DAVID GILMOUR: Πρώτο δείγμα από το νέο του album

NEWS

Το πρώτο δείγμα  του album “Luck and Strange” του David Gilmour έφτασε με το single “The Piper’s Call”. Το τραγούδι είναι τώρα διαθέσιμο σε υπηρεσίες streaming. Ένα συνοδευτικό video για το τραγούδι θα κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή. Η κυκλοφορία του LP ακολουθεί στις 6 Σεπτεμβρίου.

Το “Luck and Strange” ηχογραφήθηκε σε διάστημα πέντε μηνών στο Μπράιτον και στο Λονδίνο. Είναι το πρώτο άλμπουμ του Gilmour με νέο υλικό εδώ και εννέα χρόνια και ήταν συμπαραγωγή του Charlie Andrew, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη συνεργασία του με indie συγκροτήματα.

Ο θρυλικός frontman των Pink Floyd είπε ότι ο Andrew τον προκάλεσε να αψηφήσει τις συμβάσεις της δικής του μουσικής. “Καλέσαμε τον Charlie στο σπίτι, έτσι ήρθε και άκουσε μερικά demo και είπε πράγματα όπως, “Λοιπόν, γιατί πρέπει να υπάρχει σόλο κιθάρας εκεί;” και “Μήπως όλα ξεθωριάζουν; Δεν μπορούν να τελειώσουν μερικά από αυτά;”

Ακούστε παρακάτω το “The Piper’s Call”:

Οι επιλεγμένοι μουσικοί στο “Luck and Strange” περιλαμβάνουν τους μπασίστες Guy Pratt και Tom Herbert, τους ντράμερ Adam Betts, Steve Gadd και Steve DiStanislao, και τους κημπορντίστες Rob Gentry και Roger Eno. Ο Will Gardner χειρίστηκε έγχορδα και τα χορωδιακά. Ο Gilmour συμπεριέλαβε επίσης στοιχεία από ένα τζαμάρισμα του 2007 με τον Richard Wright, τον συμπαίκτη του στους Pink Floyd, στο ομώνυμο κομμάτι.

Όπως το μεγαλύτερο μέρος του Luck and Strange, το “The Piper’s Call” γράφτηκε από κοινού με τη σύζυγο του Gilmour και μόνιμη συνεργάτιδα στους στίχους Polly Samson. Το έργο έγινε κάτι σαν οικογενειακή υπόθεση: η Romany Gilmour παίζει άρπα και τραγουδά βασικά φωνητικά στο “Between Two Points”. Ο Gabriel Gilmour κάνει τα δεύτερα φωνητικά και η εικόνα του εξωφύλλου του Anton Corbijn ήταν εμπνευσμένη από έναν στίχο που έγραψε ο Charlie Gilmour για το τραγούδι, “Scattered”.

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1161 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.