CAMEL: “Mirage”

ALBUM TRIBUTE

Την 1η Μαρτίου του 1974, ακριβώς πριν από 49 χρόνια, κυκλοφόρησε το δεύτερο στούντιο άλμπουμ των Camel με τίτλο “Mirage”. Το εξώφυλλο του δίσκου ήταν μία παραλλαγή του πακέτου τσιγάρων Camel (βασικά ίδιο με το πακέτο αλλά κάτω από τη λέξη Camel ήταν ο τίτλος του άλμπουμ). Στις ΗΠΑ ο δίσκος κυκλοφόρησε με διαφορετικό εξώφυλλο, καθώς η εταιρία Camel, κινήθηκε νομικά εναντίον της δισκογραφικής και του συγκροτήματος ζητώντας να αποσύρουν το εξώφυλλο. Εκτός ΗΠΑ ο δίσκος κυκλοφόρησε κανονικά, αφού έγινε διακανονισμός και κυκλοφόρησαν μάλιστα και πακέτα των 5 τσιγάρων, τα οποία έφεραν το εξώφυλλο του δίσκου και στην πίσω μεριά τη λίστα με τα τραγούδια. Τα συλλεκτικά αυτά πακέτα μοιράζονταν δωρεάν στις συναυλίες των Camel.

Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος του γκρουπ με τον ομώνυμο τίτλο Camel, όμως η εταιρία MCA καθώς δεν έμεινε ικανοποιημένη από τις πωλήσεις, αποφάσισε να διακόψει το συμβόλαιο με το γκρουπ. Έτσι οι Camel υπέγραψαν καινούριο συμβόλαιο με μία νέα εταιρία τη Deram, η οποία ήταν θυγατρική της Decca. Η ηχογράφηση του Mirage πραγματοποιήθηκε στα Island Studios της Decca τo Νοέμβριο του 1973, με παραγωγό το David Hitchcock.

Αξίζει να σημειωθεί πως από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin, Deep Purple, Pink Floyd και πολλοί άλλοι, είχαν εναντιωθεί στις δισκογραφικές εταιρίες οι οποίες ζητούσαν τρελά πράγματα και απαιτούσαν από τους μουσικούς να «κόψουν» σημεία των κομματιών, να τα μικρύνουν σε μέγεθος κλπ. Με μοναδικό σκοπό το κέρδος και χωρίς να τους απασχολεί πως το κάθε γκρουπ δημιουργούσε ένα «έργο», ένα έπος με το ίδιο θέμα από την αρχή ως το τέλος. Ειδικά στην progressive και ψυχεδελική μουσική, ακόμα και τα εξώφυλλα των δίσκων ήταν πίνακες ζωγραφικής, εξαιρετικής σημασίας. Οι εταιρείες όμως ζητούσαν από τους μουσικούς να γράψουν hits των 3 ως 5 λεπτών, προκειμένου να παίζονται εύκολα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Σχετικά με το “Mirage”, τί να πρωτογράψει κανείς γι’ αυτό το αριστούργημα; Προσωπικά είμαι συναισθηματικά δεμένος με τη μουσική των Camel, αλλά ήταν και τα πρώτα τσιγάρα που κάπνισα. Το άλμπουμ αποτελείται από 5 κομμάτια, τα οποία οι φίλοι του γκρουπ είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν σε ζωντανές εμφανίσεις, αρκετό καιρό πριν την ηχογράφηση. Ο δίσκος ξεκινάει με ένα δυνατό κομμάτι, το “Freefall”. Μέσα σε περίπου 6 λεπτά αντιλαμβάνεται κάποιος τις ικανότητες του Andrew Latimer στην ηλεκτρική, με τους Andy Ward (τύμπανα) και Doug Ferguson (μπάσο) να δίνουν το ρυθμό.

Ακολουθεί το “Supertwister” διάρκειας 3 περίπου λεπτών. Στο συγκεκριμένο κομμάτι, ο συνδυασμός των πλήκτρων του Peter Bardens με το φλάουτο του Andrew Latimer προσφέρει στον ακροατή μια μουσική πανδαισία με ονειρεμένες μελωδίες.

Η συνέχεια ανήκει στο διάρκειας 9 λεπτών “Nimrodel (Medley)”, το οποίο αποτελείται από τρία μέρη και βασίζεται στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Άγγλου συγγραφέα Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Ενώ στο τέταρτο τραγούδι με τίτλο “Earthrise” υπάρχουν πολλές εναλλαγές μουσικής και συναισθημάτων.
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το “Lady Fantasy” διάρκειας σχεδόν δεκατριών λεπτών. Το συγκεκριμένο κομμάτι πιστεύω, αποτελεί το αποκορύφωμα των Camel. Μια απίστευτη δημιουργία σε σύνθεση, μουσική και στίχους. Είναι τόσες πολλές οι εναλλαγές σε μελωδίες, ξεσπάσματα, σόλο, δυναμικά riffs, τα οποία δένουν και συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους, προκαλώντας ποικιλία εικόνων, χρωμάτων και συναισθημάτων. Μιλάμε για ένα «έπος», αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς του συγκροτήματος σε τεχνικό και επαγγελματικό επίπεδο. Το άλμπουμ αξίζει και μόνο για το “Lady Fantasy”, το οποίο αποτελεί σήμα κατατεθέν των Camel, αλλά και χαρακτηριστικό δείγμα του progressive rock.

Το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε σε remastered έκδοση το 2002 και στα bonus tracks υπάρχουν τα κομμάτια: “Supertwister”, “Mystic Queen” και “Arubaluba” (από τον πρώτο δίσκο), σε live εκτελέσεις στο Marquee Club στις 30/10/1974, καθώς και το “Lady Fantasy” σε επανεκτέλεση.

Κλείνοντας, το “Mirage” αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της μουσικής των Camel και της progressive γενικότερα, το οποίο άλμπουμ δεν θα πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη.

Κείμενο: Κώστας Νασόπουλος

Avatar photo
About Soundcheck Partner 324 Articles
Souncheck.network