Αν υπάρχει μία μπάντα που μέσα στα χρόνια έχει αγαπήσει και αισθάνεται την πατρίδα μας σαν δεύτερο σπίτι της και από την άλλη οι Έλληνες μεταλλάδες δείχνουν να συμμερίζονται αυτή την αγάπη και το σεβασμό, τότε αυτή είναι οι Grave Digger. Οι συμπαθείς Γερμανοί δεν χάνουν την ευκαιρία να μας επισκέπτονται σε κάθε περιοδεία τους και το ελληνικό κοινό “τρέχει” να γεμίσει οποιοδήποτε venue τους φιλοξενεί. Μέχρι και ελληνικό τραγούδι διασκεύασαν οι αθεόφοβοι και μάλιστα στα ελληνικά παρακαλώ, για να αποδείξουν το αληθές των αισθημάτων τους για τη χώρα μας. Οι Grave Digger λοιπόν, επιστρέφουν με νέο δίσκο το “Symbol Of Eternity” και μάλιστα δείχνουν να στρέφονται στις παλιές καλές μέρες της τριλογίας “Tunes Of War”, “Knights Of The Cross” και “Excalibur”, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες μουσικές “ατασθαλίες” του πρόσφατου παρελθόντος.
Από τις πρώτες κιόλας νότες του “Symbol Of Eternity” γίνεται φανερή η στροφή του group σε φόρμες και ατμόσφαιρα που τους γιγάντωσαν μέσα στα χρόνια, δείχνοντας παράλληλα ότι οι “πειραματισμοί” τύπου “Healed By Metal” και “The Living Dead” ήταν ίσως μία περίοδος ντεφορμαρίσματος της μπάντας ή απλά μια τελματώδης κατάσταση που μπορεί να προέκυψε και από τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν γενικότερα στον κόσμο. Μοιάζουν περισσότερο να έχουν βρει τον εαυτό τους μέσα σε όλο αυτό που συμβαίνει, να έχουν βρει το μονοπάτι από το οποίο είχαν για λίγο ξεστρατίσει και τώρα πλέον με αυτοπεποίθηση “ξανοίγονται” στο βαρβαρικό, τευτονικό heavy metal που μας είχαν συνηθίσει. Και αν το “Fields Of Blood” αποτέλεσε την αρχή της επιστροφής στις ρίζες τους, το “Symbol Of Eternity” είναι ένα album – σήμα κατατεθέν των Grave Digger και ακόμα ένας ογκόλιθος στην μουσική κληρονομιά τους.
Αυτό που αντιλαμβάνεσαι όταν ακούς το “Symbol Of Eternity” και κατ’επέκταση φέρνοντας στο νου σου και την υπόλοιπη δισκογραφία των Grave Digger, είναι ότι αν υπάρχει μια θεματολογία και μια πηγή έμπνευσης που να ταιριάζει στην μουσική ιδιοσυγκρασία της μπάντας, τότε αυτή έχει να κάνει με τις μεσαιωνικές μάχες και τον Μεσαίωνα γενικότερα. Κάποιοι θα πούνε ότι ίσως “φταίνε” τα βαρβαρικά riff του Axel Ritt και η αγριογκαρίδα του Chris Boltendahl, όμως σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό και τόσο απλό. Δεν αρκούν ούτε τα φωνητικά, ούτε τα riff, για να μπορέσεις να έχεις ένα τόσο πραγματικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, βέβαια, τα σχεδόν σαράντα χρόνια μελέτης και εντρύφησης σε αυτήν την περίοδο της ιστορίας ίσως να είναι μία πραγματική απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ο τρόπος ζωής, οι συνθήκες, τα ιδανικά, η ατμόσφαιρα, δεν είναι πράγματα που μπορείς να αποδώσεις τόσο ρεαλιστικά στα album σου αν δεν τα έχεις μελετήσει ουσιαστικά πρώτα. Και οι Γερμανοί heavy metallers μοιάζουν να έχουν γίνει ένα με αυτήν την περίοδο της ιστορίας και αυτό μεταφέρεται και στις δουλειές τους, όσο πιο αληθινά γίνεται.
Συνθετικά τώρα, το “Symbol Of Eternity” μοιάζει να αγγίζει την ευφυΐα των Γερμανών heavy metallers κατά την τριλογία των “Tunes Of War”, “Knights Of The Cross” και “Excalibur” τόσο στιχουργικά, όσο και ατμοσφαιρικά. Μετά την πειραματική περίοδο των “Healed By Metal” και “The Living Dead” και το σαφώς ανώτερο “Fields Of Blood” αλλά τελματωμένο συνθετικά, δεν περίμενα ότι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα μπορούσαν να πατήσουν γερά και πάλι στα πόδια τους και να βγάλουν ένα album όπου ναι μεν θυμίζει τις εποχές της τριλογίας συνθετικά, αλλά ακούγεται πιο φρέσκο, πιο αυθεντικό και πιο θελκτικό από τον προκάτοχό του. Δεν γνωρίζω πόσα heavy metal album του σήμερα μπορούν να έχουν κομμάτια όπως τα “Battle Cry”, “King Of The Kings”, “Nights Of Jerusalem”, “Heart Of A Warrior”, “Sky Of Swords”, “Holy Warfare” και φυσικά το μοναδικό video που έχουν δώσει μέχρι σήμερα, “Hell Is My Purgatory”. Οι Grave Digger, πάντως, κατάφεραν να έχουν στο “Symbol Of Eternity” κομμάτια (και όχι ένα-δύο, αλλά περισσότερα) που ξεχωρίζουν ως κλασικά από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Και τι να πούμε για το κλείσιμο! Διασκευή στον ύμνο του μοναδικού “Μπιλάρα” Παπακωνσταντίνου “Ελλάς”, στα ελληνικά παρακαλώ, με τον Chris Boltendahl να είναι ο Γερμανός “Μπιλάρας”. Ομορφιές, αν μη τι άλλο!
Το “Symbol Of Eternity” ξεχωρίζει ακόμη και από ατμοσφαιρική άποψη, αλλά και σε παραγωγή. Τα μεσαιωνικά χορωδιακά μέρη και η ατμόσφαιρα γίνονται ακόμη πιο επικά με την κρυστάλλινη παραγωγή, ενώ και οι βαρβαρικές ερμηνείες του Chris Boltendahl φαντάζουν ως λόγοι εμψύχωσης του βαρβαρικού όχλου για την τελική μάχη έναντι των ξένων καταπατητών. Το “Symbol Of Eternity” θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί το soundtrack τέτοιων μεσαιωνικών μαχών.
Αυτό που μπορώ με σιγουριά να πω είναι ότι το “Symbol Of Eternity” μπορεί να γίνει ένα album – σταθμός για τη μπάντα, ιδιαίτερα για το πως να κινηθεί μουσικά από εδώ και πέρα και αφού πέρασε αναίμακτα μία πειραματική περίοδο (κατά την γνώμη μου πάντα). Μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς απέναντι από τα κλασικά “Tunes Of War”, “Knights Of The Cross” και “Excalibur”, και μάλιστα να γίνει και το ίδιο κλασικό για τις επόμενες γενιές. Για μας που το ζούμε σήμερα, είναι απλά ένα γ@μ@το heavy metal album που πρέπει να κοσμεί κάθε δισκοθήκη. Σίγουρα από τις κυκλοφορίες της χρονιάς, και μάλιστα πολύ ψηλά στη δική μου λίστα με τις καλύτερες κυκλοφορίες. Για τους Grave Digger μιλάμε παίδες!
Facebook: https://www.facebook.com/gravediggerofficial
Official Page: https://grave-digger.de/
Είδος: Heavy/Power Metal
Δισκογραφική: Rock Of Angels Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Αυγούστου 2022
