Πάνε σχεδόν επτά χρόνια από το τελευταίο έργο τους και είχα σχεδόν ξεχάσει το ξεχωριστό αυτό power trio από το Lexington του Kentucky. Από εκείνες τις όμορφα σταθερές μουσικές παρέες, πήραν το δρόμο τους το 2009: ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Matt Page, ο ντράμερ Joey Waters και ο μπασίστας Chris Tackett αποφάσισαν από το ξεκίνημα πως ο χώρος που τους έκανε όλους να αισθάνονται έντονα ήταν εκείνο το κλειδί που περιείχε ένα ευρύ και εκλεκτικό μείγμα επιδράσεων.
Πράγματι έτσι λειτούργησαν από την αρχή. Από το ντεμπούτο τους, “Lost and Gone Forever” του 2011, έκαναν αίσθηση αφήνοντας το αρχέγονο προοδευτικό rock να τυλιχτεί αρμονικά με αμεσότερες ποικίλες τάσεις που έδωσαν αυτό το διαφορετικό και ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Αυτή η διακριτή ταυτότητα τους οδήγησε σε ένα από τα σημαντικότερα progressive rock φεστιβάλ στις Ηνωμένες Πολιτείες, το “Rites of Spring Festival”.
Μετά τη μακρύτερη σε χρονική διάρκεια απουσία τους από τη δισκογραφία, έχουμε να κάνουμε πια με το τέταρτο άλμπουμ τους, και στην κονσόλα συναντάμε τον περίφημο Michael Beinhorn, που έχει δουλέψει με τους Soundgarden, Hole, Red Hot Chili Peppers, Herbie Hancock και πολλούς άλλους. Οι ίδιοι οι μουσικοί, μιλώντας για το πιο προσωπικό τους άλμπουμ, αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Beinhorn τον άνθρωπο που πρόσφερε την καθοδήγηση, την επιμονή και τη φροντίδα να καταλήξουν όλες οι νέες ιδέες, οι συνεχείς βελτιώσεις και αναθεωρήσεις ιδεών σε τραγούδια με συγκεκριμένα συναισθήματα και εύστοχη έκφραση. Η παρατεταμένη απομόνωση της πανδημίας, οι νέες πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές και οι αντίστοιχες συνέπειες, έμοιαζαν να ψάχνουν να βρουν ένα χώρο αποσυμπίεσης. Είναι ουσιαστικά ένα άλμπουμ που άρχισε να γράφεται το 2017, και το ταξίδι του πέρασε από πολλές περιπέτειες.
Όπως είχαν λοιπόν ξεκινήσει οι Dream the Electric Sleep, επιχειρώντας να περιλάβουν στην συνταγή τους τόσο το AOR των 70’s με την πληθωρική, προοδευτική του μελωδικότητα, όσο και τη νεοκυματική, ρυθμική μελαγχολία των 80’s, τη διαχρονική αντανάκλαση του folk rock, την ένταση της δυναμικής πλευράς του post rock, ακόμα και τη ραδιοφωνική γοητεία του indie rock, έτσι τους βρίσκουμε και στην επιστροφή τους. Μια συλλογή από εννέα σφιχτοδεμένα τραγούδια μας ελκύει από την πρώτη στιγμή με άμεσο όπλο τις φωνητικές μελωδίες. Αυτό που έχουν όλες οι συνθέσεις είναι μια εμφανής μελωδική ένταση που διατηρεί το πνεύμα της άμεσης επικοινωνίας με τον ακροατή ακόμα και στις μεταπτώσεις και εξελίξεις μεγαλύτερων σε διάρκεια τραγουδιών. Αυτό ακριβώς συμβαίνει για παράδειγμα τόσο στο “After the fallout”, ακόμα περισσότερο στο εννιάλεπτο “The Lessons They Bring”, αλλά και στα “Steal the Love” και “Lay Down the Cross”. Αν και πιστεύω πως το άλμπουμ περιέχει στην πλειοψηφία του κάποια από τα καλύτερα τραγούδια τους, όπως και σπουδαία singles στην αρχή του, σαν τα “Beyond Repair” και “Forged in the Furnace”, τα τέσσερα παραπάνω τραγούδια θα παγιδέψουν αισθητά τον ακροατή και θα ανεβάσουν την εξάρτησή του με το άλμπουμ.
Η παρέα από το Lexington έχει το αναμφισβήτητο χάρισμα της άμεσης έκφρασης και επικοινωνίας, και τα τραγούδια τους και στα οργανικά μέρη τους είναι αντίστοιχες σφιχτές απαντήσεις στη γοητεία των φωνητικών μελωδιών. Ο προοδευτισμός τους παραμονεύει σε διακριτικές λεπτομέρειες που αφήνουν τη γενική ροή ανεμπόδιστη και φυσική, αλλά και το πετυχημένο χαρμάνι όλων αυτών των ιδιωμάτων που συμπράττουν με την αρμονία που μόνο η αληθινή και ειλικρινής μουσική μπορεί να απελευθερώσει.
Κάπως έτσι, μια ιδιαίτερη περίπτωση του φρέσκου, μοντέρνου ήχου επέστρεψε με πλούσιο αλλά και ελκυστικό τρόπο, που ίσως τελικά συγκινήσει μερικά ζευγάρια αυτιά παραπάνω.
Είδος: Progressive Rock/Crossover
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Ιουλίου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/DTESBAND
Bandcamp: https://dtes.bandcamp.com/album/american-mystic
