ANGUISH PROJECT: Πρώτο video single από το νέο album

ΝΕΑ

January 2, 2025 Γιώργος Γεωργίου NEWS Comments Off on ANGUISH PROJECT: Πρώτο video single από το νέο album

Οι Anguish Project, βραζιλιάνικο συγκρότημα heavy metal με επικεφαλής τον μπασίστα, στιχουργό και συνθέτη Kaô (πρώην Venus) και με τους Sergio Faga (φωνητικά, Children Of The Beast), Denis Okuma (κιθάρα) και Fred Barion (τύμπανα), κάνει το ντεμπούτο του με το video single “What’s Believing?”.

Σε παραγωγή των Kaô και Tito Falaschi, η ηχοληψία του τραγουδιού έγινε από τους Roy Z και Tito Falaschi, με τη μίξη από τον Roy Z στο Mountain View Studio και το mastering από τον Maor Appelbaum (Sepultura, Faith No More, Halford, Armored Saint, Yes και άλλους) και John Douglass.

Το κομμάτι περιλαμβάνει guest εμφανίσεις από τον κιθαρίστα André “Zaza” Hernandes (Capella, πρώην Andre Matos και Angra) και τον κημπορντίστα Nei Medeiros.

Δείτε παρακάτω το video:

Το άλμπουμ “What’s Believing?”, με εξώφυλλο και σχέδιο του Gustavo Sazes, περιλαμβάνει guest εμφανίσεις των Roy Z, Nando Fernandes (Sinistra), Edu Ardanuy (Sinistra, πρώην Dr. Sin), André “Zaza” Hernandes, Kiko. Shred (Viper), Kadu Averbach (Wizards), Tito Falaschi, Rogerio Delayon, Paulo “Coruja” Oliveira και Flavio Marchesin.

Οι συνθέσεις και οι μουσικές ενορχηστρώσεις για το ντεμπούτο άλμπουμ του σχήματος, που έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2025, ανήκουν στον Kaô, με συμμετοχές φωνητικών από τους Edu Falaschi και Sergio Faga.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1195 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.