BLAZE BAYLEY

INTERVIEW

English version

Ο John Ruskin, Άγγλος συγγραφέας, φιλόσοφος και κριτικός τέχνης της Βικτωριανής εποχής, είχε πει: «Πιστεύω ότι η πρώτη δοκιμασία ενός πραγματικά σπουδαίου ανθρώπου είναι στην ταπεινότητά του». Η επαφή και η συζήτησή μας με τον σπουδαίο Blaze Bayley, παρόλο που ήταν κάτι που είχαμε ήδη βιώσει μέσα από ζωντανές εμφανίσεις και υποψιαζόμασταν, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη δική του αξία και ταπεινότητα και την πραγματική χαρά μιας συζήτησης με τόσο σημαντικούς και απλούς ανθρώπους. Τόσο πολύ, που έκανε τον συντάκτη μας Σταύρο Βλάχο, να μην θέλει να τον διακόψει καθόλου, σε μια ιδιαίτερη συνέντευξη ενόψει της επερχόμενης μίνι περιοδείας του στην Ελλάδα.

Blaze! Καλώς ήρθες στο ηλεκτρονικό μας περιοδικό, Soundcheck.Network! Είναι πραγματική χαρά και τιμή να σε έχουμε εδώ!

Ευχαριστώ!

Θα ήθελα να ξεκινήσω με τα νέα σου. Πώς ήταν αυτά τα προηγούμενα χρόνια για εσένα, με την πανδημία και όλα αυτά; Πιστεύω ότι ήταν μία “Pull Yourself Up”, καθώς είναι ένα από τα αγαπημένα σου τραγούδια, περίοδος, για όλους αλλά ίσως και για σένα.

Ναι, νομίζω ότι ήταν δύσκολο για όλους. Υποτίθεται ότι έγραφα και ηχογραφούσα και στη συνέχεια, υπό φυσιολογικές συνθήκες, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, θα έπαιρνα λίγο χρόνο για να κάνω μερικές συναυλίες και στη συνέχεια να επιστρέψω στο γράψιμο. Και αυτό που συνέβη ήταν ότι οι συναυλίες άρχισαν να αναβάλλονται και στη συνέχεια να ακυρώνονται και έτσι δεν διακόψαμε πραγματικά το γράψιμο. Απλά σταματήσαμε μέσα στις οδηγίες της κυβέρνησης και δεκαπέντε μέρες ήμασταν μαζί, μετά χώρια δεκαπέντε ημέρες, καραντίνα και δεκαπέντε μέρες μαζί, στον ίδιο χώρο.

Και μας έδωσε πολύ περισσότερο χρόνο, πολύ περισσότερο από το κανονικό, για να «ζήσουμε» με τις ιδέες και τα τραγούδια, οπότε επιστρέφαμε και «Ω…..Αυτό ακούγεται πολύ καλό» και σε άλλα πράγματα, «Αυτό ακούγεται πολύ κακό». Οπότε, ήταν καλό υπό αυτήν την έννοια, ήταν απολύτως τραγικό υπό το πρίσμα ότι χάσαμε όλες αυτές τις συναυλίες, αλλά νομίζω, ναι ήταν δύσκολο για όλους.

Το πιο τρομακτικό κομμάτι ήταν το δεύτερο lockdown, εδώ, όταν σκέφτηκα….. «Θα υπάρξει ποτέ ζωντανή μουσική ξανά;». Ήταν λίγο τρομακτικό τότε, πριν δημιουργηθεί το εμβόλιο και τα υπόλοιπα. Αυτό ήταν πολύ περίεργο, σαν να μην μπορούσαμε να κάνουμε ξανά ζωντανές εμφανίσεις. Αυτή ήταν μια πρόκληση!

Και οι θαυμαστές μου ήταν τόσο πιστοί σε μένα τόσα χρόνια, με στήριξαν πραγματικά, που όταν σκεφτήκαμε το είδος του άλμπουμ που θα θέλαμε να καταλήξουμε, έπρεπε να είναι ένα «θετικό» άλμπουμ. Επειδή οι θαυμαστές μου είχαν «κολλήσει» μαζί μου και με «σήκωσαν» όταν, μερικές φορές τα πράγματα ήταν πολύ, πολύ δύσκολα και ήθελα να σταματήσω εντελώς τη μουσική. Και σκέφτηκα, «Έχουν κάνει τόσα πολλά για μένα»…. Ήθελα λοιπόν να έχω ένα άλμπουμ, καθώς οι θαυμαστές μου περίμεναν δύο χρόνια για αυτό, και στη συνέχεια όταν θα το άκουγαν, να λένε, «Ω……, είναι το άλμπουμ του Blaze και είναι καλό και είναι θετικό”.

Έτσι, αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε, να έχουμε κάτι πολύ θετικό και σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας λέγαμε, «Αυτή η συγχορδία….Θα μπορούσε αυτό να ενσωματωθεί και να δημιουργήσει ένα θετικό μήνυμα;» και προσπαθώντας να κρατήσουμε και τους στίχους θετικούς, επίσης.

Και ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι για τους επιστήμονες, σε αυτό το άλμπουμ. Έχουμε τρεις επιστήμονες στο άλμπουμ, ο καθένας με τα δικά του απίστευτα επιτεύγματα. Αλλά ο Στίβεν Χόκινγκ, για μένα, ήταν ο πιο σημαντικός λόγω του μηνύματός του ως ανθρώπου, ζώντας με μια αναπηρία που πιθανότατα προσωπικά θα με είχε «σπάσει». Είναι (σ.σ. ήταν) παγιδευμένος στο σώμα του, με τον εγκέφαλό του να λειτουργεί ακόμα 100%. Έπρεπε να μάθει να επικοινωνεί ξανά και νομίζω ότι το “The unstoppable Stephen Hawking” είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ. Και αυτό και το “Pull Yourself Up”, το οποίο είναι μια αληθινή ιστορία για όταν είχα ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα. Είπαν ότι δεν θα περπατούσα ποτέ ξανά σωστά και σκέφτηκα, «Λοιπόν, τελείωσες εδώ φίλε». Έκανα όλη την αποκατάσταση και έμαθα να περπατάω ξανά.

Και άλλη μια φορά στη ζωή μου, μια μεγάλη πρόκληση, ήταν το κορυφαίο περιοδικό στο Ηνωμένο Βασίλειο για το heavy metal, είχαν σχολιάσει τον δίσκο μου και είπαν: «Δεν μπορεί να τραγουδήσει, ο Blaze δεν μπορεί να τραγουδήσει» (!!). Το οποίο ήταν φρικτό! Έτσι, και τα δύο αυτά πράγματα είναι στο τραγούδι, στους στίχους του τραγουδιού και τα πράγματα που είπα στον εαυτό μου και έκανα για να «επανεκκινήσω» και να βγάλω τον εαυτό μου από αυτήν την κατάσταση. Αυτό υπάρχει εκεί. Αυτό το τραγούδι λέγεται “Pull Yourself Up” και ήθελα πολλά τέτοια πράγματα.

Και επίσης, υπάρχει ένα μήνυμα κατά της αυτοκτονίας, ένα σημαντικό μήνυμα κατά της αυτοκτονίας, γιατί χάνουμε πολλούς καλούς ανθρώπους, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν ότι είναι μόνοι και η ζωή δεν έχει νόημα. Και παγιδεύονται σε έναν κύκλο κακών σκέψεων και γίνονται καταθλιπτικοί και αυτοκτονικοί. Έτσι έκανα ένα τραγούδι για τα δικά μου συναισθήματα, για τα πράγματα που μερικές φορές προσπαθώ να κάνω, για να βγω από αυτό το είδος άγχους και κατάθλιψης και αυτό ονομάζεται “Witches Night”.

Έτσι, μπορέσαμε να κάνουμε ένα καλό άλμπουμ….Και τότε, επίσης, ήταν η επέτειος που μπήκα στους Iron Maiden πριν από 25 χρόνια και αυτό ήταν στο “Legacy of the Beast Tour” για τους Maiden, όπου υπήρξαν κάποια από τα τραγούδια από τα άλμπουμ μου, το “Sign of the Cross”, το “The Clansman” και αυτό που υπήρξε ενδιαφέρον είναι ότι άνθρωποι μας έκαναν να κάνουμε φεστιβάλ και ζήτησαν αυτό το επετειακό setlist, που είναι μόνο από Maiden τραγούδια και έχει πάει πραγματικά, πολύ καλά. Και ο κόσμος το έχει δει για πρώτη φορά και μετά έρχεται στα headline shows μου, όπου έχω κυρίως τα δικά μου τραγούδια, από τα 11 στούντιο άλμπουμ μου που έχω κάνει, και έχει πάει πολύ καλά και έχουμε δει μερικούς περισσότερους ανθρώπους, λίγους, σε κάθε show.

Είμαι ένας πολύ «μικρός» καλλιτέχνης, είμαι “underground”. Δεν γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι για μένα ή ακόμα και να με συμπαθούν, αλλά πραγματικά δεν με ενδιαφέρει αυτό, γιατί δεν προσπαθώ να είμαι «μεγάλος», απλά προσπαθώ να παίζω στους ίδιους χώρους που παίζω πάντα, αλλά γεμάτους. Αυτό είναι! Αυτό είναι το όνειρό μου! Και μέχρι στιγμής, πηγαίνει πραγματικά, πολύ καλά!

Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που επιστρέφω στην Ελλάδα. Είχαμε αυτήν τη μεγάλη περιοδεία εκεί με, νομίζω ότι ήταν 10 παραστάσεις σε 10 ημέρες, την τελευταία φορά που ήρθαμε, σε όλη την Ελλάδα. Αυτή είναι μια σπουδαία ανάμνηση, πολλή διασκέδαση, μερικά πραγματικά τρελά πράγματα που μας συνέβησαν σε εκείνην την περιοδεία. Έτσι, είμαι πολύ ενθουσιασμένος για την επιστροφή μου.

Όταν ήμουν με τους Maiden, τότε η Ελλάδα ήταν η πρώτη μου Ευρωπαϊκή ημερομηνία. Δεν είχα ξαναπαίξει Ελλάδα πριν από τότε και δεν νομίζω ότι οι Maiden είχαν παίξει τόσες πολλές στην Ελλάδα, επίσης. Και ήταν μια φανταστική στιγμή και οι συναυλίες πήγαν πολύ καλά και οι Έλληνες θαυμαστές ήταν πολύ «ανοιχτοί» να με ακούσουν ως τον νέο τραγουδιστή των Iron Maiden. Και αυτό πήγε πραγματικά, πολύ καλά….

Είχα κάνει και διακοπές στην Ελλάδα, στο νησί του Πόρου πριν βρεθώ στους Iron Maiden, πίσω ακόμα στις μέρες των Wolfsbane, και έτσι να είμαι εκεί, μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους με τους Iron Maiden….! Και έκανα διακοπές όπου έμαθα μερικές Ελληνικές λέξεις στην παραλία και μετά το να τις λέω στη σκηνή ήταν πραγματικά τρελό. Αλήθεια!

Και οι Έλληνες οπαδοί…. Ποτέ δεν θα ήξερες, αν δεν το έχεις βιώσει, πόσο «φασαριόζοι» είναι οι Έλληνες οπαδοί, τί σπουδαίοι τραγουδιστές είναι οι Έλληνες….Απίστευτοι τραγουδιστές! Νομίζω ότι όλοι οι οπαδοί αντιδρούν διαφορετικά σε διαφορετικά μέρη, αλλά αποκτάς μία αίσθηση της προσωπικότητας. Έστω λίγο. Και με την Ελλάδα….Πάντα σκέφτομαι για την Ελλάδα, ως τους υπέροχους τραγουδιστές, τους Έλληνες οπαδούς. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που επιστρέφω! Νομίζω ότι οι κορυφαίοι τραγουδιστές, από οπαδούς, στον κόσμο, είναι η Ελλάδα, η Γαλλία, η Βραζιλία και η Ουαλία.

Σε ευχαριστούμε πολύ!! Σε ευχαριστούμε πολύ, ειλικρινά! Αυτό σημαίνει πολλά από ένα άτομο που έχει τραγουδήσει στη Λατινική Αμερική, οι οποίοι είναι επίσης διάσημοι για το ότι είναι σπουδαίοι «τραγουδιστές», όπως λες. Και αυτό σχεδόν απαντά σε μια άλλη ερώτηση που είχα υπόψη, πώς προέκυψε αυτή η μίνι περιοδεία, ως ιδέα, αλλά απάντησες και σε αυτό. Και επίτρεψέ μου να το πω, ότι υπήρξαν μερικά σπουδαία μηνύματα στα λόγια σου, που πρέπει να ακουστούν στον κόσμο, έπειτα από αυτά που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια. Μερικά υπέροχα μηνύματα που σχετίζονται με την προσωπική σου εμπειρία, επίσης.

Να σε ρωτήσω κάτι άλλο…. Έχεις κάνει την τριλογία το “Infinite Entanglement”, μας έδωσες το “War Within Me”, για το οποίο μας μίλησες πριν από λίγο. Υπήρξε νέα μουσική, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ή όχι ακόμα;

Ναι. Λοιπόν, προσπαθώ πάντα να προλάβω τα πράγματα στο dictaphone μου, ξέρεις. Τώρα, είναι όλα σε ένα πράγμα. Είναι το τηλέφωνο, είναι τα μηνύματα και η συσκευή εγγραφής, ενώ πριν, έπρεπε να έχεις μια μικρή συσκευή εγγραφής και ένα σημειωματάριο. Προσπαθώ πάντα να «πιάσω» πράγματα και αρχίζω να δουλεύω τώρα, για να «συναρμολογήσω» κάποιες ιδέες, οι οποίες θα πρέπει να είναι ένα νέο στούντιο άλμπουμ μες στην επόμενη χρονιά και ελπίζουμε ότι θα είναι καλό. Το πρόβλημα που έχω είναι, αν κάνω ένα καλό άλμπουμ που αρέσει πολύ στους θαυμαστές μου, αυτό είναι μεγάλη πίεση για το επόμενο άλμπουμ. «Ω, πρέπει να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις!». Δεν θέλω να προσπαθήσω να ξεπεράσω το “War Within Me”. Για μένα, είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει ποτέ. Αν μπορούσα να πλησιάσω, να είμαι «μέσα», σε κάτι τόσο καλό όσο ήταν αυτό, θα ήμουν πολύ, πολύ χαρούμενος.

Επειδή πολλοί από τους θαυμαστές μου, επιστρέφοντας στους πρώτους μου δίσκους μετά τους Maiden, λένε ότι το άλμπουμ “War Within Me” είναι το καλύτερο άλμπουμ που έχω κάνει ποτέ. Έτσι, αυτό είναι μεγάλη πίεση όταν πρόκειται να κάνουμε νέο άλμπουμ. Και προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, προσπαθώ να χρησιμοποιήσω την καρδιά μου και τα «κότσια» μου και να πω: «Το νιώθω αυτό καλά;», «Προέρχεται από το σωστό μέρος;», «Το νιώθω καλά;» και στη συνέχεια απλά αρχίζω «απαλά» να «συναρμολογώ» τα πράγματα. Και η τραγουδοποιία μου τώρα είναι περισσότερο «Βάλε κάτι μαζί, άφησέ το, άκουσέ το μετά, με «φρέσκες» σκέψεις, κράτα κάποια απόσταση….». Και νομίζω ότι αυτό λειτουργεί για μένα αυτήν τη στιγμή, σε αυτό το σημείο της καριέρας μου….Αλλά είμαι πολύ τυχερός που έχω τόσο αφοσιωμένη, πιστή υποστήριξη.

Είμαι ένας «μικρός», underground καλλιτέχνης στον πλανήτη. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι πραγματικά διάσημος λόγω εκείνης της εποχής με τους Iron Maiden, αλλά είναι ένα πολύ μικρό «μέρος» των Iron Maiden. Και εκείνα τα άλμπουμ, εκείνη την εποχή, τα πήγαν καλά σε συγκεκριμένες χώρες. Τα άλμπουμ μου τα πήγαν καλά στην Ελλάδα, στη Σουηδία και τη Βραζιλία, αλλά σε άλλα μέρη δεν τα πήγαν πολύ καλά, αυτά που συμμετείχα. Στους θαυμαστές δεν άρεσε πολύ η αλλαγή. Πολλοί άνθρωποι από εκείνην την εποχή, ακόμα εξακολουθούν να μισούν τον Blaze Bayley, μισούν αυτό που έκανα, μισούν εκείνα τα δύο άλμπουμ που συμμετείχα, αλλά αυτό είναι εντάξει για μένα. Μου άρεσε το γεγονός ότι έχω κάνει κάτι που είναι αρκετά δυνατό, για να έχει κάποιος μια τόσο μεγάλη, δυνατή, συναισθηματική αντίδραση σε αυτό.

Ωστόσο, νομίζω, μερικοί από τους ανθρώπους που με μισούν δεν έχουν πραγματικά ακούσει ποτέ τί κάνω. Έτσι, νομίζω ότι τώρα είναι καιρός να επιστρέψω στην Ελλάδα, να το απολαύσω, να περάσω καλά, να απολαύσω τους υπέροχους Έλληνες οπαδούς. Σε κάθε show που θα κάνω, θα υπάρχει ένα δωρεάν “meet & greet”. Αυτό απλά περιλαμβάνεται στο εισιτήριο. Αγοράζετε ένα εισιτήριο Blaze Bayley, στην κανονική του τιμή, παίρνετε το δωρεάν “meet & greet”, με αυτό.

Αλλά θα έλεγα, φέρτε αν έχετε αντικείμενα να υπογράψω, φτάστε εκεί νωρίς πριν από το show και τίποτα για το E-bay. Μισώ αυτούς τους ανθρώπους που παίρνουν τα πράγματα και τα βάζουν στο E-bay, θέλω να τους «σκοτώσω»….! Αλλά εκτός από αυτό, αν θέλετε μια φωτογραφία, μια selfie, τότε παρακαλώ φέρτε πέντε πράγματα για να υπογράψω και τότε μπορούμε να το κάνουμε και μπορώ να υπογράψω για όλους.

Κάθε show, που έκανα στην τελευταία Ελληνική περιοδεία, ανεξάρτητα από τον πόσο κόσμο (νομίζω ότι παίξαμε σε 300 άτομα στην Αθήνα), υπέγραψα για κάθε έναν. Οι Έλληνες θαυμαστές μου είναι πολύ σημαντικοί για μένα και είμαι πολύ, πολύ ενθουσιασμένος για την Ελληνική περιοδεία.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει κάποιος που σε μισεί, όπως είπες. Αν υπήρχε, αν άκουγε ήδη αυτά τα λόγια, που μου «πέρασες», θα ήταν, τέλος πάντων….Λίγο πολύ απάντησες σε μια ερώτηση που δεν σκόπευα να σου κάνω, για το ποιο είναι το αγαπημένο σου προσωπικό άλμπουμ, από την προσωπική σου καριέρα. Αλλά θέλω να ρωτήσω, από τα άλλα δύο με τους Iron Maiden, ποιο θα διάλεγες;

Δεν νομίζω ότι μπορώ να διαλέξω ένα ολόκληρο άλμπουμ. Υπάρχει τόση υπέροχη μουσική μέσα στα δύο άλμπουμ. Ξέρεις, για μένα, προσωπικά, το απόλυτο, μεγαλύτερο τραγούδι για μένα, είναι το “Como Estais Amigos”. Είναι ένα «τεράστιο» τραγούδι! Δεν τα πήγαινα καλά με το να γράφω πιο αργού ρυθμού τραγούδια πριν, και είχα μεγάλη βοήθεια από τον Janick Gers και τον Steve Harris με την ενορχήστρωση. Έτσι, το “The Sign of the Cross” και το “The Clansman”, «μεγάλα» τραγούδια για τα οποία είμαι διάσημος, αλλά αυτό που είναι πραγματικά «μεγάλο» για μένα προσωπικά, είναι το “Como Estais Amigos”. Είναι ένα πολύ σημαντικό τραγούδι. Και αυτό είναι από το δεύτερο άλμπουμ, από το “Virtual XI”.

Και το “Look for the Truth” είναι ένα μεγάλο τραγούδι και για μένα, το “Futureal” είναι ένα μεγάλο τραγούδι, το “Lord of the Flies” είναι κάτι που απήλαυσα να κάνω. Είναι πολύ, πολύ δυνατό, οπότε είναι δύσκολο να επιλέξω, ξέρεις. Μου αρέσει τόσο πολύ η μουσική και από τα δύο άλμπουμ.

Ok! Αν σε ρωτούσα για το υπόλοιπο της καριέρας των Maiden, από τα άλμπουμ που δεν ήσουν εκεί;

Λοιπόν, νομίζω “Seventh Son….”. Μου αρέσουν όλα όσα έχουν κάνει. Το “Brave New World” ήταν καλό, το “Matter of Life and Death” πραγματικά ξεχωρίζει για μένα και νομίζω ότι το “Senjutsu” είναι επίσης ένα καλό άλμπουμ, αλλά για μένα προσωπικά, όταν ακούω και αν επιλέγω ένα τραγούδι για να ακούσω, τότε το “Seventh Son….”, το αφήνω να παίζει. Νομίζω ότι είναι κάτι σχετικά με το “Seventh Son….”, με τον τρόπο που δημιουργήθηκε, ο ήχος του, απλά μου αρέσει. Έτσι, υποθέτω, ακόμη και αν αγαπώ το “Piece of Mind”, και το “Number of the Beast” είναι το άλμπουμ στο οποίο «μπήκα» για πρώτη φορά ως θαυμαστής, νομίζω ότι το “Seventh Son….”, πραγματικά, αν μπορούσα να έχω μόνο ένα άλμπουμ των Iron Maiden για να κρατήσω, θα ήταν το “Seventh Son….”.

Και για μένα….Οπότε, συμφωνούμε. Επόμενη ερώτηση έρχεται από έναν φίλο και συνάδελφο στο περιοδικό μας, τον Πελοπίδα, έναν τεράστιο θαυμαστή σου. Ήθελε να ρωτήσω ότι….Υπήρχε η τριλογία, “Infinite Entanglement”. Υπήρξε κάποια ιδέα να μεταφερθεί σε κάτι σαν κόμικ ή διαφορετικό είδος τέχνης, σενάριο….;

Απόλυτα! Ακριβώς. Υπάρχει ένα βιβλίο…. Δουλεύω πάνω σε ένα βιβλίο. Δεν έχω ξαναγράψει βιβλίο και είναι μία πρόκληση να τελειώσω το βιβλίο. Αλλά υπάρχουν πολλά….Η ίδια η τριλογία, τα τραγούδια εκεί είναι ένα «στιγμιότυπο» πραγματικά, γιατί υπάρχουν ιστορίες πίσω σε κάθε χαρακτήρα. Γιατί είναι εκεί, σε αυτή την κατάσταση, γιατί κάνουν αυτό που κάνουν. Οι δικές τους ξεχωριστές ιστορίες και τραγούδια. Είναι ιστορίες που υπάρχουν, τις οποίες θέλω να πω στους ανθρώπους και υπάρχει μια ιδέα να κάνω και ένα κόμικ για να το συνοδεύσω, αλλά πρέπει να τελειώσω την όλη ιδέα από την αρχή, να μετατραπεί σε βιβλίο, νομίζω. Έτσι, αυτό είναι απλά σε εξέλιξη, θέλω να έχω ελεύθερο χρόνο. Πρέπει να δουλέψω πάνω σε αυτό.

Αυτά είναι υπέροχα νέα! Περιμένουμε και αυτήν την δουλειά σου. Αν σε ρωτούσα για νέα μουσική, που ακούς;

Το νέο άλμπουμ των Sabaton είναι υπέροχο. Αυτό είναι φανταστικό άλμπουμ! Αυτό ακούω, αλλά είναι δύσκολο σε αυτό το στάδιο. Δεν μπορώ να ακούσω πολλά, γιατί τώρα αρχίζω να σκέφτομαι το νέο άλμπουμ και το πρόβλημα είναι, αν ακούσεις κάτι, τότε θα εισέλθει «μέσα σου» και μερικές φορές θα βγει και θα νομίζεις ότι είναι δικό σου, από το δημιουργικό μέρος του μυαλού σου, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ανάμνηση που ξέχασες ότι ανήκει σε κάποιον άλλο.

«Βγαίνει» και βρίσκεις τον εαυτό σου, εννοώ, να σφυρίζεις μια μελωδία, «Ω, θα «πιάσω» αυτήν τη μελωδία» και μετά, «Ωχ όχι! Αυτό είναι ένα τραγούδι των Sabaton» ή «Αυτό είναι ένα τραγούδι των Maiden!» ή οποιουδήποτε άλλου. Αυτή είναι μια πρόκληση πραγματικά, οπότε γύρω σε αυτήν την περίοδο, δεν ακούω πολλή νέα μουσική. Όταν τελειώνω ένα έργο, είναι μεγάλη ανακούφιση, απλά ακούω τα πάντα. Και έχω πάντα τα ίδια κομμάτια μου, την ίδια λίστα αναπαραγωγής που παίρνω στο γυμναστήριο μαζί μου, που έχει πολύ Manowar!

Πιστεύω ότι δεν είναι πρόβλημα, γιατί όπως κατάλαβα από αυτά που μου είπες αρχικά, αυτά που γράφεις είναι από την καρδιά σου, οπότε είναι δύσκολο να θεωρηθεί κάτι σαν αντίγραφο ή οτιδήποτε άλλο, ακόμα κι αν η μουσική μπορεί να μοιάζει. Αυτό συμβαίνει με όλες τις μπάντες και όλους τους μουσικούς, αλλά όταν προέρχεται από την καρδιά σου….

Είναι ένα «στενό μονοπάτι» που βαδίζουμε στο Heavy Metal. Ξέρεις, χρησιμοποιούμε βασικά πολλά από τα ίδια πράγματα. Ένα drum kit, δύο κιθάρες, ένα μπάσο. Και μία φωνή, ίσως τρεις, τέσσερις, πέντε φωνές. Υπάρχουν πολλά που είναι ίδια, που απλά, κάπως….«Ω, αν το κάνω με αυτόν τον τρόπο, αυτό μοιάζει λίγο περισσότερο με μένα, οι άνθρωποι θα δουν ότι είναι δικό μου». Έτσι, στιχουργικά νομίζω ότι είμαι εντάξει, είναι απλά κάποιες περιπτώσεις που αναρωτιέμαι, αν οι μελωδίες θυμίζουν, τυχαία, τη μελωδία κάποιου άλλου. Έτσι, μερικοί πολύ έμπιστοι φίλοι, αν είμαι περίεργος, τους λέω, «Ακούστε το όλο». «Πες μου αν αυτή η νέα μου ιδέα, σου θυμίζει κάτι άλλο». Και ένας τύπος είπε: «Ακριβώς σαν κάτι…». «Ω, όχι!» ….Έτσι, έπρεπε να το αλλάξω, να αλλάξω όλη τη μουσική. Αλλά λειτούργησε υπέροχα, το τραγούδι λειτούργησε υπέροχα.

Γι’ αυτό, λοιπόν, οι Maiden μάλλον έβαλαν μια τρίτη κιθάρα, για να διαφοροποιηθούν από τους υπόλοιπους που περιέγραφες; Όχι, αστειεύομαι!

Ναι, είναι ωραίο πράγμα. Είναι μια ωραία επιλογή να έχεις αυτήν την τρίτη κιθάρα και να κάνεις διαφορετικά πράγματα. Δημιουργικά, μπορείς να κάνεις πολλά με αυτό.

Ναι ή τρεις τραγουδιστές, όπως έκαναν πρόσφατα οι Helloween.

Ναι, αυτό είναι ένα πραγματικά όμορφο vibe.

Λοιπόν….Πίσω στη μίνι περιοδεία που κατευθύνεστε σε περίπου μια εβδομάδα. Είναι μια επέτειος της Iron Maiden περιόδου. Θα μπορούσες να μας πείς λίγα περισσότερα; Θα υπάρξουν εκπλήξεις;

Δεν νομίζω, γιατί πιστεύω ένα πράγμα σχετικά με τους Έλληνες οπαδούς. Δεν κρατούν πολύ καλά τα μυστικά, είναι σε θέση να μάθουν τα πάντα, οπότε δεν νομίζω ότι θα υπάρξουν πολλές εκπλήξεις. Αλλά θα παίξω και κάποια δικά μου τραγούδια, από το “War….” άλμπουμ. Γιατί ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί οπαδοί στην Ελλάδα που έχουν ήδη αυτό το άλμπουμ και ανυπομονούν να το ακούσουν, λόγω του πώς ήταν τα πράγματα. Χάσαμε την κύρια περιοδεία που επρόκειτο να κάνουμε. Έτσι, είναι κυρίως από το “X Factor”, το “Virtual XI” και κάποια τραγούδια από το άλμπουμ “War Within Me”. Και παίξαμε ένα τέτοιο σετ σε μερικά φεστιβάλ και έχει βγει πολύ καλά, οπότε ελπίζουμε για το καλύτερο.

Είμαι σίγουρος, γιατί το ξέρεις ήδη, το έχεις βιώσει αυτό, τον σεβασμό και την εκτίμηση που προέρχεται από τους Έλληνες φιλάθλους απέναντι στην καριέρα σου και σε αυτά που τους δίνεις κάθε φορά.

Ευχαριστώ! Λατρεύω να έρχομαι στην Ελλάδα! Λατρεύω πραγματικά να έρχομαι εκεί και λατρεύω τις τυρόπιτες! Μου αρέσει πολύ να έρχομαι στην Ελλάδα και, φυσικά, μου αρέσει και ο καιρός επίσης, είναι πολύ γκρίζος, έχει κρύο, βροχή και όλα τα άλλα εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε ελπίζω ότι η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα είναι πολύ καλύτερη.

Πλησιάζουμε στο τέλος αυτής της συνέντευξης. Τα τελευταία λόγια στους θαυμαστές σου και τους αναγνώστες μας….Οποιοδήποτε μήνυμα θέλεις να τους στείλεις, πριν από αυτά τα shows. Θα κατευθυνθείτε σε πέντε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Δεν ξέρω αν έχεις πάει σε κάθε ένα από αυτά. Σίγουρα Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά έχεις ξαναπάει στη Λάρισα ή στην Πάτρα ή στην Ξάνθη;

Έτσι νομίζω! Δεν θυμάμαι, για να είμαι ειλικρινής. Ήταν δέκα παραστάσεις. Είχαμε μερικές υπέροχες νύχτες, τόσο υπέροχες νύχτες εκεί! Μερικοί από αυτές ήταν τρελές! Παίξαμε στο μικρό μέρος και στο μεγαλύτερο μέρος εκεί. Οπουδήποτε μπορούσαμε πραγματικά, για να δούμε τους οπαδούς. Ένα τεράστιο ευχαριστώ λοιπόν σε όλους τους Έλληνες οπαδούς μου. Είμαι πραγματικά, πραγματικά ενθουσιασμένος που έρχομαι να σας δω και τους καταπληκτικούς Έλληνες τραγουδιστές και επίσης το υπέροχο Ελληνικό φαγητό. Ανυπομονώ, επίσης. Σας ευχαριστώ για όλη την υποστήριξή σας μέχρι τώρα και πραγματικά ελπίζω ότι θα απολαύσετε το επετειακό setlist των Iron Maiden και μέχρι την επόμενη φορά….«Efkaristo!».

Ευχαριστούμε! Και ως ένα νέο περιοδικό, ηλεκτρονικό περιοδικό, το Soundcheck.Network, ήταν πραγματική τιμή και προνόμιο να σε έχουμε μαζί μας! Σε ευχαριστώ πολύ πραγματικά Blaze!!

Ευχαριστώ πολύ! Καλή τύχη με το περιοδικό σας, φίλε!! Σας εύχομαι ό, τι καλύτερο!!!!

Ευχαριστούμε!!!!

Facebook: https://www.facebook.com/officialblazebayley
Website: http://www.blazebayley.net/
Instagram: https://www.instagram.com/blazebayley/
Twitter: https://twitter.com/RealBlazeBayley
YouTube Channel: https://www.youtube.com/user/blazebayleyofficial

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 428 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».