αμέσως μετά, με την επιστροφή τους στο στούντιο, ο Maile απομακρύνθηκε από την παραγωγή με τις αντίστοιχες εξηγήσεις από τα μέλη του γκρουπ να συγκρούονται. Η παραγωγή ολοκληρώθηκε από τον ίδιο τον Clarke, στα Morgan και Ramport Studios στο Λονδίνο.
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου τους βρήκε να εγκαταλείπουν το βομβαρδιστικό φωτιστικών στη σκηνή και να το αντικαθιστά μια τεράστια σιδερογροθιά που θεωρητικά θα άνοιγε το χέρι της, αλλά τελικά μάλλον δυσλειτουργούσε και έκανε μια άσεμνη χειρονομία στο κοινό… Ο δίσκος διατήρησε όλα τα κεκτημένα του γκρουπ, με πολλά εμβληματικά τραγούδια να στέκονται ψηλότερα σε μια συλλογή δυνατών συνολικά συνθέσεων, και θα μείνει στη μνήμη σαν ο τελευταίος με τον Eddie Clarke στη σύνθεση, ο οποίος αποχώρησε στις 14 Μαΐου με αντικαταστάτη τον ex-Thin Lizzy, Brian Robertson.
1970- Οι Βρετανοί blues rockers Ten Years After φτάνουν στο τέταρτο άλμπουμ τους, το “Cricklewood Green”. Αναμειγνύοντας διάφορα ηχητικά εφέ και δυνατότητες του στούντιο, το γκρουπ εμπλουτίζει τις blues rock φόρμες του και με κεφαλή το χαρακτηριστικό παίξιμο του Alvin Lee, προσφέρει άλλο ένα όμορφο άλμπουμ.
1973- Κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού rock συγκροτήματος Eagles, “Desperado”. Ηχογραφήθηκε στα Island Studios στο Λονδίνο της Αγγλίας και τα τραγούδια του βασίζονται σε θέματα της Άγριας Δύσης. Τα μέλη του συγκροτήματος εμφανίζονται στο εξώφυλλο του δίσκου ντυμένα σαν συμμορία παρανόμων. Το “Desperado” παραμένει το μοναδικό άλμπουμ των Eagles όπου τα μέλη του συγκροτήματος εμφανίζονται στο εξώφυλλο.
1990- Ο Βασιλιάς Μελάνι επιστρέφει σχεδόν από τον άλλο κόσμο, με το “The Good Son”. Ο Nick Cave φρενάρει μια απρόβλεπτη πορεία αυτοκαταστροφής που καθρεφτίστηκε έντονα στα άλμπουμ “Your Funeral… My Trial” και “Tender Prey”. Μέσα από την αποτοξίνωση αλλά και τον έρωτα με τη Βραζιλιάνα δημοσιογράφο Viviane Carneiro, ξορκίζει πολλούς από τους δαίμονες του παρελθόντος, και δημιουργεί με τους Bad Seeds ένα άλμπουμ φωτεινότερο, μελωδικότερο. Με έμφαση σε μια πιο ντελικάτη συνθετική προσέγγιση, είναι χαρακτηριστική η παρουσία της λέξης “song” σε τέσσερις τίτλους του δίσκου, ενώ η σκιά παραδοσιακών τραγουδιών και ύμνων χρωματίζει έντονα τραγούδια όπως τα “Foi Na Cruz”, “The Good Son” (με τη βιβλική ιστορία των αδερφών Κάιν και Άβελ να παραμονεύει απροκάλυπτα), και “The Witness Song”. Μνημειώδες παρέμεινε το ντουέτο του Cave με τον Blixa Bargeld στο “The Weeping Song”, σε ένα από τα κορυφαία συνολικά έργα των Bad Seeds.
2001- Οι Βρετανοί symphonic black metallers Bal Sagoth κυκλοφορούν το πέμπτο τους άλμπουμ, “Atlantis Ascendant”, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά ψηφιακή τεχνολογία στην ηχογράφηση. Ο δίσκος είναι concept και πραγματεύεται την ιστορία ενός Βρετανού αρχαιολόγου και τυχοδιώκτη του 19ου αιώνα.
2009- Πέμπτο άλμπουμ και για τους Ιταλούς gothic metallers, Lacuna Coil, με τον τίτλο “Shallow Life”, που ηχογραφείται στο Los Angeles και τους βρίσκει να επιδιώκουν μια περισσότερο modern rock κατεύθυνση με κάποια ethnic στοιχεία, και concept θέμα.
2015- Ο δεύτερος καρπός της συνεργασίας του Michael Kiske και της Αμερικανίδας τραγουδίστριας, Amanda Somerville, κυκλοφορεί με τον τίτλο “City Of Heroes”, και βασικούς συνθέτες τους Mat Sinner και Magnus Karlsson των Primal Fear.
