EPICA: Νέο video single για το τραγούδι “Arcana”

ΝΕΑ

Κρυμμένη σοφία, χαμένα από καιρό μυστικά και εσωτερική γνώση. Με το “Arcana”, οι πρωτοπόροι του συμφωνικού metal, οι Epica, προαναγγέλλουν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του συγκροτήματος τους που ήδη διαρκεί δύο δεκαετίες. Αυτή είναι η πρώτη νέα κυκλοφορία του συγκροτήματος μετά το άλμπουμ τους “Omega” που ήταν στην κορυφή των chart και το EP συνεργασίας “The Alchemy Project”. Προσφέρει μια ματιά στη μελλοντική μουσική του συγκροτήματος, που έρχεται το 2025.

“Το “Arcana” σας καθοδηγεί στα καθολικά στάδια της πνευματικής εξέλιξης στη ζωή. Οδηγεί το δρόμο προς μια ανώτερη συνείδηση ​​και πνευματική αυτογνωσία”, σχολιάζει το συγκρότημα. “Η σύνθεση αυτού του τραγουδιού ήταν μια αυθόρμητη προσπάθεια, οπότε προήλθε γρήγορα, κάτι που ήταν τόσο φυσικό που γράφτηκε από μόνο του. Η μουσική περιέχει κλασικά στοιχεία Epica, αλλά έχει κάποιες δονήσεις που μπορεί να σας θυμίζουν εναλλακτικό rock ή μοντέρνο metal της δεκαετίας του ’80.”

Το μουσικό βίντεο, σε σκηνοθεσία Remko Tielemans, μπορείτε να το δείτε παρακάτω.

Το single είναι πλέον διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες ροής. Περιλαμβάνει επίσης το “The Ghost In Me”, μια ξεχωριστή συνεργασία με το πιο δημοφιλές θεματικό πάρκο της Ολλανδίας, από το «Efteling».

Το τραγούδι έχει ήδη κάνει το live ντεμπούτο του στο μνημειώδες σόου του συγκροτήματος “Symphonic Synergy” στο Άμστερνταμ και οι φίλοι τους στη Λατινική Αμερική θα έχουν τώρα την ευκαιρία να το ακούσουν ζωντανά στις δύο παραστάσεις που οι Epica θα ερμηνεύσουν αποκλειστικά με πλήρη ορχήστρα και χορωδία.

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1159 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.