COBRA SPELL: “666”

ALBUM

Cobra Spell

Παρακολουθούσα τη Sonia Nusselder, πιο γνωστή ως Sonia Anubis, από την εποχή που υπήρξε μέλος των Burning Witches. Ιδιαίτερα ταλαντούχα καθαρίστρια, κατά δήλωση αυτοδίδακτη, με πολλαπλές υποψηφιότητες σε ψηφοφορίες για καλύτερη ή πιο ταλαντούχα καθαρίστρια στις «Κάτω Χώρες».
Στα πειστήρια live εμφανίσεών τους, το μάτι της έδειχνε να γυαλίζει και να ακτινοβολεί την ανάγκη και επιθυμία να εκφραστεί μέσω της μουσικής, φαινομενικά σπουδαίο κομμάτι του χαρακτήρα και της ζωής της.

Αποχωρώντας από την πρότερή της μπάντα και με χώρο και χρόνο να κάνει κάτι δικό της, δεδομένα ταλαντεύτηκε και πέρασε από διάφορα «κύματα». Η ιδέα των Cobra Spell αλλιώς ξεκίνησε και αλλάζοντας συνθέσεις κατέληξε στην σύγχρονη εκδοχή της, που μοιάζει να προσφέρει χημεία και σταθερότητα, ούσα μια all-female μπάντα πλέον, έχοντας τεθεί και σε «τροχιά» περιοδειών.

Το “666”, το πρώτο δε ολοκληρωμένο υλικό τους, κατέληξε ως κάτι που διαφαινόταν από τα πρώτα κιόλας singles (με διαφορετική τότε σύνθεση και status), ότι υπήρξε η επιθυμητή «μουσική ατραπός». Η αγάπη για παλαιότερες, «χρυσές» δεκαετίες και glam/ hair metal ήχους και «ήρωες», γνωστή, και αποτελούσα τελικά, την βάση που εδράστηκε το album.

Οι αναφορές σε «διαβόλια και τριβόλια» (Lol), αλλά και οι έντονα σεξουαλικές «νύξεις», προσθέτουν έναν ανάλαφρο τόνο, αλλά ενδεχομένως προδίδουν και μια ακόμη ανάγκη της Anubis, η οποία με έβαλε σε σκέψεις, όταν περιπλανήθηκε (και ακόμα, όπως επικοινωνεί) σε πλατφόρμες όπως το Only Fans, γεννώντας την απορία αν το ταλέντο που αδιαμφισβήτητα υπήρχε, είχε ανάγκη μια τέτοια προωθητική, έστω, και «υλική» υποστήριξη ή απλά υπήρξε δίοδος έκφρασης, ακόμα μιας πτυχής της προσωπικότητάς της.

Με την κυκλοφορία η ζυγαριά τείνει προς την δεύτερη εκδοχή, αλλά ούτως ή άλλως, προτιμώ και είναι και το σωστό να επικεντρωθώ στο μουσικό και καλλιτεχνικό κομμάτι.

Το κατασταλαγμένο line-up, το «δέσιμό» του και το τελικό αποτέλεσμα, αντίστροφα κινούμενους, θα μας οδηγήσει στη θεματολογία και την αισθητική της προαναφερθείσας εποχής, που βάσει βαθύτατου και πηγαίου θαυμασμού, οικειοποιείται και προάγει επιτυχημένα. Το κάνει δε ευστόχως προσαρμοσμένο και απορρέον μία σαφώς μοντέρνα αισθητική και οπτική, ξεχωρίζουσα προσωπική.

Ουδέποτε μάλλον ταλαντεύτηκε ως σκέψη κάτι «σοβαρότερο», παρά μια fan επανέκδοση/tribute μιας ολόκληρης εποχής. Μουσικά άλλωστε, δεν τέθηκε αμφιβολία, παρακολουθώντας από την αρχή έως και τώρα. Η συνθετική διαδικασία και η έκβασή της, η ριφολογία, τα περιεχόμενα sol-αρίσματα και η συνολική αισθητική, εκπέμπουν τα κατάλληλα, «γενετήσια glam» vibes και μεταφέρουν ακροατή άμεσα και με ακρίβεια πίσω στο χωροχρόνο, παρά τις μάλλον (σε σημεία), ελαφρώς υποτονικές για το εγχείρημα, «φωνητικές πινελιές».

Ο «ψυχισμός» που προκύπτει συνολικά και «αντηχεί» στο ντεμπούτο των Cobra Spell, θα προσφέρει ευχάριστες ακόμα και επαναλαμβανόμενες ακροάσεις. Ιδιαίτερα για τους «ομόθρησκους», με τη Sonia, νοσταλγούς των glam σκηνικών και εποχών θα είναι…. «μουσική στα αυτιά τους». Αλλά και για τους υπόλοιπους που τυχαίνει να την έχουμε παρακολουθήσει, δείχνει ότι το αδιαμφισβήτητο ταλέντο, ενδεχομένως «μπαίνει σε ράγες» για να ξεδιπλώσει έτι περαιτέρω αρετές, επιθυμητές είτε στο studio, αλλά και με βεβαιότητα εντυπωσιακές και ζωντανά. Με προαπαιτούμενο, την αποφυγή άλλων «κλυδωνισμών».

“666” Tracklist:
666 (Instrumental)
S.E.X.
Satan Is a Woman
Hotline 666
Bad Girl Crew
The Devil Inside of Me
Fly Away
Love = Love
Love Crime
Warrior from Hell
You’re a Cheater
High on Love

Είδος: Heavy Rock/Sleaze Rock/Hard Rock/Glam Metal
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1 Δεκεμβρίου 2023

Οι Cobra Spell είναι:
Sonia Anubis: Guitars
Kristina Vega: Vocals
Roxy Herrera: Bass
Noelle dos Anjos: Rhythm Guitars
Hale Naphtha: Drums

Οι Cobra Spell στο διαδίκτυο:
Official Page
Facebook
Instagram
Bandcamp
YouTube Channel

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 441 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».