BUS, HAILSTEEL (21/6/24) Temple

LIVE REPORT

Την άποψη μας για το νέο εξαιρετικό album ‘We Are The Night’ των Bus (ή Bus The Unknown Secretary επί το πληρέστερο) την καταθέσαμε πρόσφατα. Η οποία όχι μόνο παραμένει η ίδια, αλλά ενισχύθηκε από τις επαναλαμβανόμενες ακροάσεις. Έτσι λοιπόν δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε ζωντανά στο release show του συγκροτήματος στο Temple. Πόσο μάλιστα όταν τη συναυλία άνοιγαν ως special guests, οι εκρηκτικοί Hailsteel.

Συνάντηση λοιπόν με το φίλτατο Βαγγέλη στο Γκάζι και παρόλο που κατευνάσαμε την όρεξή μας με τις κατάλληλες ποσότητες από σουβλάκια και μπίρες, μπήκαμε ακόμη πεινασμένοι για καλή μουσική στο Ναό της Ιάκχου. Οι Hailsteel που άνοιγαν τη βραδιά είναι ένα συγκρότημα ωδή στο old school metal και συγκεκριμένα στο speed metal παρακλάδι του. Αφοσιωμένοι στη DIY νοοτροπία, κυκλοφόρησαν προ διετίας το ντεμπούτο album τους ‘Raw Rapid Aggressive’ μέσω της ιαπωνικής Red Rivet Records, το οποίο αξίζει της προσοχής των οπαδών του είδους. Techno ‘πριονίδια’ ακούστηκαν από τα ηχεία του club, ως ‘πιπεράτο’ μουσικό χαλί πριν την είσοδο της αφιονισμένης τριάδας. Από εκεί και μετά, αφεθήκαμε στη λυσσασμένη απόδοση της μπάντας με μπροστάρη το Βασίλη σε κιθάρα και φωνή.

Παθιασμένη ερμηνεία, ξέφρενα σολίδια, και τραγούδια φτιαγμένα με μεράκι και τσαμπουκά μας ταρακούνησαν για τα καλά. Κανά δυό ανεπαίσθητα λάθη ουδόλως επηρέασαν, καθώς υπερκαλύφθηκαν από την πόρωση και την αδρεναλίνη τους. Στο ‘Speed Metal Consumption’ ο Στάθης έκανε τη βόλτα του με το μπάσο ανάμεσα στο κοινό, ενώ το ‘Hailsteel’ που έκλεισε το set τους, μπορεί να χαρακτηριστεί άνετα ως instant classic. Ένας πραγματικός συναυλιακός ύμνος, που ζέστανε για τα καλά τους σβέρκους μας. Σεμνή υπόκλιση από μεριάς μου στο ‘Antifa Speed Metal’ κασκόλ τους, που κόσμησε τη σκηνή. Άξιοι και εις το επανιδείν!

Hailsteel setlist:
Game Over
Life And Death
Period Blood
Wings In The Sky
Everything But Free
Defenders United
Our Speed Metal Kills Satan
Servare Intaminatum
Raw Rapid Aggressive
Speed Metal Consumption
Hailsteel

Facebook
Bandcamp


Με το Euro στην ποδοσφαιρική επικαιρότητα, αν μιλήσουμε με όρους στοιχήματος για τους Bus, το κουπόνι έχει κλειδωμένη την απόδοση ότι θα είναι εξαιρετικοί στο live τους. Τούτη τη φορά όμως ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο! Εμφάνιση μπάντας στο απόγειο της, έχοντας στη φαρέτρα τους τρία εκπληκτικά studio albums, με αξιοζήλευτη συνοχή και εκτελεστική δεινότητα. Με ήχο ογκώδη και συνάμα ευδιάκριτο, ήρθαν με την εισαγωγή του ‘We Are The Night’ να δηλώσουν εμφατικά ότι αυτή η νύχτα τους ανήκει. ‘Rise Of The Fallen’, ‘Somebody Spits On You’ και ‘Nevermind / Realise’ ακολούθησαν από το νέο LP με το ‘ταυράκι’ του Βασίλη Πολίτη να πιάνει από νωρίς ‘φωτιά’.

H τριάδα των ‘Moonchild’, ‘You Better Come In You Better Calm Down’, ‘The Hunt’ τίμησε το εξίσου υπέροχο ‘Never Decide’ album. Δεν πετυχαίνεις συχνά συγκροτήματα τα οποία ακούγονται ‘καρφί’ όπως στο δίσκο και ακόμα καλύτερα στο σανίδι. Ε, οι Bus είναι ένα απ’ αυτά! Στο ‘Ι ‘ll Be Dead For You’ δημιουργούνται ήδη οι έκρυθμες συνθήκες που ξεσπούν σε ξέφρενο mosh pit στο άκουσμα του εκρηκτικού ‘Rumours’. Ο Φώτης Κολοκυθάς σε δαιμονιώδη φόρμα στην έτερη κιθάρα, μας κέρασε αβέρτα κι αυτός με τη σειρά του σόλο και μονολιθικά riffs. Κέρβεροι στιβαρότητας στο rhythm section οι Άρης Φασουλής στα τύμπανα, και ο Ευθύμης Ραγκούσης στο μπάσο. Τα ‘New Black Volume’ και ‘Forever Grey’ που πήραν σειρά μας υπενθύμισαν προς δική μας τέρψη το ομώνυμο ντεμπούτο τους, ενώ υποδοχή κλασικού επιφυλάχθηκε στο ‘φρέσκο’ ‘Under My Skin’! Black Sabbath, Angel Witch και Witchfinder General παρέλασαν νοητά εκείνο το βράδυ στο Temple, χρησιμοποιώντας ως άρμα τις νότες των Bus.

Το set έκλεισε με το ‘Fallen’, όπου μας αποχαιρέτησαν μέσα σε επιφωνήματα χαράς. Το κοινό αν και περιορισμένο, ήταν αρκούντως δυναμικό και ενθουσιώδες, ξανακαλώντας στη σκηνή τη μπάντα με τις ιαχές του. Κι αυτοί δεν μας χάλασαν το χατίρι. Mε ένα πηγαίο encore (όχι σαν το συνηθισμένο κονσερβοκούτι που συχνά συναντάμε) που περιλάμβανε τα ‘Don’t Fear Your Demon’ και ‘Over The Hills’, έσπειραν τον όλεθρο και είπαν οριστικά αντίο.

Το έχω γράψει ξανά, θα τα πω κι εδώ άλλη μια φορά. Οι Bus είναι μια από τις καλύτερες μπάντες στο είδος τους, σε παγκόσμια σύγκριση, με εκκωφαντικές εμφανίσεις επί σκηνής και εκπληκτικά albums. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πως μια πόλη με πληθυσμό όσο η μισή Ελλάδα, δεν μπορεί να υποστηρίξει ένα τέτοιο live, με τιμιότατο μάλιστα αντίτιμο και πλούσιο merch. Την επόμενη φορά που θα τους δεις να παίζουν κάπου στην πόλη σου, σκέψου πως η στήριξη στις μπάντες κάνει τον τροχό τους να κυλήσει.

Όπως και να έχει, τα δύο συγκροτήματα μας χάρισαν μια βραδιά αχαλίνωτου heavy metal, μουσικού εξαγνισμού και διασκέδασης στο maximum βαθμό, τα οποία γέμισαν το ρεζερβουάρ της καθημερινότητας μας. Κι όλο αυτό σε προσωπικό επίπεδο, μου αρκεί και με το παραπάνω!


Bus setlist:
We Are The Night
Rise Of The Fallen
Somebody Spits On You
Nevermind / Realise
Moonchild
You Better Come In You Better Calm Down
The Hunt
Amass Empathy
Ι ‘ll Be Dead For You
Rumours
New Black Volume
Forever Grey
Into The Night
Under My Skin
Fallen
Encore:
Don’t Fear Your Demon
Over The Hills


Facebook
Bandcamp

Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα (Dimitra Koenka – D.Koenka Photography)

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 190 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του Child in time στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και από το εξώφυλλο μόνο…), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι αντιμετώπισε τις πραγματικές θαλασσοταραχές, αλλά και αυτές της ζωής. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη...