Articles – “ALICE – FURNIER – COOPER”: Η διαφορά στις λεπτομέρειες

ARTICLES

Ο Alice Cooper γεννήθηκε ως Vincent Damon Furnier, και πήρε το όνομά του από τον θείο του, Vincent Collier Furnier, και τον συγγραφέα Damon Runyon. Ο λεγόμενος “νονός του shock rock”, εκτός από την ευρωπαϊκή καταγωγή του, ανήκει επίσης στην φυλή των Ινδιάνων Σιού.

Το  “Alice Cooper” ήταν στην πραγματικότητα το όνομα του συγκροτήματος που δημιούργησε ο ίδιος και οι φίλοι του από το γυμνάσιο στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Είναι το ίδιο γκρουπ που ονομαζόταν “The Spiders and Nazz” και αργότερα μόνο “The Spiders”.  Αλλά επειδή χρειάζονταν ένα πιο έξυπνο όνομα για να ξεχωρίσουν στη μουσική βιομηχανία, το άλλαξαν σε Alice Cooper. Το νέο όνομα παρέμεινε αμετάβλητο μέχρι τη διάλυση του σχήματος το 1975. Μετά τη διάλυση, ο κύριος Furnier ήθελε να φέρει το όνομα του συγκροτήματος. Ωστόσο, λόγω νομικών ζητημάτων σχετικά με την ιδιοκτησία του ονόματος, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα νέο σχήμα με τον ίδιο τίτλο.

Η λύση; Άλλαξε το όνομά του σε Alice Cooper. Ναι, ο Vincent Furnier άλλαξε το όνομά του νόμιμα σε Alice Cooper για να συνεχίσει να παίζει κάτω από αυτό. Δεδομένου ότι το όνομα ανήκε στην πραγματικότητα στο συγκρότημα στο σύνολό του, ο Cooper πλήρωνε, και συνεχίζει να πληρώνει, ένα ετήσιο δικαίωμα στους αρχικούς συμπαίκτες του για το δικαίωμα εμπορικής χρήσης του ονόματος.

Ο Cooper και οι φίλοι του δεν ήταν σοβαροί στην αρχή σχετικά με τη σύνθεση μουσικής, αλλά αυτό άλλαξε λόγω των θετικών σχολίων από το κοινό. Λοιπόν, αυτή είναι η στιγμή που άλλαξε τη ζωή τους. Συγκεκριμένα, ο Vincent Furnier και οι στενοί του φίλοι Glen, Dennis και John μπήκαν στο ετήσιο talent show που οργάνωσε το γυμνάσιο τους. Το ταλέντο τους; Να ερμηνεύουν παρωδίες τραγουδιών των Beatles χωρίς να ξέρουν να παίζουν κανένα όργανο ή να τραγουδούν. Και όμως το κοινό το αγάπησε τόσο πολύ που κέρδισαν τελικά τον διαγωνισμό.

Αυτή η αντίδραση τους έκανε να σκεφτούν σοβαρά να ασχοληθούν με τη μουσική και άρχισαν να μαθαίνουν πώς να παίζουν όργανα, να γράφουν τραγούδια και να τραγουδούν.

Λαμβάνοντας υπόψη τη θεματολογία στις ζωντανές εμφανίσεις του που βασίζονται στον τρόμο, με ηλεκτρικές καρέκλες, γκιλοτίνες, ψεύτικο αίμα κ.λπ., αυτό μπορεί να είναι ένα από τα λιγότερο εκπληκτικά γεγονότα του Alice Cooper.

Το φίδι που μπορούσες να δεις να τυλίγεται γύρω από το λαιμό του κατά τη διάρκεια των ζωντανών εμφανίσεων, ήταν το κατοικίδιό του. Έπαιρνε το φίδι μαζί του παντού και πλήρωνε ακόμη και εισιτήρια πρώτης θέσης ώστε να μπορεί να πετάξει δίπλα του (με μια μεταφορική κατοικίδιων ζώων) επειδή δεν ήθελε να είναι μόνο του σε ένα κλουβί κάτω από την άτρακτο του αεροσκάφους.

Κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εμφάνισης στο φεστιβάλ “Toronto Rock and Roll Revival “τον Σεπτέμβριο του 1969, ένα κοτόπουλο βρήκε το δρόμο του στην κεντρική σκηνή όπου είχαν ένα πουπουλένιο μαξιλάρι που άνοιγαν κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Μη περιμένοντας να δει ένα κοτόπουλο ενώ άνοιγε το μαξιλάρι, ο Cooper πανικοβλήθηκε και το πέταξε στο πλήθος, κάτι που στη συνέχεια δεν είχε καλή συνέχεια για το ζώο.  Το κοτόπουλο έπεσε στις πρώτες σειρές που καταλαμβάνονταν από χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων, οι οποίοι φέρεται να έσκισαν το πουλί σε κομμάτια. Αυτό έγινε το πρωτοσέλιδο σε πολλές εφημερίδες και η ιστορία του, πως  “αποκεφαλίζει το κεφάλι του κοτόπουλου” εξαπλώθηκε σαν φωτιά. Αν και αυτό δεν ήταν αλήθεια, το συγκρότημα δεν διέψευσε τις φήμες για να αυξήσει τη δημοτικότητά του επειδή η “αξία του σοκ” προσελκύει κόσμο.

Αν και αυτό το γεγονός του Alice Cooper μπορεί να αποτελεί έκπληξη για πολλούς λόγω της εκκεντρικής του εμφάνισης και των εκκεντρικών εμφανίσεών του επί σκηνής, και όμως είναι ένας αφοσιωμένος Χριστιανός.

Ο Furnier μεγάλωσε σε ένα χριστιανικό σπίτι και ο μπαμπάς και ο παππούς του ήταν πάστορες. Έκανε ακόμη και ιεραποστολικό έργο ως παιδί με τον πατέρα του. Ωστόσο, αφού δημιούργησε το συγκρότημα του και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική, απομακρύνθηκε από τη χριστιανική ζωή και επέστρεψε σε αυτήν μόνο αφού πάλεψε με τον εθισμό στο αλκοόλ και αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στη ζωή.

Ο “ταλαντούχος αλλά τρομακτικός” Alice Cooper δημιούργησε μια απόκοσμη διάθεση με την εμφάνισή του στην εκπομπή The Muppets το 1978, αποκαλύπτοντας τον εαυτό του ως πράκτορα του διαβόλου, προσφέροντας στα Μάπετς “υπέροχα πλούτη και παγκόσμια φήμη” σε αντάλλαγμα για τις ψυχές τους. Τραγούδησε επίσης το επιτυχημένο τραγούδι του «Welcome to My Nightmare».

Οι φίλοι από το γυμνάσιο με τους οποίους ο Alice Cooper σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα ήταν στην πραγματικότητα οι συμπαίκτες του στο cross-country. Ως αθλητικός τύπος, ακολούθησε και άλλα αθλήματα όπως το baseball, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ονειρευόταν να παίξει για τους Detroit Tigers  όταν ήταν παιδί, ενώ σαν ενήλικας προπονούσε ακόμη και μια ομάδα baseball, τους Little League όπου έπαιζε ο γιος του. Όμως, το μόνο άθλημα που είναι πιο κοντά στην καρδιά του Cooper είναι το γκολφ, γιατί τον βοήθησε να ξεπεράσει τον εθισμό του στο αλκοόλ. Συμμετέχει τακτικά σε αγώνες γκολφ.

Ο Alice Cooper συνήθιζε να λειτουργεί ένα εστιατόριο στο κέντρο του Phoenix για σχεδόν 20 χρόνια. Άνοιξε το “Cooper’s Town” το 1998, αλλά δυστυχώς έπαψε να λειτουργεί το 2017. Το μότο του εστιατορίου ήταν “Where Jocks and Rock meet” και είχε στο μενού του ένα σάντουιτς μήκους 22 ιντσών που ονομαζόταν “Big Unit”.

Πολλοί άνθρωποι μισούν την πολιτική, για έναν καλό λόγο, φυσικά. Αλλά σπάνια το φτάνουν στα άκρα όπως ο Alice Cooper. Στο παρελθόν, ο Cooper έχει δηλώσει ότι δεν είναι υπέρ των πολιτικών, σε σημείο που όταν κάποιος αρχίζει να μιλάει για πολιτική, απλώς φεύγει από την αίθουσα και κάνει κάτι άλλο. Ο Cooper επικρίνει επίσης έντονα τους μουσικούς που “καταχρώνται τη δύναμή τους” για να επηρεάσουν τους ακροατές τους σε πολιτικές επιλογές και ισχυρίζεται ότι αυτό είναι προδοσία στο rock and roll.

Αφού πάλεψε ο ίδιος με τον εθισμό στο αλκοόλ στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Cooper ένιωσε πως ήταν σε αποστολή να βοηθήσει μουσικούς και άλλους εθισμένους να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Ένα από τα πιο αξιόλογα συγκροτήματα που βοήθησε οι Furnier να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τους δαίμονές τους ήταν οι Megadeth.

Το heavy metal συγκρότημα ήταν το support σχήμα για τον Alice Cooper στην περιοδεία του στις ΗΠΑ το 1986. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους, ο Alice παρατήρησε την κατάχρηση ουσιών από τα μέλη των Megadeth και τους πρόσφερε βοήθεια την οποία δέχτηκαν. Στη συνέχεια μοιράστηκε την εμπειρία του με τον εθισμό και τους συμβούλεψε πώς να τον ξεπεράσουν. Ήρθε ιδιαίτερα κοντά με τον αρχηγό του συγκροτήματος Dave Mustaine, που τον ευχαριστεί μέχρι σήμερα και αποκαλεί τον Cooper “Νονό” του.

Πριν από τον γάμο του με τη Sheryl Goddard το 1976, ο Cooper συνδέθηκε για πρώτη φορά με τη Miss Christine (Christine Frka) των GTOs (Girls Together Outrageously), ενός γυναικείου γκρουπ με παραγωγό τον Frank Zappa. Πέθανε από υπερβολική δόση το 1972. Ο Cooper έβγαινε για λίγο ραντεβού με την ηθοποιό Raquel Welch, που εκείνη την εποχή θεωρούνταν από πολλούς η πιο όμορφη γυναίκα στο Hollywood. Αλλά τελικά ο Cooper άφησε την  Welch, για να παντρευτεί την μεγάλη αγάπη του, την μπαλαρίνα εκπαιδεύτρια/χορογράφο Sheryl Goddard, η οποία έπαιζε στο σόου του από το 1975 έως το 1982. Τον Νοέμβριο του 1983, η Goddard υπέβαλε αίτηση διαζυγίου, λόγω του ακραίου αλκοολισμού του Cooper. Το 1984 συμφιλιώθηκαν και έκτοτε παραμένουν μαζί. Έχουν τρία παιδιά – έναν γιο και δυο κόρες.

Ο Furnier εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame το 2011, από ένα άλλο shock rock ίνδαλμα, τον Rob Zombie. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι η επιβράβευση ήταν για το αρχικό συγκρότημα Alice Cooper που ο Furnier και οι φίλοι του σχημάτισαν στα χρόνια του γυμνασίου τους, κάτι που ο Vincent αντιμετώπισε με χαρά και ικανοποίηση.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1112 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.