CORONER: Οι θρυλικοί Ελβετοί “γεννιούνται” με το album “R.I.P.”

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 1 ΙΟΥΝΙΟΥ

Καταρχάς η ομάδα του Soundcheck, υποδεχόμενη την πρώτη μέρα του καλοκαιριού (δεν είναι αυτή αλλά anyway), σας εύχεται να έχετε έναν καλό μήνα και ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι, γεμάτο δροσιά (από μπύρες) και ”συνωστισμό” (από συναυλίες). Η 1η Ιουνίου χαρακτηρίζεται τρόπον τινά ως “Thrash το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν”. Διαβάστε το “Σαν Σήμερα” και θα καταλάβετε το γιατί.

1987 – Οι Ελβετοί thrashers Coroner κυκλοφορούν το ντεμπούτο album τους με τίτλο “R.I.P.”. Έχοντας ξεκινήσει ως roadies των τεράστιων συμπατριωτών τους Celtic Frost, η “αγία τριάδα” των Ron Broder (vocals/bass), Tommy Vetterli (guitars) και Marky Edelmann (drums) δημιούργησε μία από τις πλέον ταλαντούχες και επιτυχημένες μπάντες όλων των εποχών. Και μπορεί στο demo “Death Cult” του ’86 να συμμετείχε ο “μέντοράς” τους Tom G. Warrior, αυτό όμως δε σημαίνει πως η πορεία τους υπήρξε προϊόν τύχης και “γνωριμιών”.
Στο “R.I.P.” οι Coroner “ξεδιπλώνουν” μέρος του ταλέντου τους (η συνέχεια είναι ακόμα καλύτερη) και παρουσιάζουν συνθέσεις οι οποίες χαρακτηρίζονται από “ωμή” δύναμη και “επιθετικότητα”, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την άρτια τεχνική κατάρτιση των μελών τους. Τραγούδια όπως το instrumental “βαρόμετρο” “Nosferatu”, το “ασταμάτητο” “Suicide Command” και το riff-ολόγιο του “Spiral Dream”, αποτελούν δείγμα πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πραγματικά μεγάλο εν τη γενέσει του.

1960 – Γεννιέται στην Αγγλία ο Simon Gallup, ο οποίος υπήρξε ο μπασίστας των The Cure από το 1978 έως το 1982 και από το 1984 έως το 2021. Πρόκειται για το δεύτερο μακροβιότερο μέλος στη μπάντα μετά τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Robert Smith.

1974 – Στον πάντα μουσικό Καναδά, γεννήθηκε η τραγουδίστρια Alanis Morissette. Ξεκίνησε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κυκλοφορώντας δύο επιτυχημένα dance-pop album και έπειτα μετακομίζοντας στις ΗΠΑ, έγινε παγκοσμίως γνωστή με album όπως τα “Jagged Little Pill” και “Supposed Former Infatuation Junkie” με alternative rock/post grunge “χαρακτήρα”.

1990 – Οι Γερμανοί thrashers Destruction φτάνουν στο 4ο album με το “Cracked Brain”. Είναι το μοναδικό album χωρίς τον μπασίστα/τραγουδιστή της μπάντας, Schmier, ο οποίος απολύθηκε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του album, καθώς (σύμφωνα με τον κιθαρίστα Mike) είχε χάσει το ενδιαφέρον του για τη μουσική. Τη θέση του ανέλαβε ο André Grieder των Poltergeist. Το album “προσεγγίζει” το thrash με έναν περισσότερο “αμερικάνικο” τρόπο, με πιο ρυθμικό και μελωδικό ήχο σε σχέση με το γερμανικό thrash στα τέλη των 80s. Αρκετά υποτιμημένο album θα πούμε εμείς.

1994 – Ο Axel Rudi Pell κυκλοφορεί το 4ο προσωπικό του album “Between the Walls” από τη Steamhammer. Πιστός στον heavy/power ήχο του και σε ινδάλματά του όπως ο Malmsteen και ο Ritchie (ένας είναι ο Ritchie) συνεχίζει το σερί των πολύ καλών κυκλοφοριών. Ο Pell δεν “ανακαλύπτει” τον τροχό, όμως φροντίζει και με αυτήν του την κυκλοφορία, ο “τροχός” να συνεχίζει να γυρνά.

1995 – Οι έτεροι Γερμανοί, Sodom κυκλοφορούν το 7ο στούντιο album τους, “Masquerade In Blood”. Είναι η εποχή όπου ο Tom Angelripper και η παρέα του κινούνται σε πιο “βρώμικα” thrash μονοπάτια. Θα μπορούσε κανείς να πει πως μπαίνει και στα “χωράφια” του death metal, όχι όμως με την ίδια επιτυχία που το έκανε πχ στο “Tapping the Vein”. Το album δε γνώρισε και μεγάλη επιτυχία και κανείς δε μπορεί να αδικήσει τον κόσμο για αυτό. Για ρίξτε μια ματιά σ’ αυτά που κυκλοφόρησαν στις αρχές της 10ετίας από τους Sodom και θα καταλάβετε.

1999 – Λίγο πριν το millennium ο Jeff Waters επανασυνδέει το line-up του αριστουργηματικού “Alice In Hell” (εκτός του μπασίστα Wayne Darley) σε μια προσπάθεια επανάληψης του προ 10ετίας έπους. Το “Criteria For A Black Widow” των Annihilator έχει αρκετά στοιχεία θύμησης. Έχει την κορασίδα με τις κούκλες στο εξώφυλλο, έχει το “εμβληματικό” riff του “Fun Palace” (αν και από το “Never Neverland”), έχει το απίστευτο riffing του Jeff και τη χαρακτηριστική φωνή του Rampage. Μέχρι και “Schizos (Are Never Alone) Part 3″ έχει. Αλλά επειδή “Alice In Hell” βγαίνει μία φορά, το album δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε. Δεν είναι καθόλου άσχημο album αρκεί να ακουστεί (όσο είναι δυνατόν) μεμονωμένα και χωρίς τη “δαμόκλειο σπάθη” του “AIH” πάνω από τα ακουστικά σου.

2012 – Ούτε συνεννοημένοι να ήταν οι Γερμανοί, καθώς και οι Kreator κυκλοφόρησαν album την 1η Ιουνίου. Το “Phantom Antichrist” είναι το 13ο album των ηγετών του τευτονικού thrash metal και κυκλοφόρησε από τη Nuclear Blast. Ο Mille Petrozza, αφού πειραματίστηκε στη δεκαετία του ’90 και ξέφυγε από το αμιγώς ηχητικό του υπόβαθρο, επέστρεψε στα “λημέρια” του το 2001 και έκτοτε “οδηγεί” τους Kreator σε ασφαλή “μονοπάτια”. Το “Phantom Antichrist” διατηρεί όλα τα γνώριμα στοιχεία των Kreator, επιπλέον όμως παρουσιάζει με “αυξητική ορμόνη” το progressive και μελωδικό ηχόχρωμα που εμφανίστηκε ειδικά μετά το “Violent Revolution” του 2001. Το album ψηφίστηκε από το περιοδικό Metal Storm ως το καλύτερο thrash metal album εκείνης της χρονιάς.

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.