Μια από τις ημερομηνίες που είχα κυκλώσει τον Απρίλιο για live ήταν το Σαββάτο 8 Απριλίου. Δυο από τις πιο δραστήριες και ποιοτικές μπάντες της heavy / power metal σκηνής στη χώρα μας, οι Illusory και οι The Silent Wedding θα μοιράζονταν τη σκηνή του Piraeus Club Academy, οπότε δε μου ήταν δύσκολο να κατηφορίσω στην Πειραιώς και να περάσω ένα όμορφο βράδυ.
Πριν όμως εμφανιστούν οι δυο αυτές μπαντάρες, το πρόγραμμα θα άνοιγε η ανερχόμενη μπάντα των Fortis Ventus. Τους Fortis Ventus τους είχα δει πριν λίγο καιρό στο HolyWood Stage μαζί με τους Simplefast και γνώριζα ότι είναι καλή επιλογή για να ανοίξoυν τη βραδιά. Παίζουν συμφωνικό metal, στο στυλ των Nightwish και Epica και η μουσική τους άνετα θα μπορούσε ακόμα και να είναι soundtrack κάποιας ταινίας. Το 2017 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP, “Haunted Heart” και το 2022 τον πρώτο τους δίσκο “Vertalia”, μέσω της Rockshots Records. Η μπάντα μπήκε αρκετά δυναμικά και παρουσίασε με τον καλύτερο τρόπο το υλικό της, κερδίζοντας από την αρχή το χειροκρότημα του κόσμου. Η Νάνσυ Μοσχοπούλου με τα αιθέρια φωνητικά της, μας ταξίδεψε ιδανικά στη μουσική των Fortis Ventus, οι υπόλοιποι μουσικοί με μπροστάρη τον μαέστρο της μπάντας και πληκτρά George Halliwell έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Έκπληξη αποτέλεσε και η διασκευή σε Sabaton, που όμως τα παιδιά την έφεραν στα δικά τους «μέτρα».
FORTIS VENTUS setlist:
Gothecia
My Death is my Devotion
Reflections of myself
Shadows and the soul
Cave of Glass
Night witches (Sabaton cover)
The eagle’s chase
Με μόλις ένα τέταρτο διαφορά, ήταν σειρά των The Silent Wedding να ανεβούν στη σκηνή και να κάνουν άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση. Το “Ego Path” που κυκλοφόρησε πέρσι ήταν μια από τις καλύτερες Ελληνικές κυκλοφορίες και για άλλη μια φορά οι The Silent Wedding μας παρουσίασαν τα τραγούδια του δίσκου με τον καλύτερο τρόπο. Πέρα από το “Ego Path”, οι The Silent Wedding έπαιξαν τραγούδια και από παλιότερες δουλειές και φυσικά ο κόσμος που γέμισε το μαγαζί από την αρχή έδειξε την αγάπη του στην μπάντα. Ο Μάριος Καραναστάσης πέρα από φωνάρα είναι και ένας από τους πλέον εκφραστικούς frontmen και είναι απόλαυση να τον παρακολουθείς στη σκηνή. Οι υπόλοιποι, απλά «γκρέμισαν τη σκηνή» και έδειξαν πόσο παιχταράδες είναι. Είδαμε μια μπάντα που ήταν απόλυτα προσηλωμένη σε αυτό που έκανε και την ίδια στιγμή απολάμβανε κάθε λεπτό που έπαιζε μπροστά μας. Μετά το τέλος της εμφάνισής τους, είχαν καταφέρει όχι μόνο να αγγίξουν την ψυχή μας αλλά και να γυμνάσουμε αρκετά το σβέρκο μας. Άλλη μια «γεμάτη» εμφάνιση από τους The Silent Wedding
The Silent Wedding setlist:
The Eternal Enigma
Time of Darkness
The Sea of Fate
Point of No Return
Stealing the Sun
A Living Experiment
Shadows and Dust
Caught in the Web
Closer to the End
The Return (To Ithaca)
Song of the Dead
A Path to Nowhere
Πέρα από «αδελφικά» συγκροτήματα με τους The Silent Wedding, οι Illusory έχουν και παρόμοια πορεία. Σχήμα με αρκετά χιλιόμετρα στο κοντέρ του και με ένα εξίσου πολύ καλό δίσκο το 2021, το “Crimson Wreath”, ήταν αναμενόμενο ότι θα συνέχιζαν εξίσου δυνατά με τους προκατόχους στο σανίδι. Και έτσι και έγινε! Οι Illusory ξεκίνησαν με μεγάλη όρεξη και «έσπειραν» πάνω στη σκηνή. Ο Δημήτρης Θεοδώρου είναι εξαιρετικός frontman και είχε διαρκή επικοινωνία με τον κόσμο από κάτω. Οι Illusory άλλαζαν συνεχώς θέσεις στη σκηνή και έδωσαν το καλύτερο εαυτό τους για να περάσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Στα τραγούδια που χρειαζόντουσαν χορωδιακά μέρη ανέβηκαν στη σκηνή να τους βοηθήσουν οι Νάνσυ Μοσχοπούλου και Γρηγόρης Κοιλάκος (Fortis Ventus), η Αναστασία Παπαδοπούλου (Upon Revival, Lab of Rawk) και ο Μηνάς Νοταράς. Αυτές ήταν οι καλύτερες στιγμές του live. Μου θύμισε live των Avantasia με τόσους τραγουδιστές στη σκηνή. Ειδικά στο προτελευταίο κομμάτι, στο “Fortress Of Sadness”, έγινε χαμός. Λίγο πριν το τέλος, ο Δημήτρης Θεοδώρου ανέβηκε στον εξώστη και μας παρουσίασε από εκεί την μπάντα και στη συνέχεια έκλεισαν θεαματικά με το “Pale Moonlight”.
Illusory setlist:
Acedia (intro)
Besetting Sins
A Poem I Couldn’t Rhyme
Ashes to Dust
A Few Days Make Eternity
Crimson Wreath
Immortal No
S.T. Forsaken
Bleak
The Isle Of Shadows
Agony’s Last
All Blood Red
Insangel
Fortress Of Sadness
Pale Moonlight
Γενικά, αν εξαιρέσεις ότι οι πόρτες άνοιξαν με μισάωρη καθυστέρηση όλα τα υπόλοιπα κύλησαν ρολόι. Σε γενικές γραμμές ο ήχος ήταν καλός αν και μερικές φορές είχε τα μπουκώματα του και ευτυχώς δεν υπήρχαν τεχνικά κωλύματα που να σταματήσουν τη ροή της συναυλίας. Το κοινό ήταν θερμό και απολαύσαμε τρία σπουδαία Ελληνικά συγκροτήματα. Ήταν μια καλή metal ημέρα!
