Slider Photo: Alex Jung
Γράφει ο Γιώργος Μακρής
Στο μεταίχμιο της πρώιμης industrial σκηνής με σχήματα όπως οι Skinny Puppy, DAF, SPK, Klinik, Front 242, οι Front Line Assembly είχαν τον δικό τους ιδιαίτερο ρόλο και χώρο στην συγκεκριμένη σκηνή. Η φυγή του μοναδικού Bill Leeb από τους Skinny Puppy, είχε ως αποτέλεσμά την δημιουργία των εξαιρετικών Front Line Assembly, οι οποίοι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έδειξαν τον επιδραστικό μουσικό χαρακτήρα τους και σηματοδότησαν με την επιρροή τους μια ολόκληρη σκηνή, αναδεικνύοντας τους σύντομα στο προσκήνιο και φυσικά στην κορυφή της σύγχρονής EBM/ Industrial σκηνής.
Η παραγωγικότητα τους αστείρευτη και η ιδιαιτερότητα του ήχου τους επιδραστική, με φέρνει ακόμη να αναπολώ τις ακροάσεις τους και την μεταφορά στα δυστοπικά πεδία όπου τριγύριζαν. Επίσης δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και την παρουσία τους και σε ποικίλα soundtracks για βιντεοπαιχνίδια όπως το Quake III: Team Arena (μια συνεργασία με το Sonic Mayhem) και το AirMech.
Οι Καναδοί πολύ σύντομα μέσα στα τέλη της δεκαετίας των 80’s έκαναν εκρηκτική εμφάνισή χαράζοντας πορεία στα σκληρά ηλεκτρονικά μονοπάτια της industrial μουσικής. Ένας γοητευτικός και σκληρός κόσμος καμωμένος από τοπία αποκάλυψης, με ευαισθησίες και ανησυχίες που ακόμη αντηχούν επίκαιρα στην ζωή μας.
Μια τεράστια δισκογραφία μάρτυρά τον αντισυμβατικό τους χαρακτήρα όπου οι Front Line Assembly σε ρόλο “ιεροκήρυκα” δίνουν την δική τους οπτική στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα και τις ανισότητες που μαρτυρούν την ευαισθησία τους για τα μελλούμενα, κάτι που με μαγνήτιζε σε κάθε τους δισκογραφικό πόνημα, πάντοτε μακριά από τις κοινωνικές τάσεις, λειτουργούσαν “ευλαβικά” και “εξαγνιστικά” για όσους ασπάζονταν τον ιδιαίτερό και σκληρό τους κόσμο.
Η πρώτη μου γνωριμία πραγματοποιήθηκε με το δίσκο που ακόμη και σήμερα είναι ορόσημο του ήχου και της διάθεσης των Front Line Assembly με το “Tactical Neural Implant “(1992) να ηχεί ακόμη και στις ημέρες μας τόσο επίκαιρο σαν αν μην έχει αλλάξει τίποτα στον κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο απάνθρωπος. Φυσικά το μοναδικό “Mindphaser” έχει τον ρόλο του καλύτερου δυστοπικού σεναρίου το οποίο όμως είναι πιο ρεαλιστικό από ποτέ, με τους ανθρώπους και τις μηχανές να ετοιμάζονται για την ολοκληρωτική επικράτηση.
“Mindphaser”-“Tactical Neural Implant”(1992)
“Jesus…had days like this”
“Cyborgs – cybernetic organisms…”
“Machines with living human tissue and programmed to destroy”
The silence is deafening
Regression hangs in the air
A motionless world sits waiting
For new codes
A war of technology
Threatens to ignite
Digital murder
The language of machines
Mesmerised by a decade of faith
Flowers and remorse
A fading vision lost in time
Tragedy on course
Synthetic conspiracy
Masters of the human race
The mind now knows
New levels of fear
Implanted brain cells
Control is gone
We seem to believe
Truth is regression
The tension shows
The tension shows
“A quantum leap forward”
“Full OCP binary cyborg technology”
“State of the art destructive capabilities”
“Commanded by a unique combination of software and organic systems”
“Jesus…had days like this”
The target we seek
Slowly comes into sight
The countdown begins
For launch into hell
The tension begins
“State of the art destructive capabilities”
The kill is swift
It makes no sound
Aggression take its toll
Rhythm of violence
Cuts through the air
There’s no more control
The sky turns brighter, a evil red
Missiles fly through the air
Shattered dreams
Shattered hopes
There’s bodies everywhere
“Bwahahaha”
“State of the art destructive capabilities”
Ακολουθώντας τους πίστα και έχοντας ορκιστεί πίστη στο όραμα τους, οι Front Line Assembly συνεχίζουν με σαφώς μεταλλική διάθεση στην πορεία τους στα 90’s πάντα σε ηλεκτρονικό πλέγμα, αποκαλύπτοντας το εμβληματικό “Plasticity” (1996) στο ομώνυμο single που ζητά την αντίσταση σε όλους τους φόβους που καλύπτουν την καρδιά μας σε ένα ηλεκτρονικό ντελίριο που ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια των φίλων του σχήματος, αλληγορικό μα τόσο σκληρό και πραγματικό.
“Plasticity”-“Live Wired/Single”(1996)
Fear, fills your heart
Rip, rip out your lungs
Burn, burning your soul
Conception is still unknown
Hostile, hostile reaction
Dangerous, dangerous retraction
Smoke, smoke in your knees
Feel, feeling disease
(I’m not insane, do you hear me, I’m not insane)
Hostile, hostile reaction
Dangerous, dangerous retraction
The laws of nature
The laws of man
This volatile paradox
Will never stand
The laws of nature
The laws of man
This volatile paradox
Will never stand
Silence starts the rage
Illusion, illusions in vain
Existence, existence grows still
Shadow, shadow I kill
Hostile, hostile reaction
Dangerous, dangerous retraction
The laws of nature
The laws of man
This volatile paradox
Will never stand
The laws of nature
The laws of man
This volatile paradox
Will never stand
This volatile paradox
Will never stand
Release, release your pain
Η διαδρομή συνεχής και η πορεία αδιάλειπτη με δίσκους που φέρνουν τους Front Line Assembly στην νέα χιλιετηρίδα με το “Epitaph”(2001), να ηχεί πιο σκοτεινό και μελωδικό και σίγουρα όχι τόσο θορυβώδες όσο με το παρελθόν τους άλλα να είναι τόσο αιχμηρό στιχουργικά και ηχητικά με την παρέα του Bill Leeb, να μην κάνει εκπτώσεις σε κανένα σημείο. Το “Everything Must Perish” είναι το σημείο αναφοράς του δίσκου, διαθέτοντας το απόλυτο contrast συναισθημάτων, που ακροβατούν μεταξύ ονείρων και σκληρού ρεαλισμού, σε ένα τέλος όπου το αύριο, μπορεί να μην έρθει ποτέ. Ίσως μια από τις πιο μελαγχολικές στιγμές στην τεράστια παρακαταθήκη των Front Line Assembly που ακόμη διατηρούν τον μοναδικό χαρακτήρα και την αισθητική τους αναλλοίωτη αφού και τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου διογκώνονται διαρκώς σε ένα μεταβαλλόμενο δυστοπικό περιβάλλον, όπως ακριβώς μας το περιγράφουν οι Front Line Assembly για δεκαετίες τώρα…
“Everything Must Perish”-“Epitaph”(2001)
Through the smoke I see the trees
No one left for us to please
A perfect world where no one dies
Go to heaven with your lies
Wasted and confused
I walk around with my shortened fuse
A fire burns inside my head
Is this living or am I dead?
In my dreams I see the end
A perfect circle never bends
As time and hope erode our fears
I close my eyes for one last tear
Tomorrow may never come
Mountains clash in the sun
The freezing snow starts to melt
A quiet moment to myself
Reflecting somewhere on the past
I hope this feeling will always last
In paradise we stand alone
Forgotten king without a throne
A bird takes flight, now out of sight
The sun catches its shadow
Come alive
Above in the air, there is no despair
We are waiting for the moment
A darkened shadow hides my face
I hope I won’t forget this place
This burning sky that we call home
In the end we stand alone
Tomorrow may never come
Mountains clash in the sun
The freezing snow starts to melt
A quiet moment to myself
Reflecting somewhere on the past
I hope this feeling will always last
In paradise we stand alone
Forgotten king without a throne
A bird takes flight, now out of sight
The sun catches its shadow
Above in the air, there is no despair
We are waiting for the moment
Γράφει ο Αχιλλέας Χαρίτος
Οι Front Line Assembly είχαν πάντα, στο μυαλό μου, τα χαρακτηριστικά μιας μπάντας η οποία ποτέ δε συμβιβάστηκε με το trend της εκάστοτε εποχής και του ρέυματος της μουσικής της οποίας αποτελούν έναν από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους. Το industrial των Front Line Assembly ήταν ανέκαθεν γεμάτο εκπλήξεις αφού κάθε album και κάθε τραγούδι τους ήταν ικανό να αποκαλύψει μια διαφορετική “οπτική” της industrial. Το project των Bill Leeb (κατα κύριο λόγο) και του Rhys Fulber δεν διάλεξε να μείνει ποτέ σε μια πεπατημένη και υπήρξε ένα από αυτά τα σχήματα που πάντα πρόσθεταν, αφαιρούσαν, δοκίμαζαν και πειραματίζοταν με τον ήχο τους και με τον τρόπο που εβάζαν τα στοιχεία τους σε κάθε κυκλοφορία.
Η πρώτη μου επαφή με τον ηλεκτρισμένο κόσμο του Bill Leeb και των Front Line Assembly έγινε με το album που τους έβαλε για τα καλά στο χάρτη της industrial μουσικής, το “Caustic Grip” του 1990, λίγα χρόνια μετά τη κυκλοφορία του. Η σχέση μου με τους Καναδούς εδραιώθηκε όταν άκουσα το album που ακολούθησε χρονολογικά το “Caustic Grip”. To 1992 κυκλοφορούν το “Tactical Neural Implant” το οποίο μαζί με το “Caustic Grip”, το “Too Dark Park” των Skinny Puppy και το “Tyranny (For You)” των Front 242 σηματοδοτούν μια από τις καλύτερες περιόδους της industrial μουσικής. Το “Tactical Neural Implant” σηματοδοτεί και την πρώτη μεγάλη στροφή στον ήχο των FLA αφού γίνονται αρκετά πιο μελωδικοί, με τον Leeb να δηλώνει ότι “η μπάντα πειραματιζόταν συνεχώς με νέους τρόπους χρήσης της τεχνολογίας για να κάνει κάθε ηχογράφηση διαφορετική, και είχε επικεντρωθεί στη σαφήνεια των οργάνων και της δομής των τραγουδιών τους.”
Δε θα επέκταθώ στα κομβικά σημεία της ιστορίας των FLA αφού αυτό από μόνο του αποτελεί ένα αρκετά μεγάλο άρθρο. Με αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, αποχωρήσεις, επιστροφές, αλλαγές στον ήχο που περιλαμβάνουν από pure industrial ήχο σε μελωδικό electro-industrial, ambient, techno, dubstep και φυσικά industrial metal εποχή. Θα μείνω, όμως, για λίγο στην εποχή της συνύπαρξης της μπάντας με τον Jeremy Inkel, ο οποίος μπήκε στους FLA το 2006 βάζοντας τη δική του “πινελιά” σε ένα album το οποίο, για πολλούς, έβαλε, και πάλι, τους Καναδούς στο κάδρο του πιο δυναμικού και σκληρού industrial ήχου, το “Artificial Soldier”, το 2006. Μετά από αυτό ακολούθησαν άλλα 3 full length albums δύο remix albums και 2 game soundtracks. Το 2018 και ενώ η μπαντα δουλεύει στο 16ο album της, με κάποια από τα κομμάτια βασισμένα σε ιδέες του, ο Jeremy Inkel, μετά από επιπλοκές που προκάλεσε το χρόνιο άσθμα, φεύγει από τη ζωή χωρίς να καταφέρει να ακούσει το “Wake Up The Coma” ολοκληρωμένο. Εκείνη τη χρονιά, μετά το θάνατο του Inkel, ήταν και η τελυταία φορά που τους είδα ζωντανα με έναν φορτισμένο συναισθηματικά Bill Leeb, να αφιερώνει ένα από τα καλύτερα tracks (και δικό μου αγαπημένο) των FLA στον Jeremy.
Ο λόγος για το “Vanished”, ένα από τα singles του “Civilization” (2004), το οποίο έφτασε στη πρώτη θέση στα Deutsche Alternative Charts. Ένα από τα πλέον μελωδικά και συναισθηματικά tracks των FLA, το οποίο αναφέρεται σε σχέσεις και αποχωρισμους.
“Vanished” – Civilization (2004)
We cling to each other
Like a child and a mother
A desperation of separation
I feel I’m going under
To the left to the right to the middle
My head is spinning around
To the left to the right to the middle
I am going under ground
Untrue as true can be
We’re seeking endlessly
No answers for tomorrow
We’ll drown in our sorrow
Vanishing horizons
We leave each other cold
I am dying on the inside
No where left to go
The bruises on my skin
Means you held too tight
The evil that you spoke of
Doesn’t make it right
I know what you’re feeling
I know what you’re thinking
I know what you’re doing
I know what you’re feeling
Vanishing horizons
We leave each other cold
I am dying on the inside
No where left to go
The bruises on my skin
Means you held too tight
The evil that you spoke of
Doesn’t make it right
Και επειδή όταν αναφερόμαστε σε μπάντες όπως οι Front Line Assembly, επιλογή τριών κομματιών είναι ένα δύσκολο έργο, θα βάλω (και πάλι) εδώ αυτά που μου ήρθαν πρώτα στο μυαλό όταν έπεσε η ιδέα για αυτό το άρθρο. Έτσι μετά το “Vanished” αυτό που, αμέσως, άρχισε να παίζει στο κεφάλι μου είναι το “Provision” μέσα από το “Caustic Grip”. To “Provision” αποτελεί ένα από τα πλέον classics των Καναδών, με στίχους που είναι πάντα επίκαιροι, ενώ μουσικά αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της industrial/EBM των late ’80’s, early ’90’s.
“Provision” – Caustic Grip (1990)
“Well I guess there’s nothing for us to worry about,
We’re the ones who’ve got control”
Blessed are the fools
With their eyes sticking out
Backup, backup
Pay homage to a lesser god
Backup, backup
Deceived by the hype
They all want control
Backup, backup
No tomorrow,
There’s no life today
Backup, backup
Decayed by the plague
Erosion starts
Backup, backup
They find all their problems
Revenge is sweet
Backup, backup
Chorus:
We’ll steal your dreams
Control your minds
Persecute the fools
left behind
The realm of the freaks
Is to solve the demise
We’ll ravage the poor
blinded by lies
We’ll steal your dreams
Control your minds
Control your minds
Avoid all the victims
Who pray for power
Backup, backup
The slaughter starts now,
Without a warning
Backup, backup
The realm of the freaks,
Is to solve the demise
Backup, backup
Backup, backup
Hold, hold their faith
Avoid all the victims
Who pray for power
Backup, backup
“It is not safe to hope for the best, without preparing for the worst”
“Our image is not tarnished, we need not to become militaristic”
“It is not safe to hope for the best, without preparing for the worst”
[Chorus]
We’ll steal your dreams
Control your minds
Persecute the fools
Sooner or later
We all pay the price
Backup, backup
The shame and the pain of the mordant view
Backup, backup
Corrosive devotion
The slate is cleansed
Backup, backup
We’ll steal your dreams,
Control your minds
Persecute the fools,
Left behind
The realm of the freaks,
Is to solve the demise
Ravage the lifeless,
Blinded by lies
[Chorus]
Sooner
Sooner or later
We pay the price
We’ll steal your dreams,
Control your minds
Persecute the fools,
Left behind
Left behind
Το τρίτο κομμάτι με δυσκόλεψε αφού μου ήρθαν ταυτόχρονα δύο στο μυαλό. Κατέληξα όμως στο “Structures” από το “Wake Up The Coma” του 2019. Το “Structures” αποτελεί το κύκνειο άσμα του Jeremy Inkel με τους FLA αφού είναι το τελευταίο γνωστό track όπου συμμετείχε, ενώ αποτελεί ακομα ένα από τα πλέον ατμοσφαιρικά κομμάτια της μπάντας μιλώντας για απόρριψη και σχέσεις.
“Structures” – Wake Up The Coma (2019)
Thrown away
In the dark of night
Casting shadows
There is no light
The things we said
Are all but dead
Depressing visions
Cloud my head
A broken heart
That will never mend
The scars of life, they’ll never end
The hopes and fears
The lies and tears
Withdrawel is hard
The pain it grows
This shadow plays
A tear on my soul
This faceless hope
Nowhere to go
I was waiting for you with open arms
No goodbyes
The pain lives on
Searching for you
In disbelief
As dawn approachеs
There is no peacе
