Έχουν κερδίσει εδώ και αρκετά χρόνια το σεβασμό και την αναγνώριση με τις ποιοτικές τους δημιουργίες, όμως η ικανότητά τους να ανεβάζουν αλλεπάλληλα τον “πήχη” και να επιτυγχάνουν πραγματικά εντυπωσιάζει. Το πρόσφατο “Magna Μater” δεν ακολούθησε απλά τον κανόνα, αλλά προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση αποκαλύπτοντας τα ανεξάντλητα περιθώρια στην εξέλιξη των “Mother Of Millions”. Συνομιλήσαμε με τον ντράμερ Γιώργο Μπακαούρη για την πρόσφατη κυκλοφορία και μάθαμε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για την “οπτική” της μπάντας.
Μας έχετε συνηθίσει σε όμορφα άλμπουμ, τo “Magna Mater” φαίνεται να είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, πόσο έχει ωριμάσει μέσα σας το καινούριο περιεχόμενο;
Σ ’ευχαριστούμε. Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούμε να εξελισσόμαστε προσωπικά και ομαδικά ως άνθρωποι και ως μουσικοί. Το ‘’Magna Mater’’ είναι το αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης και εκφράζει μέρος της δημιουργικότητας μας, όπως ισχύει και με κάθε προηγούμενο άλμπουμ , την εποχή που γράφτηκε.
Προσφάτως είχαμε μία συζήτηση για τις επόμενες κινήσεις που πρέπει να κάνουμε και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν έχει περάσει αρκετός καιρός που έχει κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Το γεγονός ότι ήμασταν σε συνεχή τριβή με αυτό, στην περίοδο της παραγωγής του καθώς και στις πρόβες και τα lives του Ευρωπαϊκού τουρ, μας είχε δώσει μία εσφαλμένη του χρόνου που βρίσκεται στη διάθεση του υπόλοιπου κόσμου. Οπότε σίγουρα είναι ακόμα στο στάδιο που πρέπει να ‘’ζυμωθεί’’ μέσω των επόμενων ζωντανών μας εμφανίσεων.
Η στροφή σε πιο heavy ήχο, πόσο ρόλο πιστεύετε ότι έπαιξε στην διάδοση του album;
Στην διάδοσή του έπαιξαν ρόλο διαφορετικά στοιχεία που όλα βρήκαν τον χώρο τους για να δημιουργήσουν αυτό που ονομάζουμε ‘’χαρακτήρα’’ του άλμπουμ.
Μέσα σε αυτά τα στοιχεία βρίσκεται και ο λίγο πιο heavy ήχος, αποτέλεσμα που δεν έγινε επί τούτου αλλά βγήκε απο μόνο του.
Εμπλουτίσατε τον ήχο με πολλά νέα στοιχεία, επίσης και ο progressive χώρος ήταν πάντα δεκτικός σε τέτοιες ενσωματώσεις. Πόσο εύκολο ήταν να τα προσαρμόσετε στην μουσική αλλά και τη φιλοσοφία σας;
Ο όρος ‘’progressive’’ μας δίνει πολύ χώρο για να κινηθούμε αναμεσά σε διαφορετικά μουσικά ιδιώματα και να έχουμε την ελευθερία να πειραματιστούμε όσο θέλουμε, χωρίς τα φίλτρα που μπορεί να μας επιβάλει το όποιο μουσικό είδος ή παρακλάδι αυτού, έως ότου βρούμε το σημείο που εκφραζόμαστε. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν ήταν λογικό να πάρει η μουσική μας μία τέτοια κατεύθυνση. Κάποιες φορές η προσαρμογή των νέων ιδεών γίνεται αβίαστα, κάποιες άλλες γίνεται με δυσκολία και χρειάζεται χρόνο και επιμονή και κάποιες άλλες φορές αυτές οι ιδέες μένουν στην άκρη. Γιατί δεν είναι πάντα δεδομένο ότι μία ωραία ιδέα θα βρει τον χώρο της σε ένα σύνολο.
Σε ένα χώρο που κυριαρχεί η τεχνική αρτιότητα, σε βαθμό που μπορεί να γίνεται κουραστικό όταν λείπει το συναίσθημα, εσείς το εκφράζετε (το συναίσθημα) με αφοπλιστική άνεση. Από πού πηγάζει αυτό;
Ίσως αυτό να πηγάζει από το γεγονός ότι έχουμε σταματήσει να κρύβουμε αυτά που αισθανόμαστε και χρησιμοποιούμε την τεχνική μας κατάρτιση μόνο ως εργαλείο που θα εξυπηρετήσει την αποτύπωση αυτών των συναισθημάτων στην μουσική μας. Λόγω της μακρόχρονης συνεργασίας μας έχουμε μάθει ο ένας τον άλλον και η επικοινωνία μας στη σκηνή μας επιτρέπει να έχουμε μία βαθύτερη σύνδεση με το κοινό.
Χρησιμοποιήσατε με επιτυχία γυναικεία φωνητικά αλλά και κάποια χορωδιακά μέρη. Επίσης χωρίς να έχετε μόνιμο μέλος στα πλήκτρα κάνατε αντίστοιχα αξιόλογη δουλειά. Πόσο εύκολο είναι να μεταφερθούν όλα αυτά στις live εμφανίσεις σας;
Χορωδιακά μέρη είχαμε και σε προηγούμενα κομμάτια – άλμπουμ όπως το Amber-Artifacts απλώς σε αυτόν τον δίσκο πήραν λίγο πιο κεντρικό-πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στην ιδέα των γυναικείων φωνητικών μας οδήγησε από μόνη της η φύση των συνθέσεων και το αποτέλεσμα, μέσω της εξαιρετικής συνεργασίας με την Αντωνία Μαυρονικόλα, μας δικαίωσε.
Όσων αφορά τα πλήκτρα λόγω του μουσικού μου παρελθόντος που περιλαμβάνει σπουδές και στο πιάνο η ζωή τα έφερε έτσι που ανέλαβα και αυτό το κόμμάτι της μουσικής μας.
Στα live μας σαφώς και προσπαθώ να παίξω ζωντανά όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη αλλά, όπως είναι λογικό, υπάρχουν προηχογραφημένα για να υποστηρίξουν τον ήχο μας ειδικά εκεί που η ντραμς παίρνει τον κεντρικό ρόλο.
Η ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς για το “Magna Mater” ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική, πως διαχειρίζεστε σήμερα αυτήν την επιτυχία;
Είναι πολύ ωραίο και συγκινητικό όταν ο κόσμος αγκαλιάζει ένα έργο το οποίο δημιουργήθηκε με τόσες προσωπικές θυσίες και αγάπη. Κάτι τέτοιο μας δίνει δύναμη και όρεξη να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε την μουσική μας.
Έγινε πολύ καλή δουλειά στο βίντεο του ομώνυμου κομματιού του album με αρκετούς συντελεστές από το χώρο της υποκριτικής, πώς έγινε αυτήν η συνεργασία και πως καταλήξατε στο τελικό αποτέλεσμα;
Σ’ ευχαριστούμε και πάλι για τα καλά σου λόγια. Δίνουμε μεγάλο βάρος και στην εικόνα γιατί στο τέλος είναι αυτή που θα συνοδέψει τη μουσική μας. Γίνονται πάντα συζητήσεις μεταξύ μας αλλά και με τους κοντινούς φίλους-συνεργάτες για να καταλήξουμε στην κεντρική ιδέα. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που είναι πάντα δίπλα μας και που μας βοηθούν με την τεχνογνωσία τους και την αισθητική τους. Συγκεκριμένα για το videclip του Magna mater όλοι οι συντελεστές είχαν μία άψογη συνεργασία υπό την καθοδήγηση του Παναγιώτη Τσαλαβρέτα και του Κώστα Κωνσταντινίδη.
Ο progressive χώρος σας εκφράζει, πέραν αυτού ποια άλλα μουσικά ακούσματα έχουν σήμερα τα μέλη των Mother Of Millions;
Όλοι έχουμε διαφορετικά ακούσματα και αυτό είναι κατά την γνώμη μου πολύ ωραίο γιατί φέρνουμε διαφορετικά στοιχεία και ψάχνουμε να βρούμε τρόπο να τα ενώσουμε.
Εγώ προσωπικά ακούω πολλά διαφορετικά είδη ανάλογα και με τη διάθεση της στιγμής. Τελευταία πάντως κάποιες πλατφόρμες μέσω των οποίων ακούω μουσική μου έβγαλαν ότι στατιστικά πρώτα ακούω κλασσική μουσική και μουσική δωματίου, διάφορα soundtracks, έπειτα jazz (E.S.T., LarsDanielson, κ.α.) και μετά υπόλοιπους καλλιτέχνες διαφόρων άλλων μουσικών ιδιωμάτων (AgnesObel, FelixRosch, NilsFrahm, JoquinDesprez, Palestrina κα).
Λόγω του ιδιαίτερου εκφραστικού ύφους της μουσικής σας, είναι μεγάλο και το αντίκτυπο στα συναισθήματα των οπαδών σας, το εισπράττετε αυτό;
Κάτι τέτοιο κυρίως το εισπράττουμε στα live μας ειδικά σε στιγμές που τα στοιχεία soundtrack κτλ. εναλλάσσονται με στιγμές έντασης και η αλήθεια είναι ότι αυτό φαίνεται πολλές φορές στα πρόσωπα των ανθρώπων που έρχονται να μας δούνε από κοντά. Αυτό το συναίσθημα είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.
Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τις μέχρι τώρα συναυλίες, έχετε κάτι ανακοινώσιμο για το μέλλον για τη συμμετοχή σας σε κάποιο event;
Η κάθε συναυλία είναι ξεχωριστή και πλέον το ότι έχουμε ζήσει τόσες πολλές εμπειρίες μας κάνει να ανυπομονούμε γιατη στιγμή που θα ξαναβρεθούμε πάνω στη σκηνή. Σε κάθε live μας βιώνουμε κάτι ξεχωριστό και δεν θα σταματήσουμε να ευγνωμονούμε τον κόσμο μας γι’αυτό.
Ένα από τα πιο σημαντικά επερχόμενα events είναι το ότι θα μοιραστούμε τη σκηνή με ένα από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα που θαυμάζουμε και ακούμε πολλά χρόνια τώρα τους Opeth(!)και μάλιστα στον υπέροχο χώρο του Λυκαβηττού!
Καλή τύχη λοιπόν ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και το ενδιαφέρον σας.
Εγώ σας ευχαριστώ για τις ωραίες ερωτήσεις και για την ευκαιρία να γνωρίσει ο κόσμος σας λίγα από τα πράγματα που συμβαίνουν πίσω από τη σκηνή.
