Εντάξει, για να “ευλογήσουμε και λίγο τα γενιά μας” , όλοι αισθανόμαστε λίγο πιο υπερήφανοι, όταν οι εγχώριες metal μπάντες προχωρούν μπροστά, εξελίσσονται, προοδεύουν. Και η αλήθεια είναι, ότι το τελευταίο τετράμηνο του 2024, πολλές ελληνικές μπάντες μας εξέπληξαν ευχάριστα, με τις δημιουργίες τους. Μία από αυτές και οι Desert Near The End, όπου στο νέο τους album “Tides Of Time”, καταφέρνουν με μία άψογη προσέγγιση, να “ξεδιπλώσουν” όλες τις ηχητικές επιρροές τους, κάνοντας ίσως το πιο αποφασιστικό και συνάμα καίριο βήμα, προς την επίτευξη των στόχων τους.
Έχοντας κάπου στην άκρη του μυαλού σου, τις προηγούμενες 5 δισκογραφικές προσπάθειες των Αθηναίων power/thrashers και ακούγοντας το “Tides Of Time”, είναι κάτι παραπάνω από προφανής η εξέλιξη του ήχου τους, και μάλιστα στην πιο μεστή και πιο ώριμη μορφή της. Είναι εδώ, που ο ακροατής αντιλαμβάνεται ότι το μουσικό όραμα των Desert Near The End, δεν είναι ένα “ρηχό” power/thrash metal, αλλά κάτι πολύ περισσότερο “βαθύ”, που αναζητούσε την κατάλληλη στιγμή να “ξεπεταχτεί στην επιφάνεια”. Οι Αθηναίοι διατηρούν τις power/thrash “ρίζες” τους, όμως στον νέο τους δίσκο δείχνουν πιο ώριμοι και πιο αποφασισμένοι, να φανερώσουν επιτέλους αν θέλετε, και τις υπόλοιπες ηχητικές ανησυχίες τους, με τις epic και doom αναφορές πιο ζωηρές πλέον στον ήχο τους.
Και η αλήθεια είναι ότι το doom “υπόβοσκε” από την “γέννησή” τους στον ήχο τους, όμως στο “Tides Of Time” αποτελεί τον κύριο μοχλό της ιστορίας πλέον. Από την άλλη, όσο περισσότερο ακούς το νέο album, αντιλαμβάνεσαι ότι ο ήχος των Desert Near The End δεν έχει χάσει την στιβαρότητα, την ενέργεια και την δυναμική του, αλλά μοιάζει πιο “γεμάτος”, πιο μεστός, κερδίζοντας σε ατμόσφαιρα και κάποια δόση θεατρικότητας και λυρισμού. Σαφώς και μιλάμε για ένα τεράστιο ηχητικό step up, που δείχνει ότι οι Αθηναίοι έχουν όραμα, έχουν όνειρα, έχουν πλάνο και όρεξη για δουλειά, και πλέον σιγά σιγά, γνωρίζουν και τον τρόπο να τα πετύχουν. Το “Tides Of Time” μοιάζει με ένα καίριο, ηχητικό “βήμα”, για την πορεία των Desert Near The End από εδώ και πέρα.
Παράλληλα, οι Αθηναίοι power/thrashers δείχνουν και ένα πιο μεστό συνθετικό “πρόσωπο”. Το “Tides Of Time” φαντάζει πολύ πιο εμπνευσμένο, πολύ πιο “ζωντανό” συνθετικά, ενώ ταυτόχρονα μοιάζει πιο επιβλητικό και καθηλωτικό, από τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας. Τα 9 κομμάτια του δίσκου, αποπνέουν έναν αδιανόητο “αέρα φρεσκάδας”, είναι γεμάτα λυρισμό και θεατρικότητα, διακρίνονται για την απαράμιλλη επική ατμόσφαιρά τους, ξεχωρίζουν για την doom “πνοή” τους, ενώ είναι δεδομένη η άψογη δόμησή τους και η στοιχειοθέτησή τους στο album. Τα riff εναλλάσσονται και “ακροβατούν” με έναν ευφάνταστο τρόπο, μεταξύ των power/thrash ριζών των Αθηναίων και της νέας epic/doom ισχυρής δήλωσής τους, τα solo μοιάζουν περίτεχνα και μελωδικά, το songwriting αποπνέει λυρισμό και θεατρικότητα, οι ερμηνείες είναι καθηλωτικές και “into the point”, η ατμόσφαιρα βρίθει επικής διάθεσης. Από την αρχή και τα “City Of Eternal Flame” και “Ascension”, οι Desert Near The End κάνουν σαφές, ότι το νέο album δεν είναι για τους πολλούς, αλλά για εκείνους τους “εκλεκτούς”, που θα ξεχωρίσουν την power/thrash ταυτότητα της μπάντας και τον epic/doom προσανατολισμό της.
Η επική διάθεση του “Oceans Of Time”, η φοβερή doom “αύρα”, με τα εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά, του “Damnation”, ο άψογος συνδυασμός του power/thrash και doom “χαρακτήρα”, στα “Children Of Lethe”, “Sunset Fields” και “Half-Learned And Long Forgotten”, το ατμοσφαιρικό “In The North Of Every Man’s Heart”, οι epic και power/thrash εναλλαγές του “Burn Like The Sun, Shine Like The Dawn”, όλα είναι ένα καλοδουλεμένο μέρος, του μεγαλεπήβολου σχεδίου των Αθηναίων. Νομίζω ότι με το “Tides Of Time”, οι Desert Near The End ξεπερνούν κατά πολύ τις όποιες προσδοκίες συνθετικά, θέτοντας νέα όρια και γεννώντας αισιοδοξία για την συνέχεια της μπάντας.
Τέλος, το “Tides Of Time” ξεχωρίζει και για το εμπνευσμένο, φοβερό εξώφυλλο, όπως και για την εξαιρετική παραγωγή του. Πραγματικά, το εξώφυλλο σε προϊδεάζει για αυτό που θα συναντήσεις στο εσωτερικό του album, είναι τέρμα επικό, σε αντιδιαστολή με τα προηγούμενα, και εξίσου ταιριαστό με το υλικό του δίσκου. Από την άλλη, η παραγωγή κατορθώνει να αναδεικνύει όλα εκείνα τα κομμάτια του παζλ, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο album, δίνοντας χώρο και χρόνο, τόσο στις κιθάρες και το rhythm section, όσο και στα φωνητικά, κάνοντας τον δίσκο ακόμη πιο “εύπεπτο” στο κοινό.
Το “Tides Of Time” δεδομένα αποτελεί ό,τι πιο ώριμο, μεστό και δημιουργικό, έχουν κάνει οι Desert Near The End μέχρι σήμερα. Καταφέρνει να διατηρήσει την power/thrash δυναμική του και ταυτόχρονα να γίνει πιο λυρικό, πιο θεατρικό, με epic και doom στιβαρές αναφορές. Είναι ένας δίσκος-σταθμός για το παρόν και το μέλλον της μπάντας, ένα album που αναδεικνύει τις πραγματικές μουσικές τους επιρροές και ανησυχίες, ένα αποφασιστικό και καίριο βήμα για την μετέπειτα πορεία τους. Νομίζω ότι οι Αθηναίοι κατορθώνουν να επαν-εφεύρουν τον power/thrash ήχο, παραδίδοντάς του ευφυείς epic/doom “πινελιές”, πηγαίνοντάς τον ένα βήμα παραπέρα. Εξαιρετική επιλογή για τους λάτρεις του power/thrash, ενώ θα προσφέρει συγκινήσεις και στους οπαδούς του epic/doom ήχου. Ακόμη μία ελληνική κυκλοφορία, που θα βρισκόταν στην λίστα με τα καλύτερα album της χρονιάς που πέρασε, αδιαμφισβήτητα.
Είδος: Power/Thrash Metal
Δισκογραφική: Theogonia Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6 Δεκεμβρίου 2024
Facebook
