DEVENDRA BANHART: Ζωντανά στο Parklife Festival στις 25 Ιουλίου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Από τους βασικούς εκφραστές της psych-folk σκηνής, ο Devendra Banhart έρχεται στην Αθήνα μετά από 18 χρόνια, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής περιοδείας του, με πρώτο σταθμό το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος. Την Πέμπτη 25 Ιουλίου, ο καλλιτέχνης θα παρουσιάσει τραγούδια από όλη τη δισκογραφία του, αλλά και από το τελευταίο του album με τίτλο ‘Flying Wig’, το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2023.


Το 11ο προσωπικό album του Devendra Banhart ηχογραφήθηκε εξ’ ολοκλήρου στο περιτριγυρισμένο από πεύκα στούντιο-σαλέ (κάποτε ανήκε στον Neil Young), καταμεσής του δάσους, στο φαράγγι Topanga στην Καλιφόρνια. Μέσα εκεί, σε ένα περιβάλλον ταυτόχρονα άγνωστο και οικείο (ο Banhart υπήρξε και εξακολουθεί να είναι τεράστιος οπαδός της μουσικής του Neil Young), ξεσκόνισε τα βυνίλια των Grateful Dead και του Brian Eno και έγραψε, όπως δηλώνει ο ίδιος, μερικά νέα τραγούδια απελπισίας, ευγνωμοσύνης, συγχώρεσης και θλίψης. «Είναι η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε την απόγνωση με ελπίδα, να συνεχίζουμε να αποτυγχάνουμε και να αγαπάμε». Το ‘Flying Wig’ αποτελεί ένα τοπίο επαναλαμβανόμενης δυαδικότητας, ένα κουτί με παράδοξα αλλά και συναισθήματα που προέκυψαν από την 20ετή ενασχόλησή του με την τραγουδοποιία και τη μουσική. Πληγωμένος από τη μάχη με τη ζωή και την απώλεια, ο Banhart βρέθηκε απελπισμένος, διπλωμένος προς τα μέσα δυσκολευόμενος να μιλήσει, πόσο μάλλον να τραγουδήσει, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός album όπου τα synthesizer δείχνουν την πιο συναισθηματική πτυχή τους.


Γεννημένος στο Τέξας, ο Banhart μεγάλωσε στην πατρίδα της μητέρας του, τη Βενεζουέλα, πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ στην εφηβεία του. Το καλοκαίρι του 2000, εγκατέλειψε τη σχολή Καλών Τεχνών στην πατρίδα του και μετακόμισε στο Παρίσι. Εκεί, τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης ενός μικρού club, ο οποίος τον επέλεξε για να ανοίγει συναυλίες για μικρά, indie rock συγκροτήματα. Εντωμεταξύ, για όλο αυτό το διάστημα ηχογραφούσε τραγούδια. Μικρά και μεγάλα, απλά και πιο σύνθετα, στην κιθάρα ή στο πιάνο. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, σε μια συναυλία στο club ‘Fold’ στο Λος Άντζελες, ο Banhart γνωρίστηκε με τον Michael Gira, frontman των θρύλων του νεοϋορκέζικου gloom-rock, των Swans και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Young God Records. Το album με τίτλο ‘Oh Me Oh My’ κυκλοφόρησε το 2002 από την δισκογραφική του Gira και ο Banhart έγινε αυτοστιγμεί ο κύριος εκπρόσωπος και εκφραστής της freak folk σκηνής και του λεγόμενου, τότε, κινήματος New Weird America.


Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι Anohni & The Johnsons, ο Beck και ο ηθοποιός Gael García Bernal, ενώ album του όπως το ‘Niño Rojo’ και το ‘Rejoice in The Hand’ ήταν indie επιτυχίες που αγαπήθηκαν εξίσου από κοινό και κριτικούς. Πάνω στο psych-folk μουσικό κύμα του Banhart ξεπήδησαν στην πορεία συγκροτήματα όπως οι Animal Collective και η Joanna Newsom, αλλά ο Banhart παραμένει, μέχρι σήμερα, ένας μουσικός που δεν είναι εύκολο να τον κατατάξεις σε μουσικό επίπεδο. Και αυτό επειδή η εκτενής του δισκογραφία περιλαμβάνει ψήγματα ambient μουσικής, fuzz rock της δεκαετίας του ’60, new wave της δεκαετίας του ’80 αλλά και λατινοαμερικανική tropicália, καταφέρνοντας να ενσωματώνει όλους αυτούς τους ήχους στο ίδιο ακριβώς τραγούδι.


Πέμπτη 25/07, 21.00
Ξέφωτο ΙΣΝ (Λεωφόρος Συγγρού 364, Καλλιθέα)
Είσοδος ελεύθερη
H συναυλία πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. (ΙΣΝ).

Devendra Banhart Facebook
Facebook event

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 194 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του Child in time στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και από το εξώφυλλο μόνο…), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι αντιμετώπισε τις πραγματικές θαλασσοταραχές, αλλά και αυτές της ζωής. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη...