Η οντισιόν περίπου 80 τραγουδιστών αποτέλεσε την πιο τρανταχτή απόδειξη πως δεν ήταν εύκολο να αντικαταστήσει κανείς τον Ronnie James Dio. Βέβαια το χάσμα του μεγάλου τραγουδιστή με τον Blackmore, μετά την κυκλοφορία του “Longlive Rock ‘n’ Roll” ήταν αγεφύρωτο, και η λήξη της συνεργασίας αναπόφευκτη. Ένα απόσπασμα του τραγουδιού “Only One Woman”, με τη φωνή κάποιου Graham Bonnet, ήταν αρκετό να πείσει τον Blackmore πως ήθελε αυτόν τον τραγουδιστή για διάδοχο του Dio.
Τότε, ο Roger Glover που δούλευε με έναν φίλο του Bonnet, τον γνωστό κιθαρίστα Micky Moody, βρήκε τον αριθμό τηλεφώνου του. Τον έφεραν για ακρόαση και αμέσως προσχώρησε στο γκρουπ. Τα περισσότερα από τα τραγούδια του “Down to Earth” ήταν ήδη έτοιμα από τους βασικούς συνθέτες Blackmore και Glover, και η παρουσία του Bonnet ήταν κυρίως εκτελεστική. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως οι φωνητικές μελωδίες ήταν δικές του αλλά δεν του αποδόθηκαν ποτέ. Η απόδοσή του ήταν μνημειώδης και ξεπήδησαν διάφορες ιστορίες για μικρόφωνα τοποθετημένα σε απόσταση 25 ποδιών μακριά, λόγω της δύναμης της φωνής του.
Ο Bonnet ηχογράφησε τα φωνητικά του στα Kingdom Sound Studios στο Long Island. Ο ίδιος θεώρησε πως η ατμόσφαιρα του κάστρου στη Νότια Γαλλία, όπου ηχογραφούσε το γκρουπ, δεν του ταίριαζε, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον Blackmore. Βέβαια και η περίεργη εμφάνισή του με τα κοντά μαλλιά, που δεν είχε την παραμικρή σχέση με τους frontmen της σκηνής εκείνη την εποχή, ενίσχυσε τη δυσπιστία και αντιπάθεια του κιθαρίστα.
Όσο και αν η απίστευτη φωνή του Bonnet μπορούσε να ανταποκριθεί εξαιρετικά στα απαιτητικά τραγούδια του Dio, ο Blackmore δεν μπορούσε να τα έχει όλα, καθώς το κυριλέ στυλ του τζογαδόρου στο Las Vegas, χωρίς το σκληρό βλέμμα του ατημέλητου hard rock frontman, ήταν κάτι που τον αρρώσταινε. Έκανε αρκετές απόπειρες να τον πείσει να μεταμορφώσει την εικόνα του, αλλά πραγματικά το αυτί του Bonnet δεν ίδρωνε εύκολα. Κάπως έτσι προέκυψε και η περιβόητη ιστορία με το μοιραίο κούρεμα του τραγουδιστή, που του κόστισε τελικά και τη θέση του πίσω από το μικρόφωνο των Rainbow. Σύμφωνα λοιπόν με την αφηγηματική θεώρηση του Blackmore, κάλεσε τον μάνατζερ Colin Hart και του ζήτησε να γίνει η σκιά του Bonnet, να παραμονεύει κυριολεκτικά έξω από την πόρτα του, επειδή ο ίδιος είχε αντιδράσει στις πιέσεις του δύστροπου κιθαρίστα με την απειλή πως θα κουρέψει τα μαλλιά του ακόμα πιο κοντά.
Λίγο αργότερα ο Blackmore έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Hart που τον ενημέρωσε πως ο Bonnet απέδρασε από το παράθυρο, πήρε ταξί και πήγε σε έναν κουρέα. Τα μαλλιά του ήταν πια ακόμα πιο κοντά!.
Στη διάρκεια της περιοδείας για το άλμπουμ “Down to Earth” ο Bonnet έκανε καταπληκτικές εμφανίσεις, αλλά ο Blackmore ήταν μόνιμα εκνευρισμένος μαζί του. ειδικά τη βραδιά του διάσημου φεστιβάλ Monsters of Rock, με επικεφαλής τους Rainbow τον Αύγουστο του 1980.
Ο Blackmore θυμόταν χαρακτηριστικά: “στη σκηνή εκείνο το βράδυ, σκεφτόμουν σοβαρά να τον χτυπήσω στο κεφάλι με την κιθάρα μου. Τραγουδούσε στο κοινό και έκανε τα δικά του. Είδα το πίσω μέρος του ξυρισμένου λαιμού του και σκέφτηκα, έτσι απλά θα του φέρω την κιθάρα μου στο κεφάλι, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα επέστρεφα ξανά στη φυλακή. Όμως πραγματικά μπήκα στον πειρασμό να το κάνω. Επειδή το είχε κάνει εσκεμμένα από περιφρόνηση, μέσα σε ένα hard rock συγκρότημα, είχε κάνει τα πάντα για να είναι ο κύριος Smooth”.
Για πολλά χρόνια είχε επικρατήσει η εντύπωση πως ο Bonnet απομακρύνθηκε από τους Rainbow εξαιτίας αυτής της σύγκρουσης με τον Blackmore. Βέβαια, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, ακόμα και στη περίπτωση του περιβόητου απαγορευμένου κουρέματος. Ο Bonnet έχει αναφερθεί συχνά σε πρόσφατες συνεντεύξεις στη μυθική ιστορία της απόδρασης του κουρέματος, γελώντας και θεωρώντας πως ο Blackmore εξακολουθεί να διανθίζει τη συγκεκριμένη αφήγηση με ολοένα καινούρια στοιχεία, που όμως βγάζει από το μυαλό του. Ο τραγουδιστής βρισκόταν εκείνο τον καιρό στο Εδιμβούργο, σε περιοδεία με το γκρουπ, και περπατούσε στην πόλη με την πρώην σύζυγό του, όταν της είπε πως όση ώρα αυτή θα έκανε ψώνια, αυτός θα κούρευε τα μαλλιά του, που είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν κάπως. Έτσι, πήγε απλά σε ένα κουρείο και το έκανε, χωρίς να αποφύγει κανέναν φύλακα στην πόρτα του φεύγοντας από το παράθυρο, καθώς, όπως και ο ίδιος έλεγε γελώντας, δεν ήταν και το ευκολότερο πράγμα να πηδήσεις από το παράθυρο ενός πολυώροφου ξενοδοχείου.
Μέχρι το βράδυ που ανέβηκε στη σκηνή, δεν συνάντησε καθόλου τον Blackmore, κάτι που γινόταν σχεδόν καθημερινά. Όταν λοιπόν προχώρησε δίπλα του, κατά την εισαγωγή του “Eyes of the World”, κοιτάχτηκαν, ο Blackmore γούρλωσε τα μάτια του, εξαφανίστηκε πίσω από τους ενισχυτές και έπαιξε στη διάρκεια όλης της εμφάνισης από εκεί, χωρίς να γυρίσει στιγμή στη σκηνή. Την επόμενη μέρα κάλεσε όλα τα μέλη της μπάντας σε συνάντηση στο δωμάτιό του. Όλοι ανησύχησαν πως κάτι σοβαρό προέκυψε, και μπήκαν με αγωνία στο δωμάτιό του στο “Holiday Inn”. Όταν ρώτησαν τι συμβαίνει, τους έδειξε τον Bonnet, και τους είπε “τα μαλλιά του Graham”… Άρχισαν να γελούν όλοι μαζί, και ο Cozy Powell είπε, “μας φώναξες εδώ γι’ αυτό; Γάμησέ μας”… Οι υπόλοιποι αναρωτήθηκαν τι συμβαίνει με τα μαλλιά του, και ο Blackmore εξήγησε πως τα κούρεψε πάλι. Ήταν μια εμμονική, προσβλητική συμπεριφορά που μάλλον τελικά γύρισε εκείνη τη στιγμή εναντίον του.
Όσο για την περιβόητη εμφάνιση στο ιστορικό πρώτο Monsters of Rock ήταν και η τελευταία μέρα που τα συγκεκριμένα μέλη της σύνθεσης των Rainbow ήταν μαζί. Ο Cozy Powell, αντί να γυρίσει στο ξενοδοχείο στο Leicestershire, όπου έμενε το γκρουπ, μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε, αγνοώντας τις επίμονες εκκλήσεις του Bonnet και του Airey μέχρι τις έξι τα ξημερώματα να μείνει στο γκρουπ για ακόμα ένα άλμπουμ. O Don Airey ήταν τόσο απογοητευμένος που δήλωσε πως θα φύγει και αυτός, αν και τελικά επέστρεψε. Και εδώ υπάρχει μάλλον το πιο ουσιαστικό ενδιαφέρον αυτής της ιστορίας, καθώς οι Rainbow με τον Bonnet ακόμα στο μικρόφωνο, άρχισαν τις απόπειρες να γράψουν το επόμενο άλμπουμ τους στην Κοπεγχάγη. Ο ντράμερ Bobby Rondinellι είχε προσληφθεί στη θέση του Powell, αλλά υπήρχε εμφανής αδιαφορία, κυρίως από τον ίδιο τον Blackmore, ο οποίος σπάνια βρισκόταν στο στούντιο. Συνθετικά η πρόοδος ήταν μηδενική, καθώς υπήρχε ουσιαστικά μόνο η επιλογή ενός ακόμα τραγουδιού του Russ Ballard, του “I Surrender”. Μέσα σε ένα κλίμα γενικής παγωμάρας και στασιμότητας, ο Don Airey είπε στον Bonnet πως θα φύγει, καθώς ο ισχυρός δεσμός της τριάδας Bonnet-Powell-Airey είχε πια χαθεί. Μπροστά στα νέα δεδομένα, και έχοντας ηχογραφήσει μόνο κάποιες δεύτερες φωνές για το “I Surrender”, ο Bonnet αποφάσισε να τραβήξει το δικό του δρόμο και πέταξε πίσω στο L.A. . Κάποια στιγμή, προς μεγάλη του έκπληξη, έμαθε πως ο Don Airey παρέμεινε στους Rainbow. Λίγο καιρό μετά, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον μάνατζερ του γκρουπ, ο οποίος του πρότεινε να τραγουδήσει όποια τραγούδια από το νέο υλικό του άρεσαν και να αφήσει τα υπόλοιπα στο νέο τραγουδιστή που είχαν προσλάβει, με το σκεπτικό να συνεχίσουν με δυο τραγουδιστές.
Ο Bonnet αρνήθηκε κατηγορηματικά, καθώς δεν μπορούσε καν να φανταστεί το γκρουπ με δυο τραγουδιστές, και το κεφάλαιο “Rainbow” έκλεισε οριστικά. Ποτέ δεν απολύθηκε από το γκρουπ, και φυσικά το κούρεμά του δεν έπαιξε τον παραμικρό ρόλο στις εξελίξεις, όσο και αν ο Blackmore αρέσκεται να συντηρεί και να αναπαράγει την ιστορία αυτή.
