WINDS OF TRAGEDY: “Hating Life”

ALBUM

Το να κατορθώσεις να είσαι δημιουργικός όντας μάλιστα μέλος μιας ιδιαίτερης και συνάμα απαιτητικής σκηνής, όπως είναι το «ορθόδοξο» black metal (παλαιάς κοπής), αποτελεί από μόνο του μια συνθήκη που προϋποθέτει ορισμένα εχέγγυα, τα οποία είναι αρκετά αυστηρά για τους φίλους της συγκεκριμένης μουσικής.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ήρθε και η νέα κυκλοφορία των Winds of Tragedy. Το προσωπικό project του Sergio González Catalán (Rise to the Sky) με την συνδρομή στα τύμπανα του φίλου και συνοδοιπόρου Emidio Alexandre (Rådarna, Asasara, ex-Dark Oath) και την παρουσία στον τομέα της παραγωγής του δίσκου του δικού μας Filippou Koliopanou (Ocean Of Grief, Rise To The Sky), παρουσίασε ένα κολασμένο δείγμα γνήσιου black metal.

Το “Hating Life” ζει και αναπνέει μέσα στον ζωτικό χώρο της μαυρομεταλικής διάθεσης προσφέροντας χορταστικές δόσεις σκότους και καταδίκης. Διαθέτει όλο το πακέτο που του αρκεί για να ξεχωρίσει από τον σωρό των κυκλοφοριών που κατακλύζουν την αγορά, παρουσιάζοντας μάλιστα και ορισμένες ηχητικές εκπλήξεις που κάνουν την διαφορά.

Μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα μόλις μισής ώρας, οι φίλοι του σκοτεινού ήχου απολαμβάνουν ένα υπερηχητικό «σφηνάκι» από την παρέα του Sergio González ο οποίος βγάζει τα εσώψυχα του με δυνατά growl φωνητικά, χαρίζοντας ένα μονολιθικό χαρακτήρα και προσφέροντας την ολική κάθαρση στο τελικό αποτέλεσμα του album.

Είναι γεμάτο από θυμό, απόγνωση και αρνητικά συναισθήματα, τα οποία όμως έχουν συγκαλυφθεί με άρτιο τρόπο από τιγκαρισμένα blast beats και «παγωμένες» κιθάρες με όγκο «οδοστρωτήρα» έτοιμου να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του, σε υψηλές μάλιστα ταχύτητες.

Ο καμβάς που ζωγραφίζει «μουσικά» ο Sergio González έχει σκοτεινά χρώματα, τόσο στον τομέα των συνθέσεων οσο και των στίχων όπου ο πεσιμισμός και η οργή είναι τα βασικά συστατικά του και αυτό είναι απόρροια της μελαγχολικής του διάθεσης που διαπνέει το δίσκο σε όλη του την υπόσταση.

Η αίσθηση είναι άκρως πορωτική, όλα έχουν μια αίσθηση γνωρίμου και αυτό προσφέρει ασφάλεια στην ακρόαση, δίχως περιττούς πειραματισμούς. Πολύ καλή η ατμόσφαιρα που αποπνέει το “Hating Life, στα μελωδικά και ethereal περάσματά του, τα οποία φυσικά θα μπορούσαν να είναι περισσότερα και πυκνότερα (προσωπική άποψη).

Φυσικά και υπάρχουν σημεία τα οποία χρίζουν βελτίωσης και εντοπίζονται στο γεγονός ότι το γκάζι στις ταχύτητες του δίσκου είναι οριακά κουραστικό, μη δίνοντας τις απαραίτητες «ανάσες» ώστε να «αναπνεύσουν» ιδανικά οι συνθέσεις (εκτός ορισμένων εκλάμψεων) με αποτέλεσμα την αίσθηση μιας συνεχούς καταδίωξης, δίχως λόγο, νιώθοντας προσωπικά ότι ακούω ένα μεγάλο μουσικό κομμάτι και αυτό αφαιρεί σημαντικό μέρος από την «ταυτότητα» και την «τραχύτητα» του δίσκου.

Σημεία ενδιαφέροντος στο συγκεκριμένο album θα έβρισκα στο “Living A Lie”, με την υπερηχητική του εκτόξευση που σε βάζει στα ενδότερα του δίσκου με λιτό και απέριττο, σχεδόν – in your face- τρόπο. Αξιόλογα θα βαθμολογούσα και την προσπάθεια στο “No Reason to Go On” με την επική και άκρως θεατρική διάθεση που αποπνέει. Ενώ και το “Death Love” με την συναισθηματική gothic «πινελιά» στο πιάνο, λίγο πριν επακολουθήσει ο όλεθρος, ολοκληρώνει τις στιγμές για την πορεία που θα πρέπει να χαράξουν στο μέλλον οι Winds of Tragedy.

Συνοψίζοντας, το “Hating Life” προσφέρει όλα όσα υπόσχεται και επιθυμεί, στην κρύα του καρδιά, ο κάθε φίλος του συγκεκριμένου ιδιώματος. Οι πιστοί να προσέλθουν άφοβα αγκαλιάζοντάς το με θέρμη. Hail to all black souls…

Tracklist:
Living a Lie
I Choose to Die
Hating Life
No Reason to Go On
Wake Me Up From This Act
Death Love
Remember We Died

Οι Winds Of Tragedy είναι:
Sergio González Catalán: Vocals / Guitars / Bass / Keyboards
Emidio Alexandre: Drums

Είδος: Atmospheric / Depressive Black Metal
Εταιρεία: Meuse Music Records / Tragedy Production
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 17 Φεβρουαρίου 2023

Official website: www.meusemusicrecords.eu
Facebook: www.facebook.com/WindsofTragedy
Bandcamp: https://tragedyproductions.bandcamp.com/

Avatar photo
About Γιώργος Μακρής 265 Articles
Ακροβατώντας ανάμεσα στην παράνοια και την τρελά της μουσικής, τριγυρίζει στα σοκάκια της μουσικής τέρψης, μονολογώντας «…η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...». Φιλοθεάμων και ερευνητής, καταριέται τις ταμπέλες αναζητώντας τα σκοτεινά λιμάνια της μουσικής συναισθηματικής έξαψης…..First, Last and Always….