Είναι αυτόνομοι, με εμφανή επιλογή περιφρόνησης κινδύνου στις μουσικές μεταστροφές τους, ιδιαίτεροι και ανάλογα απαιτητικοί από τους ακροατές τους, έχοντας ως τώρα μια ζηλευτή και πολυποίκιλη λίστα από δίσκους που ανοίγουν φρέσκους και αλλόκοτους διαδρόμους στον ευρύτερο σκληρό και σκοτεινό ήχο. Οι Θεσσαλονικείς Hail Spirit Noir επέστρεψαν πρόσφατα εμφατικά με το “Fossil Gardens” και οι συναγερμοί χτύπησαν ξανά. Ο Γιώργος Καπετανόπουλος αναλαμβάνει να εκμαιεύσει λεπτομέρειες και απαντήσεις από τον Theoharis σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Αρχικά να σας συγχαρώ για την καινούρια σας κυκλοφορία, εκπλήσσει για άλλη μια φορά ευχάριστα. Ποια ήταν τα ερεθίσματα που οδήγησαν σε μια περισσότερο “επιθετική” black metal προσέγγιση σε σχέση με τις πρόσφατες κυκλοφορίες;
Ευχαριστούμε! Καλό είναι να ακούμε ότι ακόμα εκπλήσσουμε χαχα. Αυτό με το επιθετική δεν ξέρω να στο απαντήσω. Δεν είναι δηλαδή κάποια αντίδραση στο “Mannequins” ή κάτι τέτοιο. Τα κομμάτια που ξεκίνησε να γράφει ο Χάρης, ο κύριος συνθέτης κιόλας της μπάντας, φάνηκαν να απαιτούν μια πιο επιθετική προσέγγιση οπότε και αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά από αυτά πχ του “Eden In Reverse”. Δεν είναι ότι είχαμε απορρίψει το black metal στο ήχο μας ή στα ακούσματα μας. Στο μυαλό μου, το “Fossil Gardens” είναι το επόμενο βήμα του Eden.
Παρά τις αλλαγές στο ύφος και στη δομή των albums σας καταφέρνετε να διατηρείτε την δική σας ξεχωριστή ταυτότητα. Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Ααααα, μα αυτό είναι πάρα πολύ εύκολο. Ή πάρα πολύ δύσκολο. Ή, βασικά, δεν ξέρω χαχα. Νομίζω ότι έχουμε κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία κυρίως στην αρμονία και στην μελωδική βάση των κομματιών που οριακά ανεξάρτητα από το πως είναι ο συνολικός ήχος του κάθε δίσκου μας κάνει να έχουμε έναν αναγνωρίσιμο ήχο. Αυτό είναι ένα γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα καθώς κανένας δεν ξεκινάει για να μοιάζει συνεχώς με κάτι άλλο.
Η αρμονική μείξη φαινομενικά ετερόκλητων στοιχείων στη μουσική σας είναι κάτι που εντυπωσιάζει. Ποια διαδικασία σύνθεσης ακολουθείτε, έτσι ώστε όλα αυτά τα διαφορετικά επιμέρους συστατικά να φαίνονται τόσο ταιριαστά;
Ο τρόπος που γράφονται τα κομμάτια δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας από την εποχή του Πνεύματος. Το μόνο που θα έλεγε κανείς διαφορετικό είμαστε εμείς οι ίδιοι και τα ερεθίσματά μας. Ο Χάρης ξεκινάει με τον βασικό σκελετό των κομματιών όπου μετά ασχολούμαστε ο Demian κι εγώ για να κάνουμε κάποια πράγματα πιο κιθαριστικά και να προσθέσουμε riffs. Εκεί προτείνουμε και διάφορες αλλαγές σε δομές η οτιδήποτε σχετικό. ¨Έχει προηγηθεί και μια κουβέντα για το πως θέλουμε να είναι γενικά ο ήχος του άλμπουμ οπότε έχουμε και ένα έναυσμα κι από εκεί. Αυτό που βοηθάει στην συνοχή που λες σε μεγάλο βαθμό είναι το αρχικό όραμα που έχει ο Χάρης για το άλμπουμ σαν σύνολο. Δηλαδή, γνωρίζει περίπου στην αρχή της όλης διαδικασίας πως θέλει να ακούγεται. Σπάνια έχει καταλήξει ένα άλμπουμ να ακουστεί όπως το έχουμε συζητήσει. Αλλά αυτή η συνολική εικόνα είναι μια πολύ καλή βάση και βοηθάει και τον παραγωγό μας, τον Δημήτρη Ντούβρα, να κάνει πιο καλά την μίξη και να προτείνει ιδέες προς την κατεύθυνση που ενδιαφερόμαστε να πάμε.
Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν κατά κύριο λόγο για ν’ ασχοληθείτε με τη μουσική;
Όσο αφορά εμένα, είναι πολύ απλά τα πράγματα οι Nevermore/Sanctuary που όταν ήμουν μικρός είχα πάθει σοκ. Δεν ήταν φυσικά το πρώτο metal άκουσμα μου αλλά ήταν αυτό με το οποίο είχα πάθει πλάκα. Αντίστοιχο σοκ ήταν για μένα οι Maiden και οι SYL μαζί με Thorns και το “Fractal Pοssession” των Abigor. Να θέλω να ασχοληθώ με την μουσική όμως ήταν το δίπολο Nevermore/Sanctuary.
Ποια είναι η μουσική προσέγγιση-φιλοσοφία των “Hail Spirit Noir”;
Μουσική προσέγγιση, δεν νομίζω ότι υπάρχει σαφής απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Δηλαδή η μπάντα ξεκίνησε σαν Project από μια ιδέα του Χάρη να αναμείξει το black metal με τις πιο 60ς επιρροές του και κάποια 70ς στοιχεία. Σε συνδυασμό με τις δικές μας επιρροές βγήκε από αυτό που βγήκε. Από κει και πέρα τα πράγματα δεν ακολουθούν κάποιο συγκεκριμένο πλάνο σαν φιλοσοφία. Απλά το να είναι ειλικρινής η μουσική. Και προφανώς, όπως νομίζω έχουμε αποδείξει, να μην διστάζουμε να αξιοποιούμε όλες τις επιρροές και τις ιδέες μας. Δεν είναι ότι θα βγουν τα προς το ζην οπότε δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητούμε τις επιθυμίες μας για το πως θέλουμε να ακούγεται. Φυσικά, δεν πρόκειται να πούμε όχι αν προκύψει να ζήσουμε και από τους Noir.
Το ελληνικό κοινό πιστεύεις ότι έχει ωριμάσει αρκετά ώστε να “προσαρμόζεται” στην μουσική εξέλιξη μιας μπάντας;
Νομίζω ότι απλά δείχναμε πιο έντονα την αγάπη μας από ότι ήταν απολύτως λογικό για κάποια πράγματα. Ίσως να ήμασταν και υπερβολικοί, τι να πω; Πέρα από την πλάκα, νομίζω ότι δεν ήταν θέμα ωριμότητας ακριβώς. Δηλαδή αν με την ωριμότητα εννοούμε το ότι πλέον πολύς κόσμος είναι ο ίδιος σε μπάντες και γράφει μουσική και δεν μπορεί να μείνει στάσιμος, ακόμα και σε στενά πλαίσια, τότε ναι. Νομίζω όμως ότι δεν υπήρχε πρόσβαση σε πολλή πληροφορία και μουσική στο παρελθόν με αποτέλεσμα κάποια πράγματα να έρχονται με καθυστέρηση εδώ. Από την άλλη κάποιος θα μου πει ότι λέω βλακείες και ότι το μόνο που άλλαξε στο κοινό είναι η ηλικία και ότι οι νεότεροι έχουν πιο ευρύ φάσμα ακουσμάτων άρα και “μεγαλύτερη” ωριμότητα. Ας πούμε ότι θα το κρίνω από τις μπάντες που έχουμε τώρα που καλύπτουν από το στερεοτυπικό heavy metal μέχρι και το τελείως avant garde. Ίσως και κοινό και μπάντες να μεγάλωσαν παρέα.
Μια μπάντα που ζει στην ελληνική πραγματικότητα είναι δύσκολο να είναι “αυτάρκης” ειδικά όταν οι δημιουργίες της είναι “ιδιαίτερες”. Πως ακριβώς το διαχειρίζεστε αυτό;
Αν το αυτάρκεις σημαίνει τρώω, πίνω, συντηρώ την οικογένειά μου, τότε δεν νομίζω ότι το διαχειριζόμαστε όπως μπάντες τύπου Rotting Christ. Το διαχειριζόμαστε με το να είμαστε σωστοί απέναντι στους εαυτούς μας και να φτιάχνουμε τους δίσκους που έχουμε μέσα μας εκείνη την περίοδο, ακόμα κι αν είναι ένα sci-fi synth άλμπουμ. Να είμαι και ειλικρινής, παρότι παρακολουθούμε τις νέες κυκλοφορίες τις ελληνικές, δεν είμαστε και φουλ κοινωνικοί ως μπάντα με αποτέλεσμα να είμαστε λίγο σε ένα δικό μας κενό, αν βγάζει νόημα αυτό που λέω, με αποτέλεσμα τα στοιχεία που κάνουν τα άλμπουμ μας διαφορετικά να είναι πάντα στην επιφάνεια.
Η θεματολογία του “Fossil Gardens” προσεγγίζει διαχρονικά ζητήματα και συναισθήματα που αφορούν στο ανθρώπινο είδος από την μέρα που αντιλήφθηκε τη θέση του στο αχανές σύμπαν, αλλά ελάχιστα απασχόλησε άλλους μουσικούς δημιουργούς στο παρελθόν. Πώς προέκυψε αυτήν η ιδέα;
Όλοι, αλλά όλοι, σε κάποιο βαθμό τα έχουμε σκεφτεί αυτά. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο; Φυσικά. Σε επίπεδο αμπελοφιλοσοφίας; Εννοείται. Στο μπάνιο όταν είμαστε μόνοι μας; Εκεί να δεις. Προοδευτικά από το Πνεύμα κιόλας, οι στίχοι δεν ήταν πάντα ιστορίες τρόμου και σατανισμός αποκλειστικά. Υπήρχαν ψήγματα αναζήτησης. Και μπορεί να μην είναι τόσο έκδηλο το αυτοσαρκαστικό στοιχείο αλλά ακόμα και στο “Eden….” είναι εκεί. Αλλά σε εκείντο το άλμπουμ, ίσως επειδή και η μουσική πήρε μια διαφορετική τροπή, έγιναν πιο εμφανή τα εσωτερικά μας ερωτήματα για το σύμπαν. Κι αν στο “Eden…” ήταν η ψυχρή θεώρηση και ελαφρώς μηδενιστική εκδοχή της επιστημονικής αναζήτησης, εδώ , στο “Fossil Gardens”, έχω μια θριαμβευτική εκδοχή των πλατωμάτων μας. όπως και η μουσική έτσι και οι στίχοι άλλαξαν. Οι περιστάσεις γύρω μας και οι συνθήκες στις οποίες ζούμε με κάνουν να πιστεύω ότι είμαστε κοντά σε αλλαγή, αγνώστου ταυτότητας. Κι αυτό, σε μένα τουλάχιστον, δημιουργεί μια δημιουργική ανησυχία. Κι από εκεί ορμώμενος, όλοι αυτοί οι προβληματισμοί που προκύπτουν να πήραν στιχουργική υπόσταση. Τα “Fossil Gardens” είναι το σύμπαν όπου όλες οι έννοιες είναι εκεί για να ζήσουν, να πεθάνουν, να γεννήσουν νέες ιδέες μέχρι όλα να σταματήσουν να υπάρχουν.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η ιδεωδέστερη στάση ζωής για το σύγχρονο άνθρωπο της επιστήμης που αντιλαμβάνεται την ασημαντότητά του μέσα στο άπειρο που τον περιβάλλει;
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ζωή θα τελειώσει και ότι αυτό δεν είναι κακό. Ούτε καλό, είναι ένα γεγονός. Μέσα σε αυτό το γεγονός νομίζω αν έχουμε ένα χρέος απέναντι στον εαυτό μας είναι να τον βοηθήσουμε να γίνει ότι καλύτερο μπορεί όντας το κέντρο ύπαρξης του εαυτού μας και κανενός άλλου. Είναι ένας εγωισμός απελευθερωτικός στο δικό μου μυαλό γιατί θεωρώ ότι εμένα με βοήθησε να καταλάβω τί είναι σημαντικό για εμένα και πως πρέπει να πορευτώ.
Έχετε κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον, θα σας δούμε κάπου ζωντανά;
Ζωντανούς σίγουρα θα μας δείτε τώρα αν θα είναι και ζωντανά σε κάποια σκηνή δυστυχώς δεν μπορώ να το απαντήσω αυτή τη στιγμή. Θα ήθελα πάντως να μπορέσουμε να κάνουμε live γιατί αλλιώς δεν γίνεται.
Θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα ή να μοιραστείτε κάτι δημόσια με το δικό σας ή το ευρύτερο μουσικό κοινό;
Να είστε καλά. Και πραγματικά θέλω να πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να συναντηθούμε με εμάς πάνω στην σκηνή. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον!
Γιώργος Καπετανόπουλος
