COLOUR  TEMPLE

INTERVIEW

Παραμένοντας πεισματικά ενεργοί και σε εγρήγορση οι Colour Temple, κατορθώνουν να επιβιώνουν σε ένα αμιγώς ανταγωνιστικό περιβάλλον από πολλές και διάφορες μουσικές τάσεις, ακολουθώντας τον δικό τους αντισυμβατικό δρόμο, με γνώμονα αυτό που πραγματικά αγαπούν, την αδέσμευτη μουσική. Παρακάτω o Τάσος Βιολέτης, παρέα με τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος μας παραθέτει μία απολαυστική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, κάνοντας μία ανάδρομη στο παρελθόν, αναλύοντας ταυτόχρονα το παρόν και το μέλλον των Colour Temple.

Καλησπέρα από το Soundcheck! Πείτε μας ορισμένα πράγματα για εσάς, πότε ξεκινήσατε και ποια είναι η ιστορία των Colour Temple εώς σήμερα;
Δημιουργηθήκαμε τον Μάιο του 1997 από τον Τάσο και τον Ιωάννη μετά το οριστικό τέλος και την διάλυση των Lord’s Supper, του προηγούμενου σχήματος που παίζαμε μαζί. Τον Φεβρουάριο του 2000, κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας EP album με τον τίτλο «Sentimental Lapses» (ανεξάρτητη παραγωγή και διανομή), όπου περιείχε μεταξύ άλλων τα “The Bittersweet Truth” και “The Day The Dream Will Die”.

Τον Ιούνιο του 2003, δώσαμε μία τελευταία ζωντανή εμφάνιση στο Μικρό Μουσικό Θέατρο (Κουκάκι), πριν αδρανοποιηθούμε για 6 περίπου χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2009, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ένα αλλιώτικο μουσικό “ταξίδι” με τους Colour Temple (οι Ιωάννης, Τάσος και Κώστας). Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου 2010, ο Δημήτρης Χιώτης (μπάσο) και ο Γιάννης Διακορώνας (τύμπανα), συμπλήρωσαν το νέο σχήμα. Μέσα σε ένα μήνα (Μάρτιος 2010), ξεκινήσαμε τις ζωντανές εμφανίσεις. Παράλληλα, γράφαμε νέα τραγούδια όπως “Voices Of Fire” και “I Still Miss You”.

Το playlist συμπληρώθηκε και με παλαιότερα ακυκλοφόρητα τραγούδια όπως το “Awake In Floating Colours”, “Buried Desire”, “Ante Portas” και “Thermopylae”. Τον Ιανουάριο του 2011 ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις ενός demo CD, με τα “Voices Of Fire”, “I Still Miss You” και “Awake In Floating Colours”.
Το χρονικό διάστημα 2012 έως 2014, γράφτηκαν τα τραγούδια “After The Rain”, “Healing Touch” και “Silver Moon” και πραγματοποιήθηκαν πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και bars στην Αθήνα.

Τον Μάρτιο του 2015, μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Χιώτη, μπήκε στη παρέα μας ο Δημήτρης Ευσταθόπουλος. Την ίδια περίοδο γράφτηκαν τα τραγούδια “Rain! A Sweet Obsession” και “Waves Come Crashing In”. Αργότερα, θα προστεθούν τα τραγούδια “When You Were Mine”, “Cupcakes” και “Fairytale”. Τον Ιανουάριο του 2019, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Γυάλινο Upstage, το τραγούδι “October’s Song”.

Ο τίτλος της μπάντας έχει κάποιο συνεκτικό κρίκο με τους αγαπημένους Vanden Plus;
Καταρχάς, θα ήθελα να επισημάνουμε ότι το όνομα της μπάντας ουδεμία σχέση έχει με το κατά τα άλλα εξαιρετικό άλμπουμ “Colour Temple” των Vanden Plas (παρεμπιπτόντως, τα “Soul Survives” και “How Many Tears” είναι απλά κομματάρες!).Προέκυψε αυθόρμητα, κατά τη διάρκεια της σύνθεσης του “Awake In Floating Colours”, χωρίς κάποια “επεξεργασμένη” διαδικασία.

Πέντε διαφορετικοί άνθρωποι, πέντε διαφορετικές προσωπικότητες, με ολότελα διαφορετικά μουσικά γούστα και ακούσματα, πέντε διαφορετικές αύρες, πέντε διαφορετικά χρώματα που ενώνονται και μεταμορφώνονται σε έναν ναό, και δημιουργούν μουσική.

Ποια η τωρινή σύνθεση του συγκροτήματος;
Τάσος Βιολέτης (κιθάρα), Κώστας Παπανικολάου (κιθάρα), Δημήτρης Ευσταθόπουλος (μπάσο), Γιάννης Διακορώνας (τύμπανα) και Ιωάννης Ντούβαλης (φωνή).

Ποιες μουσικές επιρροές, έθεσαν τις βάσεις για δημιουργηθεί η ταυτότητα των Colour Temple
Οι μουσικές και τα κομμάτια μας παραπέμπουν στην indie rock των 80’s φλερτάροντας παράλληλα με τον ήχο των late 70’s, με ζεστές μπασογραμμές και εύθραυστα κιθαριστικά riffs. Η δε λατρεία μας για τα blues και τις jazz ακροβασίες είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη και σε συνδυασμό με τα προσωπικά μουσικά γούστα και ακούσματα του καθένα μας, είναι αυτή η όμορφη βάση που αποτελεί την ταυτότητα των Colour Temple.

Αυτοχαρακτηρίζεστε ως μια “colourful vintage rock” μπάντα, τι ακριβώς έχετε στο μυαλό σας;
Με το colourful, παραλληλίζουμε τα χρώματα με τους ήχους\ ηχοχρώματα και το χρησιμοποιούμε για να δείξουμε την ποικιλομορφία στην μουσική μας. Το vintage rock είναι μια φράση από ένα ηχολήπτη σε ένα studio πριν χρόνια που την είχε χρησιμοποιήσει για να περιγράψει την μουσική μας. Μας άρεσε και το κρατήσαμε.

Από που αντλείται έμπνευση για την μουσική και την στιχουργική επένδυση των τραγουδιών σας;
Αυθόρμητες σκέψεις, διαίσθηση, εντυπώσεις, εμπειρίες, όνειρα και συναισθήματα. Ακόμη και πράγματα, μικρά ή μεγάλα, εφόσον τα βιώνουμε στο έπακρό τους από την καθημερινότητά μας, μπορεί να μας εμπνεύσουν. Μουσική και στίχοι που έχουν να κάνουν με την μοναξιά του ονειροπόλου (“The Day The Dream Will Die”), με αυτό το όμορφο που μας στοιχειώνει μοναδικά και άχρονα (“I Still Miss You”), με τη χαρά του έρωτα και το αιώνιο της αγάπης (“Maryanne” και “Silver Moon”), με κρυμμένες επιθυμίες (“Buried Desire”), με ακίνδυνες τρυφερές εμμονές (“Rain! A Sweet Obsession”), με την ουσία που εμπεριέχεται στα πάντα-όλα (“The Healing Touch” και “Waves Come Crashing In”).

Γνωρίζω ότι η νέα σας ολοκληρωμένη δουλειά είναι καθ’ οδόν και ήδη το single με τίτλο “Thermopylae” κυκλοφόρησε στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, δώστε μας τον τίτλο και ορισμένες πληροφορίες για την νέα δισκογραφική σας απόπειρα;
Τίτλος ακόμα δεν υπάρχει. Υπάρχουν κάποιες ιδέες αλλά τίποτα ακόμα οριστικό. Θα περιέχει γνωστά στο κοινό μας κομμάτια από το ρεπερτόριο που ήδη παίζουμε ζωντανά στα lives.

Υπάρχει κάποιο μουσικό σχήμα που να αποτελεί κοινή επιρροή για ολους σας;
Η αγάπη για την μουσική είναι η κοινή επιρροή μας επιρροή. Ο καθένας μας φέρει την υπογραφή του, αφήνει την δική του σφραγίδα και απλώνει το προσωπικό του χρώμα σε κάθε κομμάτι της μπάντας.

Μια φράση η σκέψη που σας χαρακτηρίζει ως συγκρότημα;
Ακούμε τα χρώματα, αφουγκραζόμαστε την κάθε απόχρωσή τους και βλέπουμε την μουσική.

Υπήρξε κάποιο album που σας έκανε εντύπωση και ξεχωρίσατε μέσα στο προηγούμενο έτος;
Ιωάννης: Το “The Horror Cosmic” από The LΩVECRAFT SEXTET -το project του εξαίρετου και πολυπράγμονα μουσικού Jason Köhnen (γνωστού από τους Bong-Ra, The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, Mansur και The Thing With Five Eyes): λαβκραφτική dark jazz ολκής και φυσικά το νουάρ διαμαντάκι «What Really Happened to Baby Jane» των δικών μας Glitter Grotesque…!!!

Τάσος: Αν και είναι λίγο παλιότερο, κυκλοφόρησε το 2021 είναι από τις τελευταίες δουλειές που ακούω συχνά τον τελευταίο καιρό. Το “Voodoo Cello” της Imany το οποίο περιέχει διασκευές αγαπημένων κομματιών από τα 80’s και 90’s παιγμένα μόνο με οκτώ τσέλο.

Δημήτρης: Εντύπωση μου έχει κάνει το καινούργιο album: Holz-Stathis: “Collaboration”. Ωραίες fusion-ιες και μπάσο παίζει και ο αγαπημένος Ric Fierabracci. Σε τελείως άλλη φάση μου αρέσει και η καινούργια δουλειά του Scott Hamilton:” Jazz House Sessions”. Παρόλο βέβαια που η jazz έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, υπάρχει άπειρη δημιουργία εκεί έξω, σε όλα ανεξαιρέτως τα είδη μουσικής. Το δύσκολο είναι να τα βρεις! Αγαπάω και το καινούργιο album των The Secret Trio. Ωραία ιστορία, 3 άτομα από διαφορετικές χώρες, θεωρητικά άσπονδοι εχθροί, μαζεύτηκαν στην άλλη άκρη του κόσμου μετανάστες, και έγραψαν διαμαντάκια. Το καινούργιο album είναι το “Coexist”. Φυσικά ακούω συνέχεια το καινούργιο album των φίλων, πρωτοεμφανιζόμενων Handlock , από την ακριτική Ελλάδα μας, “Syrakosion”. Αν δεν τους ξέρετε δώστε τους μια ευκαιρία, σχεδόν μπορείς να ακούσεις την ενέργεια και όρεξη που βγάζουν!

Κώστας: Εγώ θα αναφέρω την τελευταία κυκλοφορία των Def Leppard το “Drastic Symphonies”. Περιέχει παλιά κομμάτια των Def Leppard ξανά-ηχογραφημένα μαζί με την Royal Philharmonic Orchestra.

Γιάννης: Το δικό μου album που θα αναφέρω είναι του 2021, όπως και του Τάσου, είναι από τους αγαπημένους Dream Theater το “A View from the Top of the World”. Κατά την γνώμη μου είναι η αρτιότερη δουλειά των Dream Theater μετά την αποχώρηση του Portnoy.

Γνωρίζω ότι είστε λάτρεις των ζωντανών εμφανίσεων, οπότε τι προγραμματίζετε συναυλιακά στο μέλλον για τους Colour Temple;
Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάτι προγραμματισμένο, θέλουμε να αφιερωθούμε στην ηχογράφηση των υπόλοιπων κομματιών.

Σας ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο που μας διαθέσατε. Ο επίλογος της συνέντευξης ανήκει αποκλειστικά σε εσάς.
Εμείς ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Ευχαριστούμε τον κόσμο για την υποστήριξη και κλείνουμε με το moto μας: “Enter the Temple & Colour Your Life”!!!.

Avatar photo
About Γιώργος Μακρής 265 Articles
Ακροβατώντας ανάμεσα στην παράνοια και την τρελά της μουσικής, τριγυρίζει στα σοκάκια της μουσικής τέρψης, μονολογώντας «…η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...». Φιλοθεάμων και ερευνητής, καταριέται τις ταμπέλες αναζητώντας τα σκοτεινά λιμάνια της μουσικής συναισθηματικής έξαψης…..First, Last and Always….