MISFORTUNES

INTERVIEW

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την προηγούμενη κυκλοφορία τους, οι Misfortunes επιστρέφουν με νέο LP με τίτλο “Brilliant Endings”. Είναι το 3ο LP που κυκλοφορεί (όπως και τα δύο προηγούμενα LP) από την TONN Recordings με έδρα το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων (100) καθαρού βινυλίου και ψηφιακής μορφής και μας φέρνει 9 κομμάτια (+1 διαθέσιμο μόνο στην ψηφιακή έκδοση) γεμάτο με synth sounds. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που οι Misfortunes χρησιμοποιούν ένα όργανο εκτός από τα synths, μια ηλεκτρική κιθάρα που παίζει η Περσεφόνη στο κομμάτι «My Deceitful Void».

Από την αρχή του, το project του Ιωακείμ Βασιλειάδη (Hybrid, 2017, Werkstatt recordings), Misfortunes ήταν βασισμένο στη συνεργασία μεταξύ του ίδιου και μιας ομάδας ανθρώπων που έγραψαν τους στίχους. Κατά κάποιο τρόπο, οι Misfortunes είναι το αποτέλεσμα μιας παρέας φίλων που η δημιουργική τους αναζήτηση είναι να παράγουν τραγούδια σκοτεινού synth wave. Αυτή είναι η πρώτη φορά που ακούμε όλους αυτούς οι οποίοι συντελούν στη πολύ όμορφη δουλειά της μπάντας από τη Θεσσαλονίκη.

Γεια σου Ιωακείμ. Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη. Κυκλοφορεί ένα νέο, καταπληκτικό άλμπουμ από τους Misfortunes. Πριν πάμε σε αυτό θα ήθελα να σε ρωτήσω για τους Misfortunes. Θα μας πεις κάποια πράγματα για ‘σένα;

Γεια σου Αχιλλέα. Σε ευχαριστώ και γω για την πρόσκληση. Ξεκίνησα να παίζω μουσική από τα 16 μου περίπου, με παρέες και συγκροτήματα. Ως Misfortunes υπογράφω την μουσική μου από το 2014, από οταν άρχισα να ασχολούμαι περισσότερo με τα synthesizer. Έκτοτε ως μουσικός ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτό το project.

Οι Misfortunes είναι ένα πραγματικά μοναδικό project, τουλάχιστον για μένα. Φαίνεται ότι υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που κατά κάποιο τρόπο συνδέονται ψυχικά και είσαι η φωνή τους. Μπορείς να μας πείς κάποια πράγματα για αυτή τη σύνδεση; Πώς λειτουργεί αυτό σε τέτοια αρμονία και δίνει αυτόν τον όμορφο ήχο;

Πράγματι, αυτό το project δεν θα υπήρχε χωρίς την συνεργασία μιας ομάδας ανθρώπων που αποτελούν τους στιχουργούς. Σε κάθε δίσκο μέχρι τώρα υπάρχει ένας βασικός πυρήνας συνεργατών οι οποίοι με τροφοδοτούν με τους στίχους όταν τους το ζητήσω ή όταν έχουν γράψει κάτι που θα ταίριαζε στο project. Κατά τη διαδικασία σύνθέσης ενός κομματιού συνήθως υπάρχει ανταλλαγή απόψεων για τη μορφή που παίρνει αυτό.  Αυτή η διαδικασία είναι απολαυστική και κυλάει πολύ όμορφα καθώς οι συνεργάτες μου, καθόλου τυχαία, είναι και οι κοντινότεροι μου άνθρωποι στη ζωή.

“Brilliant Endings”. Νέο άλμπουμ. Νέο καταπληκτικό άλμπουμ. Πες μας λίγα πράγματα γι αυτό; Ποια είναι η ιδέα πίσω από το “Brilliant Endings”;

Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept που να ενώνει θεματικά τα τραγούδια, αν και είναι διάχυτη σε αρκετά από αυτά μια διαστημική/sci-fi αίσθηση τόσο στιχουργικά αλλά περισσότερο μουσικά.

photo by Maria Salakidou

Ο τίτλος «Brilliant Endings» κρύβει μέσα του μια αίσθηση ειρωνείας; Θα υπάρχουν πάντα λαμπρά τελειώματα στη ζωή μας. Θα μπορούσε, όμως, αυτός ο τίτλος να έχει δεύτερη μετάφραση;

Εύχομαι να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να πουν ότι είχαν κάποια Brilliant Endings στη διάρκεια της ζωής τους.  Ο τίτλος δεν είναι καθόλου ειρωνικός. Αναφέρεται στο απίθανο συναίσθημα του να έχεις ολοκληρώσει κάτι δύσκολο και με κόπο, αλλά χωρίς ίχνος πικρίας ή λύπης που αυτό φτάνει στο τέλος του. Το συναίσθημα ότι έκανες ότι καλύτερο μπορούσες και τα κατάφερες καλά. Το να φέυγεις με μια βαθιά υπόκλιση.

Οι Misfortunes είναι μια μπάντα βασισμένη στα synths, με μουσική που ακούγεται σαν το soundtrack ενός ταξιδιού στο διάστημα. Στο «Brilliant Endings» υπάρχει διαφορά από τα προηγούμενα LP. Η προσθήκη νέου οργάνου. Μπορείς να μας πείς κάποια πράγματα για αυτό;

Χαίρομαι που το λες γιατί σε αυτόν τον δίσκο αυτός ο ήχος δημιουργήθηκε τελείως συνειδητά. Με τον Persephone που έγραψε και έπαιξε τα κιαθρστικά θέματα έχουμε μακρόχρονη μουσική σχέση σε πολλά επίπεδα.  Σε ένα βαθμό αυτό το τραγούδι το αισθάνομαι σαν  επιστέγασμα της σχέσης μας.

Και όπως είπαμε και προηγουμένως, εκτός από εσένα και τη φωνή σου, υπάρχει μια ομάδα ταλαντούχων ανθρώπων πίσω από τους Misfortunes. Πριν αφήσουμε τους ίδιους να πουν λίγα λόγια για τους στίχους τους, θα μπορούσες να μας πείς δύο λέξεις για τον καθένα από αυτούς;

Θα μιλήσω μόνο για τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε στο Brilliant Endings καθώς σε κάθε δίσκο υπάρχουν μικρές διαφοροποιήσεις. Σε αυτόν το δίσκο συμμετέχουν στιχουργικά οι Μάρκος-Βαλσάμης Λυρίτσης, Κοσμάς Λαζαρίδης, Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, Γιάννης Μπαλαμπανιδης και Persephone. Όλοι είναι πολύ αγαπημένοι μου φίλοι και γνωριζόμαστε πάνω από 25 χρόνια. Επίσης όλοι ασχολούνται με τον γραπτό λόγο σε διάφορες μορφές του.

Ευχαριστώ πολύ Ιωακείμ. Συγχαρητήρια για το “Brilliant Endings” και ελπίζω να σε δούμε on stage σύντομα.

Intro to a Growing World

Ιωακείμ: Αυτό το ορχηστρικό κομμάτι λειτουργεί ως εισαγωγή στο δίσκο και θέτει την διάθεση στη σωστή της βάση. Προέκυψε κατά την μίξη του Cosmos και ο τίτλος παραπέμπει σε αυτό κλείνοντας του το μάτι.

Burdens

Persephone: Αυτοί οι στίχοι γράφηκαν αμφίδρομα με τις μουσικές του Ιωακείμ, τις οποίες πάντα ένιωθα σαν ένα νοσταλγικό ταξίδι σε μνήμες, εικόνες και καταστάσεις μιας άλλης εποχής. Και έτσι προέκυψε το Βurdens πηγαία, σαν αναπόφευκτο επακόλουθο.  Ένας φόρος τιμής στα κοινά μας βιώματα, σε αυτά που θα θέλαμε μάταια να ξεχάσουμε ή να μοιραστούμε ξανά και ξανά, σε όσα μας έπλασαν όλους αυτό που είμαστε σήμερα, για καλό ή όχι. Σε αυτό το φορτίο που πάντα θα κουβαλάμε μέσα μας και πάντα θα θεριεύει.

Ιωακείμ: Το Burdens είναι ένα από τα πιο ξεσηκωτικα κομμάτια του δίσκου. Το πολύ δυνατό δίστιχο με τον οποίο στην πραγματικότητα τελείωναν οι στίχοι του Persephone χρησιμοποιήθηκε ως refrain και με αυτό ανοίγει και το τραγούδι. Ήθελα οι στίχοι αυτοί να μπορούν να ξορκιζονται στο dancefloor οπότε δεν αμφέβαλλα καθόλου για την μορφή που θα έπαιρνε αυτό το κομμάτι.

Android

Κοσμάς: Στο τραγούδι αυτό οι στίχοι γράφτηκαν πάνω στην υπέροχη μουσική που είχε ήδη συνθέσει ο Ιωακείμ. Με το πρώτο άκουσμα μου ήρθε στο μυαλό το εμβληματικό «Blade Runner» όπου υπάρχει και μια αναφορά του μέσα στους στίχους («moments lost in time»). Το τραγούδι είναι μεταφορικό και αποτελεί ένα κάλεσμα αφύπνισης στον κενό σύγχρονο άνθρωπο που έχει ξεχάσει να αισθάνεται και έχει εξελιχθεί σε ανδροειδές.

Ιωακείμ: Όταν έστειλα το βασικό μουσικό θέμα στον Κοσμά για να το ακούσει, συμφωνήσαμε αμέσως για την μορφή που πρέπει να πάρει το κομμάτι μουσικά και στιχουργικά. Τελικά οι στίχοι που έγραψε ο Κοσμάς δέσανε άψογα. To sci-fi/ space στοιχείo στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο έντονο που δεν μπορούσε να αγνοηθεί. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με τον τρόπο που δουλεύτηκε το Android μουσικά. Είναι ίσως το αγαπημένο μου Misfortunes κομμάτι.

“Brilliant Endings”

Separate Endings

Μάρκος-Βαλσάμης: Αυτή είναι μια ιστορία Δόκτορος Τζέκιλ-Κυρίου Χάιντ σχετικά με το δυϊσμό της ανθρώπινης φύσης αλλά και την αρνητικότητα της εξάρτησης σε μία σχέση. Αφορά στο να είσαι ο χειρότερος εχθρός του ίδιου του εαυτού σου ή να γίνεσαι ο δυνάστης εκείνου που υποτίθεται ότι αγαπάς περισσότερο από όλους. Η έμπνευση -περιέργως- αντλήθηκε από τα κλασσικά αρχέτυπα των εμπορικών υπερ-ηρώων και την εξέλιξή τους σε αντι-ηρωϊκούς χαρακτήρες.

Ιωακείμ: Στο Separate endings προσπάθησα να φτιάξω ένα κομμάτι με αντιθέσεις τόσο στο χτίσιμο και στην εξέλιξή του, όσο και στους ήχους που χρησιμοποιήθηκαν ώστε να αποτυπώσω τους στίχους με επιτυχία.

Heartbeat race

Κωνσταντίνος: Το Heartbeat race είναι μια μικρή ερωτική ιστορία με φόντο το διάστημα. Οι ήρωές της αποφασίζουν να κρύψουν τους φόβους τους κάτω από ένα πέπλο κοσμικής σιωπής και να απαρνηθούν το σκοτεινό μέλλον της ανθρωπότητας.

Ιωακείμ: Όταν δίαβασα τους στίχους του Heartbeat race μου άφησαν μια αίσθηση των αφηγηματικών τραγουδιών των New Order και σκέφτηκα ότι θα ταίριαζε μια τέτοιου είδους pop προσέγγιση. Φυσικά όποτε έχω έναν συγκεκριμένο ήχο στο μυαλό μου βγαίνει κάτι τελείως διαφορετικό αφού περνάει μέσα από το Misfortunes φίλτρο. Όπως και να έχει αυτή είναι η πιο pop στιγμή του δίσκου.

Cosmos

Γιάννης: Το «Cosmos» είναι ένα ψευδο-σονέτο που γράφτηκε σαν φόρος τιμής στα μπαρ όπου πίναμε στην ηλικία των είκοσι ετών και σε μια συναυλία στο δέλτα του ποταμού έξω από τη Θεσσαλονίκη, την καλύτερη που έχω πάει ποτέ. Γράφτηκε επίσης σαν υπόμνηση, προς φίλους και εχθρούς, ότι «no man is an island» αλλά ότι καθένας μας είναι ένας ολόκληρος κόσμος φτιαγμένος από τους οικείους μας και τα παιδιά μας, από λέξεις και μουσική. Οι στίχοι του έγιναν χώρος και χρόνος μέσα στο ηλεκτρονικό σύμπαν του Misfortunes.

Ιωακείμ: Αυτή είναι η πρώτη μου συνεργασία με τον Γιάννη στους στίχους. Ήμουν σίγουρος ότι αυτό που θα μου έστελνε ο Γιάννης θα ήταν πολύ δυνατό και πράγματι έτσι ήταν. Ο τελευταίος στίχος του τραγουδιού με χάωσε ομολογώ γιατί δεν ήξερα πως να τον διαχειριστώ αλλά τελικά το ξεπέρασα. Μου αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι με την τμηματική του εξέλιξη και κορύφωση.

photo by Thekla Malamou

Υπάνθρωποι

Κοσμάς: Οι στίχοι του τραγουδιού βασίζονται στην ιδέα που είχε ο Ιωακείμ να γράψουμε ένα τραγούδι για τους ανθρώπους που ζουν στους υπονόμους των μεγάλων πόλεων του κόσμου. Γράφοντάς τους το τραγούδι κατέληξε σε μια δυστοπική αφήγηση για την καταπίεση και την περιθωριοποίηση των λιγότερο τυχερών συνανθρώπων μας με μια δόση επαναστατικής αισιοδοξίας στο τελείωμα «ο αέρας όμως άλλαξε και έξω σαν συρθούμε, τα ανίερα γρανάζια τους θα πάψουν να γυρνούνε».

Ιωακείμ: Ήξερα ότι ο Κοσμάς ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να γράψει αυτό το τραγούδι.  Tο κομμάτι αυτό έπρεπε να είναι τραχύ και ενοχλητικό αλλά ταυτόχρονα επικό και ξεσηκωτικό. Ήταν μία καλοδεχούμενη πρόκληση. Οι Υπάνθρωποι ήταν το πρώτο τραγούδι που γράφτηκε για αυτό τον δίσκο και σε μεγάλο βαθμό όρισε το κλίμα και των υπόλοιπων κομματιών.

Song of silence

Μάρκος-Βαλσάμης: Αυτό το τραγούδι είναι για το σπουδαίο πρώτο βήμα προς μία έξοδο από μια στατική, ληθαργική, κοινωνική απάθεια. Είναι για να κάνεις τελικά κάτι αντί να χάνεις χρόνο και ενέργεια μοναχά σε λέξεις. Ένα Τραγούδι της Σιωπής που ουρλιάζει την ανάγκη της δράσης. To ουσιώδες μήνυμα είναι ότι αυτή η δράση χρειάζεται να συμβεί εν τη ενώσει κι όχι ατομικά, εξ ου και η χρήση παραδειγμάτων που αναδεικνύουν ισχυρούς δεσμούς, όπως αυτοί των εραστών ή στρατιωτών.

Ιωακείμ: Που και που ο Μάρκος μου στέλνει στίχους που η πρώτη σκέψη μου είναι ότι είναι αδύνατον να γίνουν τραγούδι. Για κάποιον λόγο όμως το παλεύω και κάποιες φορές δικαιώνομαι. Το Song of Silence είναι από τα πιο ιδιάιτερα κομμάτια που έχω γράψει με τον συνδυασμό αφήγησης και τραγουδιού.  Ήταν δύσκολη απόφαση να μην ενταχθεί στα κομμάτια του βινυλίου αλλά να υπάρχει μόνο στη ψηφιακή έκδοση.

When the night falls

Μάρκος-Βαλσάμης: Ένα τραγούδι σχετικά με το σύγχρονο άνθρωπο, παγιδευμένο σε μια μέρα της μαρμότας ενός εργασιακού μονότονου ωραρίου – μια ζωή αργού θανάτου. Ωστόσο, για να δοθεί μια αχτίδα ελπίδας, ευτυχώς υπάρχει πάντα μια πίστα χορού κάπου τριγύρω. Ιδού, πεδίον δόξης λαμπρόν! Αυτό είναι, λοιπόν, για την ελευθερία να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, αντιμετωπίζοντας τις καθημερινές δυσκολίες, και το θεωρώ στιχουργικά ως δίδυμο τραγούδι με το Blood Disco του προηγούμενου Misfortunes άλμπουμ, The Isle of Tomorrow (TONN Recordings, 2020).

Ιωακείμ: To When the Night falls γράφτηκε πρώτα στα ελληνικά και έγινε τραγούδι ως Όταν πέφτει η νύχτα αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που ζήτησα από τον Μάρκο να το γράψει και στα αγγλικά. Φυσικά ένα τραγούδι με τέτοια θεματολογία έπρεπε να είναι απολύτως χορευτικό και χαίρομαι που βλέπω ότι ήδη έχει την απήχηση που ήθελα. Τελικά για τον δίσκο επιλέχθηκε η αγγλική version και η ελληνική εντάχθηκε στο ψηφιακό single When the Night falls (TONN Recordings, 2/2022)

My Deceitful Void

Persephone: Όταν μετά από χρόνια βρεθήκαμε ξανά μουσικά με τον Ιωακείμ, είχε κατασταλάξει και στους δύο μας, έστω και ασυνείδητα, ότι θα έβγαινε κάτι σκοτεινό. Οι στίχοι του «My Deceitful void» λοιπόν είναι αρκετά εσωτερικοί, υπαρξιακοί με έντονη αυτοαναφορά.  Μιλούν για πολλά πράγματα ταυτόχρονα που ωστόσο καταλήγουν σε ένα. Το σημείο αναφοράς μου ήταν το στοιχειωτικό γνωμικό του Παρμενίδη «ουδέν εξ ουδενός».

Iωακείμ: Αυτό το κομμάτι γράφτηκε μαζί με τον Perspehone.  Για πρώτη φορά σε τραγούδι Misfortunes ακούγεται άλλο οργανό εκτός από synthesizer και το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Στην ουσία  χωρίζεται σε 2 μέρη, με το δεύτερο να οδηγεί σε ένα θορυβώδες κλείσιμο της αυλαίας του δίσκου.

photo by Chrisa Chatzigoga

Bandcamp: https://misfortunes.bandcamp.com/
Facebook: https://www.facebook.com/misfortunes001
Instagram: https://www.instagram.com/misfortunes./
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCKcWe9p65Tqc1-2fMiVPIg

Avatar photo
About Αχιλλέας Χαρίτος 49 Articles
Από μικρός είχα πολλές μουσικές ανησυχίες. Το "πρόβλημα" φάνηκε από την αρχή αφού ξεκίνησα με ψυχεδέλεια. Αλλά δεν έμεινα μόνο εκεί. Γεννημένος την ίδια χρονιά με το punk και το ντεμπούτο του big three, The Clash, The Damned και Sex Pistols, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η καρδιά μου θα πήγαινε προς τα εκεί. Την ίδια χρονιά το γιγάντιο γουρούνι των Pink Floyd πετάει πάνω από τον Τάμεση και το Battersea Power Station για το εξώφυλο του "Animals". Άρα καταλαβαίνεις ότι η ψυχή μου είναι pink.. Και μετά από πολλά ακούσματα (μπορώ να σου μιλάω για πολλή ώρα για αγαπημένους indie, alternative, grunge κλπ καλλιτέχνες και αλμπουμ) έριξα άγκυρα στον κόσμο που έφτιαξαν στο κεφάλι μου οι Cure, οι Sisters Of Mercy, οι Fields of the Nephilim, οι Skinny Puppy, οι Frontline Asembly, οι Dead Can Dance και άλλοι... Αγαπημένο moto και life guide, "Life has meaning only in the struggle. Triumph or defeat is in the hands of the Gods… So let us celebrate the struggle!"