ANNEKE VAN GIERSBERGEN: “La Vie”

EP

Η πολυαγαπημένη Anneke Van Giersbergen μια από τις πιο δημοφιλείς γυναικείες παρουσίες στο χώρο της metal και όχι μόνο, συνεχίζει τη μουσική της περιπλάνηση με μια ακόμη εκ βαθέων δημιουργία το EP “La Vie”. Μέρος μιας τριλογίας που θα ολοκληρωθεί με ακόμη δύο EP (“La Mort” και “L’ Amour”), αποτελεί μια ακόμη ειλικρινή έκφραση των δικών της ατέρμονων ανησυχιών που εκδηλώθηκαν με αφορμή το θάνατο των γονιών της, του πατέρα της στο τέλος του 2023 και της μητέρας της στις αρχές του 2024.

Μια ιδιότυπη λοιπόν φιλοσοφική θεώρηση του θανάτου μέσα από τα αιώνια ερωτήματα της ζωής, εμπνευσμένη μουσικά από τα ακούσματα στα χρόνια της νιότης της στις δεκαετίες του ’80 κι ’90. Με την πολύτιμη συνδρομή της live μπάντας της (8 διαφορετικών οργάνων) στην στουντιακή ηχογράφηση, έφερε εις πέρας ένα βαθιά συναισθηματικό πόνημα αντανάκλαση της δικής της ξεχωριστής ψυχοσύνθεσης.

Όσες πάντως πλευρές της Anneke κι αν γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια, άλλες τόσες αποκαλύπτονται σταδιακά, βγάζοντας συνεχώς άσσους από το μανίκι της στην προκειμένη περίπτωση με μια πιο σκοτεινή απόχρωση. Το γράψιμο τραγουδιών ως απάντηση σε μια ιδιάζουσα στενάχωρη κρίση, είναι η αντιμετώπιση της ευαίσθητης καλλιτεχνικής της φύσης.

Το πρώτο κομμάτι (“One More Nanosecond”) δεν περιορίζεται στην νοσταλγία για τις απλές καθημερινές στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα που δεν βρίσκονται πια κοντά μας. Τα πάντα θα θυσιάζονταν προκειμένου να ζήσουμε ξανά έστω για απειροελάχιστο χρονικό διάστημα δίπλα τους. Όλη αυτήν η μελαγχολία αποτυπώνεται μουσικά σε ένα γαλήνιο ροκ άσμα, που κλιμακώνεται με ένα πιασάρικο ρεφρέν που διαχέει όλη την συναισθηματική ένταση. Ξεκινά με ακουστική κιθάρα, με το οργανικό κομμάτι να ενισχύεται προοδευτικά και να συνοδεύει όλες τις εναλλαγές διαθέσεων της Anneke.

Ακόμη πιο φορτισμένο το “When I Die” επιβραδύνει αρκετά και σε βουλιάζει στα άδυτα της θλίψης, με όχημα την σπαρακτική φωνητική υφή που το γλυκό της χρώμα σε παγιδεύει σε μια δίνη που φαντάζει εφιαλτική. Οι προβληματισμοί για τα “απομεινάρια” μετά το τέλος της ζωής σαν μια απόλυτα προσωπική μελέτη θανάτου, μαυρίζει την ατμόσφαιρα αλλά λίγο φως αισιοδοξίας θα παρεισφρήσει καθώς η εσωτερική ψυχική δύναμη επαναφέρει την ισορροπία, με ηχητικές εκρήξεις που σπάνε προσωρινά τα ψυχοπλακωτικά δεσμά.

Περισσότερο εύθυμη η συνέχεια με το “More Than a Thousand Words” σε γρηγορότερο tempo βγάζει μια θετική αύρα, διώχνοντας τα μαύρα σύννεφα που μαζεύτηκαν. Τα συμπαγή τύμπανα δίνουν από την αρχή τον τόνο, οι ηλεκτρικές κιθάρες παίρνουν την σκυτάλη του πρωταγωνιστικού ρόλου, ποικιλία εγχόρδων εμπλουτίζουν τον ήχο, αλλά αυτό που κλέβει την παράσταση είναι το μοναδικό σόλο σαξόφωνου που αφήνει το δικό του μαγευτικό χρώμα.

Προσωρινός επίλογος το “Heal Me” βγάζει μια εξωστρέφεια ως απάντηση στις ζοφερές σκέψεις, με όχημα την ενδυνάμωση των διαπροσωπικών σχέσεων και των συναισθηματικών δεσμών. Με μικρές ανεπαίσθητες πειραματικές πινελιές ηλεκτρονικών παρεμβολών και μια πιο εναλλακτική προσέγγιση, με πολλές εναλλαγές σε ρυθμούς και ήχους προσφέρουν μια ακόμη διαφορετική σύνθεση.

Ήταν αναμενόμενο να μας συναρπάσει για μια φορά ακόμη η ασύλληπτη φωνητική ερμηνεία της Anneke, που μεταδίδει αποτελεσματικά όλη τη γκάμα των συναισθηματικών διαθέσεων με την μελιστάλαχτη χροιά της, τις ευφυείς διαδρομές, τις παύσεις, τις κοφτές ανάσες, ψήγματα μόνο του πολύπλευρου ταλέντου της. Σε αυτό ήρθε να προστεθεί μια ποιοτική οργανική “εφεδρεία”, που θεσπίστηκε για να αναδείξει κάθε πτυχή των χαρισματικών της εμπνεύσεων που “γεννήθηκαν” από την διαλεκτική της με τον θάνατο. Το επίπεδο του “La Vie” είναι εξαιρετικό και καλλιεργεί συνακόλουθα εγγυημένες προσδοκίες για τα επόμενα “κεφάλαια” του έργου που θα περιμένουμε με ανυπομονησία.

Είδος: Rock
Δισκογραφική Εταιρεία: Label Mates
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28 Φεβρουαρίου 2025

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Καπετανόπουλος 47 Articles
Μόλις άνοιξε τα μάτια κατάλαβε ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει στην άβυσσο από την οποία προήλθε. Μόνο η τέχνη θα μπορούσε να κάνει υποφερτό το ενδιάμεσο φωτεινό διάστημα. “Εικόνες και λέξεις” για την “γη της επαγγελίας” άκουγε περιπλανώμενος στους “δρόμους” πολλές φορές “αιμορραγώντας”, ψάχνοντας πάντα να βρει την “τέλεια συμμετρία”. “Φοβούμενος το φως του ήλιου” θα αφουγκραστεί το “κλάμα των αγγέλων” και τα “πουλιά της νύχτας”, ενώ “κινούμενες εικόνες” θα “ρέουν” σαν “σκηνές από μια ανάμνηση”. Σαν “ευγενής βάρβαρος” θα συναντήσει τον “πρίγκιπα στην γραμμή της φτώχειας” και θ’ αντιληφθεί ότι οι “νεκροί μπορούν να χορέψουν” ακόμη και υπό το “φόβο του σκοταδιού”. Ο “παράδεισος και η κόλαση” είναι εδώ θα ψελλίσει όταν η “πτώση των καρδιών” θα οδηγήσει στο “βαθύ τέλος”.