FUEL EATER: “Echoes of Absurdity”

ALBUM

Από τις πολύ ωραίες εκπλήξεις της εγχώριας heavy rock σκηνής, είναι η κυκλοφορία της 3ης δουλειάς των Fuel Eater από την Πάτρα. Αν στα 2 πρώτα τους ολοκληρωμένα πονήματά τους (“Centralia” και “Siberian Kinship”), κατόρθωσαν να κερδίσουν την αναγνωρισιμότητα και την εκτίμηση του κοινού, κάνοντας ταυτόχρονα αξιομνημόνευτες live εμφανίσεις, έρχονται με το “Echoes of Absurdity”, για να μας δώσουν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δουλειές στο χώρο του εγχώριου σκληρού ήχου για τη χρονιά που αφήνουμε πίσω μας.

8 συνθέσεις δουλεμένες στη λεπτομέρεια ώστε να αποδοθεί στο έπακρον το ενιαίο heavy / stoner συμπαγές ύφος που επιδιώκεται από το σχήμα, σε μια παραγωγή που αγγίζει τόσο τους μουσικούς θεματολογικούς σκοπούς της μπάντας, αλλά φτάνει σ’ ένα βαθμό τα διεθνή standards. Το “Echoes of Absurdity”, πέρα από την προφανή στιβαρή ομοιογένειά του, αποπνέει αυθεντικότητα και συνθέσεις που δουλεύτηκαν με πολύ μεράκι κι αν μη τι άλλο με κόπο ώστε να σταχυολογηθεί η περίσσεια έμπνευση.

To album ξεκινά με το στιβαρό, οικείο και θελκτικό για τα αυτιά των οπαδών των Alice in Chains, “Of Dust and Lust”, φέρνοντας επίσης μια πιο εκλεπτυσμένη κι εκμοντερνισμένη εκδοχή των αγαπημένων μου Βρετανών post – grunge Bush, ενώ πάνω κάτω στο ίδιο μοτίβο κινείται και το πολύ όμορφο “Sen”, με μια πολύ έξυπνη ενορχήστρωση, πλαισιωμένο από strings, εξαιρετικά φωνητικά κι ένα main – riff δυναμίτη.

Την παράσταση κλέβει, δίχως άλλο, το “III Noma” με ελληνικό στίχο, δημιουργώντας μια έξοχη doom ατμόσφαιρα εγκολπωμένη πανέμορφα στους ρεμπέτικους δρόμους, με στίχο που παραπέμπει απευθείας στ’ απαγορευμένα, τρόπον τινά, ρεμπέτικα άσματα, παντρεύοντας ρίζες που απλώνονται σε πολλές δεκαετίες, από το Δελιά και το Μάρκο μέχρι τον Άκη Πάνου και τον Παύλο Σιδηρόπουλο· σύνθεση που αναμένεται να αγαπηθεί, να ξεχωρίσει κι ίσως γίνει σήμα κατατεθέν τους.

Σε πιο low tempo ατμόσφαιρα έρχεται το εξαιρετικό “The Whisperer”, κάνοντας για ακόμα μια φορά άριστη χρήση των strings, προσφέροντας ένα πολύ όμορφο θέμα με καλό στίχο κι όμορφες αλληγορίες. Μια από τις πιο εμπνευσμένες και προσωπικά αγαπημένες μου στιγμές του album είναι το “Book of Absurdity”, όχι μόνο για τη Sabbath–ική του ατμόσφαιρα, με την οποία είναι διαποτισμένο μέχρι το μεδούλι, αλλά για τα επικά doom φωνητικά του και την άψογα δουλεμένη στιχουργική του. Επίσης, ξεχωρίζει το “Trending On Every Dimension” το οποίο σε 6 χορταστικά λεπτά περικλείει την post grunge και stoner αισθητική, με ατόφιο heavy metal δυναμισμό, δίχως το κλίμα εκτροχιάζεται, αλλά να παραμένει στα «αυστηρά» / στιβαρά πλαίσια που έχουν εξ’ αρχής θέσει.

Το “Echoes of Absurdity” είναι ένα από τα καλύτερα album της εγχώριας σκηνής για το 2023 στο είδος του, εμμονικά πιστό στις αρχές και τις αξίες του είδους που πρεσβεύει, πιο ώριμο κι εξελικτικά ανώτερο από προηγούμενες δουλειές τους, με ευφάνταστη στιχουργική θεματολογία, απαλλαγμένο από ποζεριές, περιττά στοιχεία και τάσεις επίδειξης. Τσιμπήστε το!

Είδος: Heavy Rock, Stoner, Grunge
Δισκογραφική: Ανεξάρτητο
Ημ. Κυκλοφορίας: 16 Νοεμβρίου 2023

Facebook
Instagram
Bandcamp

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 90 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.