ILLUSIVE MIRRORS

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Πολλές φορές γίνεται ολόκληρη κουβέντα για τη μουσική που αγαπάμε. Συζητούμε, συμφωνούμε και διαφωνούμε για ένα σωρό άλλα πράγματα, εκτός από το μεδούλι της που είναι τα ίδια τα τραγούδια. Ίσως γιατί όλο και σπανιότερα συναντάμε ήχους, όπου η μελωδία ρέει αβίαστα και εντυπώνονται μονομιάς με την πρώτη ακρόαση. Έτσι λοιπόν, όταν συναντάς ένα συγκρότημα σας τους Illusive Mirrors, όπου με το πρώτο τους δισκογραφικό βήμα καταφέρνουν να συνθέσουν αξιομνημόνευτα και απολαυστικά τραγούδια πετυχαίνοντας το σκοπό, τότε σηκώνεις χειρόφρενο για να αφεθείς στο μουσικό τους σύμπαν. Η Δήμητρα Κοένκα (φωνή) έρχεται στην παρέα μας, τραβάει τη σκανδάλη και μας μιλάει τόσο για το “Illusive Mirrors” EP, όσο και για το επερχόμενο release show όπου θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε ζωντανά.

Σε χαιρετίζω Δήμητρα και σε καλωσορίζω στην παρέα του Soundcheck! Είναι χαρά μου, που μιλάμε και από αυτό το πόστο.
Καλησπέρα Γιώργο, χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλο τον κόσμο. Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.

Ας το πιάσουμε όμως από την αρχή. Θα ήθελα να μας μιλήσεις για την ιστορία της μπάντας. Αν και το πρώτο σας ομώνυμο EP κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό, έχετε μια πορεία που μετράει σχεδόν μια δεκαετία….
Καλά, αν ξεκινήσω να τα πω αναλυτικά θα τελειώσω αύριο. Όντως η μπάντα ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2015 ως Moonlight Sinners the band. Έγιναν δύο ανασυγκροτήσεις, το Φεβρουάριο του 2019 το όνομα άλλαξε σε Illusive Mirrors και το Φεβρουάριο του 2023 καταλήξαμε στο τελικό line-up, που είμαστε τώρα. Όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες, ειδικά για την παραγωγή, ηχογράφηση και κυκλοφορία κάποιου υλικού. Μέναμε μονίμως στάσιμοι, με αποτέλεσμα τη μη δημιουργία υλικού και εξέλιξης. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να μιλάω πλέον για το παρελθόν της μπάντας, γιατί ακριβώς είναι παρελθόν. Το πάλεψα πολύ και είμαι πολύ χαρούμενη με την τωρινή μου μουσική οικογένεια. Άλλωστε, όλα για κάποιο λόγο γίνονται.

Ξέρεις μου έκανες πολύ εύκολη τη ζωή, όταν έπρεπε να γράψω το κείμενο μου για το “Illusive Mirrors” EP. Παρά τη γνωριμία και τη συνεργασία μας στο site, δεν μπήκαν ούτε δευτερόλεπτο δεύτερες σκέψεις στο μυαλό μου, για το τι έπρεπε να γράψω. Η ποιότητα του υλικού μιλάει από μόνη της και το αποτέλεσμα είναι άκρως απολαυστικό! Θα ήθελα να μας πεις μερικά παραπάνω πράγματα για τη διαδικασία σύνθεσης που ακολουθήσατε.
Κοίτα τα κομμάτια που υπάρχουν στο ΕΡ, είναι παλιότερης γενιάς της μπάντας, όμως δεν έχουν καμία σχέση με το πως ήταν τα κομμάτια και πως κατέληξαν. Άλλο επίπεδο μουσικής, άλλη εμπειρία. Έχει να κάνει και με ποιον συνεργάζεσαι, έτσι; Τους αλλάξαμε τα φώτα, δεν το συζητώ. Κι άλλα κομμάτια, πέραν του ΕΡ που προϋπήρχαν, έχουν πάει σε άλλο επίπεδο. Τα αγόρια μου είναι έμπειρα και υπεύθυνα, ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται, οπότε η σύνθεση και η δημιουργία υλικού είναι παιχνιδάκι.

ILLUSIVE MIRRORS live (photo: Ioannis Frangos)

Μου αρέσει που η μελωδία ρέει στα τραγούδια σας. Όποιος τα ακούσει, δεν γίνεται να τα ξεχάσει. Αυτό έχει να κάνει με τις μουσικές επιρροές σας που βγήκαν αβίαστα ή ήταν μια συνειδητή απόφαση για την κατεύθυνση που θέλατε να ακολουθήσετε;
Ο καθένας βάζει τις επιρροές του. Ένα spoil, ο επόμενος δίσκος δεν έχει καμία σχέση με το ΕΡ. Είναι πιο dark μεν, αλλά ακόμα μελωδικό. Σκοπός μας είναι να βγαίνει υλικό που να αρέσει σε όλους μας. Όλοι μας βάζουμε το λιθαράκι μας.

Δεν νομίζω πάντως ότι υπάρχουν πολλά νέα συγκροτήματα, σε δισκογραφικό επίπεδο μιλώντας, που να έχουν γράψει από το πρώτο τους EP, ένα instant hit σαν το “Save a Bullet”. Μιλάμε για κομματάρα. Μπορείς να μας διηγηθείς την ιστορία αυτού του κομματιού;
Ήταν Αύγουστος, στο μακρινό πλέον 2015, όπου ίσα μόλις είχαμε δημιουργήσει τη μπάντα (Moonlight Sinners The band) και είχαμε ξεκινήσει πυρετωδώς τις πρόβες (λες και μας κυνηγούσε κάποιος να πούμε), όπου σε μια απλή, συνηθισμένη πρόβα μαζευόμαστε, και ο Γιώργος (Γιώργος Λουκουζάς, ex member) μας φέρνει μια ιδέα. Απλά πράγματα, απλά ακόρντα. Το πρώτο κομμάτι της μπάντας, μας λέει, και έχει αρχίσει έτσι χαμηλά να παίζει το κομμάτι στην κιθάρα. -Πολύ ωραίο, του λέμε όλοι, πως λέγεται; -“Save a Βullet”, μας λέει. -Πσσσσσς πιασάρικο. Ο Παύλος (Παύλος Ιακωβίδης, ex member) αρπάζει αμέσως την κιθάρα του και αρχίζει να παίζει ένα riff αρκετά ξεχωριστό. -Γιώργο έχεις και στίχους; -Έχω, αλλά όχι πολλά πολλά πράγματα. -Θα το φτιάξουμε, μην αγχώνεσαι. Σε μια πρόβα είχαμε στήσει τη δομή του κομματιού και παίζαμε σε όλη την πρόβα αυτό. Είχαμε ενθουσιαστεί που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είχαμε ήδη το πρώτο μας κομμάτι. Το “Save a Βullet”, μας ακολούθησε σε όλα μας τα live, με τον κόσμο να το έχει αγαπήσει όσο τίποτε άλλο και ως Moonlight Sinners The Band και ως Illusive MIrrors στη συνέχεια. Νέοι στίχοι δεν γράφτηκαν ποτέ, παρά μόνο το 2020 ως Illusive Mirrors πλέον, με νέα μέλη, άλλο σκεπτικό, άλλη δουλειά τελείως.

Άξιο μνείας και το εξώφυλλο της Έλενας Βασιλάκη, που αναδεικνύει τόσο το περιεχόμενο όσο και την αισθητική της μπάντας.
Η επιλογή της Έλενας ήταν σιγουράκι. Έχω δει πολλές άξιες δουλειές της, γνωριζόμαστε κιόλας, οπότε δεν δυσκολευτήκαμε στην επιλογή.

Ποιες θεωρείς ως φωνές πρότυπο, οι οποίες σε επηρέασαν αρχικά και σε έμπασαν στη συνέχεια στο μαγικό ταξίδι της μουσικής;
Πρώτη και καλύτερη η Amy Lee (Evanescence). Από τεσσάρων ετών που ξεκίνησα να τους ακούω μέχρι και σήμερα που είμαι τριάντα, ήταν και είναι η άμεση επιρροή μου και συντροφιά μου. Οπότε καταλαβαίνεις για τι επιρροή μιλάμε έτσι; Είναι μια ζωή. Επόμενες σημαντικές επιρροές, Christina Scabbia (Lacuna Coil), Christianna (Elysion), Doro Pesch και Lita Ford.

ILLUSIVE MIRRORS live (photo: Ioannis Frangos)

Βρίσκω πολύ εύστοχο το όνομα της μπάντας. Πως πιστεύεις ότι πρέπει ένας άνθρωπος να πορεύεται στη ζωή του, ώστε να αντέχει το είδωλο του εαυτού του στον καθρέφτη;
Ο καθρέφτης σε ένα ‘’χαμένο’’ άνθρωπο, είναι ο χειρότερος εχθρός. Δεν του δείχνει την πραγματική αλήθεια, τον μπερδεύει με σκοπό να τον καταστρέψει. Το όνομα της μπάντας είναι αποτέλεσμα από ένα ακόμα προσωπικό βίωμα.

Πέρα από τη μουσική, έχεις και πάθος με τη φωτογραφία την οποία εξασκείς παράλληλα. Μαζί με τις λοιπές επαγγελματικές υποχρεώσεις και την προσωπική ζωή, πρέπει να έχεις βρει το ξόρκι που προσθέτει επιπλέον ώρες στο εικοσιτετράωρο. Δεν εξηγείται αλλιώς….
Όταν σου αρέσει κάτι πραγματικά, το αγαπάς και σε γεμίζει, θα δημιουργήσεις χρόνο και θα τα βολέψεις όλα. Όλα τα άλλα, να ‘χαμε να λέγαμε, είναι δικαιολογίες.

Το ερχόμενο Σάββατο στις 11 Ιανουαρίου στην Αρχιτεκτονική στο Γκάζι, θα λάβει χώρα το release show του νέου σας ΕP. Δώσε μας μερικές πληροφορίες για το live, αλλά και τι να περιμένουμε εκείνη τη βραδιά.
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που ήρθε αυτή η στιγμή, ύστερα από σκληρή δουλειά και προετοιμασία. Σκοπός μας είναι ο κόσμος που θα έρθει να περάσει καλά και να γιορτάσει μαζί μας. Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:45 και το show ξεκινά αυστηρά στις 21:30. Παρέα μας θα είναι οι Degenarate Mind και οι Modulus Zero, που θα ανοίξουν την βραδιά. Εμείς πέραν από τα κομμάτια του ΕΡ, θα παίξουμε και υλικό του επόμενου δίσκου καθώς και μια διασκευή έκπληξη.

Τώρα που μπήκαν για τα καλά μπροστά οι μηχανές σας, να περιμένουμε σύντομα και ένα ολοκληρωμένο δίσκο;
Έχουμε ξεκινήσει ήδη την προπαραγωγή του επόμενου δίσκου, τα κομμάτια θα είναι έντεκα ή δώδεκα και θέλουμε να πιστεύουμε ότι μέχρι το τέλος του 2026, max αρχές του 2027 θα έχει κυκλοφορήσει.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου! Μπορείς να κλείσεις την κουβέντα μας, όπως εσύ επιθυμείς.
Αρχικά να σε ευχαριστήσω και εσένα για το χρόνο σου και το Soundckeck που είναι πάντα δίπλα μας και δίπλα στην ελληνική σκηνή και μας δίνετε την ευκαιρία να εισακουστούμε. Τέλος θα ήθελα να κλείσω με τη φράση που με συνοδεύει από τότε που ξεκίνησα με τη μουσική. ‘’Ο επιμένων νικά’’. Τα καταφέραμε!!! Pull the trigger!!!!

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 238 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του Child in time στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και από το εξώφυλλο μόνο…), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι αντιμετώπισε τις πραγματικές θαλασσοταραχές, αλλά και αυτές της ζωής. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη...