FIREHOUSE: Έφυγε από τη ζωή ο τραγουδιστής C. J. Snare

NEWS

Οι Αμερικανοί hard rockers FireHouse, που δημιουργήθηκαν το 1984 στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, μόλις ανακοίνωσαν τον τραγικό θάνατο του τραγουδιστή Carl “C.J.” Snare, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στην ηλικία των 64 ετών.

Το συγκρότημα γράφει στο Facebook: “Σήμερα είναι μια θλιβερή μέρα για το rock n’ roll.

Με μεγάλη λύπη ενημερώνουμε τον κόσμο ότι χάσαμε τον αδερφό μας: τον CJ Snare, τον πολεμιστή του rock & roll, τον βασικό τραγουδιστή και ιδρυτικό μέλος των Firehouse. Ο CJ Snare έφυγε απροσδόκητα στο σπίτι του την Παρασκευή το βράδυ, 5 Απριλίου 2024. Ήταν ένας άνθρωπος 64 ετών. Όπως όλοι γνωρίζετε, ο CJ αναμενόταν να επιστρέψει στη σκηνή με το συγκρότημα αυτό το καλοκαίρι μετά την ανάρρωσή του από τη χειρουργική επέμβαση. Είμαστε όλοι σε απόλυτο σοκ με τον πρόωρο θάνατο του CJ.

Ο CJ ήταν αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα φωνητικά ταλέντα μιας γενιάς, και περιόδευε τον κόσμο με τους Firehouse ασταμάτητα τα τελευταία 34 χρόνια.

Τα θερμά μας συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια του Snare, την Katherine Little, τους φίλους και όλους τους αγαπημένους θαυμαστές μας σε όλο τον κόσμο.

“”Reach For The Sky” CJ! Θα λείπεις πάντα από την  οικογένεια, τους φίλους, τους θαυμαστές και τους φίλους της μπάντας. Τραγουδάς με τους αγγέλους τώρα.”

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1103 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.