Τα επτά χρόνια φαγούρας κατά τον αστικό μύθο και τα κινηματογραφικά πλατό, επιφέρουν συχνά κόπωση σε ένα γάμο και την οριστική διάλυση του. Τόσα χρόνια πέρασαν από το τελευταίο studio album των Blood Ceremony, το εξαιρετικό ‘Lord of Misrule’, και τα φίδια άρχισαν να με ζώνουν. Αν εξαιρέσεις την κυκλοφορία του single ‘Lolly Willows’ το 2019, από εκεί και μετά τηρήθηκε σιγή ιχθύος.
Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στους Καναδούς, οι οποίοι όντας πρωτοπόροι της retro/revival rock και occult rock σκηνής που άνθισε την προηγούμενη δεκαετία, κυκλοφόρησαν μόνο ποιοτικούς δίσκους. Όταν μάλιστα κατακάθισε η σκόνη και ξεχώρισε η ήρα από το στάρι στο εν λόγω είδος, αυτοί παρέμειναν στον αφρό με τις κυκλοφορίες τους. Στη συνείδηση μου όμως έστησαν αντίσκηνο, με την παλιότερη διασκευή τους στο ‘Loving You’ των underground ηρώων Iron Claw, αποδεικνύοντας ότι πέρα από ταλέντο διαθέτουν και γνώση. Ο θεός Πάνας έβαλε το χεράκι του ως φαίνεται και τα χαρμόσυνα νέα για το νέο δίσκο των Blood Ceremony, με τον τόσο ταιριαστό τίτλο, έβαλαν φρένο στις φοβίες μου.
Ότι αγαπήσαμε στις προηγούμενες δουλείες τους, συναντάμε ξανά με την ίδια επιτυχημένη συνταγή στο ‘The Old Ways Remain’. Δηλαδή μια ωδή στις καλύτερες late ‘60s και early ‘70s στιγμές, με σύγχρονο αποτύπωμα. Το psych rock ζυμώνεται αρμονικά με τα folk, blues και (hard) rock στοιχεία, παραδίδοντας ένα άκρως μεθυστικό απόσταγμα. Η ψυχεδέλεια αυτή τη φορά υπερνικά τη βαρύτητα. Δισκοκριτική στους Blood Ceremony χωρίς αναφορά στους Jethro Tull, είναι σαν ταβέρνα στην Πλάκα χωρίς συρτάκι στη διαπασών. Η μουσική διασύνδεση προφανής λόγω της εκτεταμένης χρήσης του φλάουτου, ως βασικής ρίζας των τραγουδιών τους. Σε καμιά των περιπτώσεων δεν λειτουργούν ως φωτοτυπικό, καθώς οι επιρροές τους από τους Βρετανούς Δρυίδες, αλλά και από συγκροτήματα όπως οι Black Widow, Fairport Convention, Pagan Altar και Black Sabbath (σε λιγότερο βαθμό σ’ αυτό το δίσκο), έχουν πλέον αφομοιωθεί σε τέτοιο βαθμό που το τελικό αποτέλεσμα, ευωδιάζει αυθεντικότητα.
Η νεράιδα Alia O’Brien, ως άλλη Κυρά της Λίμνης, ξεχωρίζει με την απόδοση της σε φωνητικά και φλάουτο, διηγούμενη ιστορίες ντυμένες από μύθο και ομίχλη. Τα riffs και solo της κιθάρας του Sean Kennedy καθηλώνουν και σε ταξιδεύουν συνάμα, ενώ το τελικό αποτέλεσμα αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο από τη ζεστή – φυσική παραγωγή του album. Η προοδευτική πινελιά του συγκροτήματος, με το σαξόφωνο και την πρώιμη Floydική αύρα στο ‘Eugenie’ είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Το να προτείνεις τραγούδια σ’ αυτό το album, είναι σα να προσπαθείς να διαλέξεις τον καλύτερο παίχτη της Jugoplastika. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχω μια παραπάνω αδυναμία στο ‘Song of the Morrow’.
Με στίχο, μουσική και εξώφυλλο οι Blood Ceremony δεν σπαταλούν το χρόνο τους σε ανέξοδα διαολίκια, αλλά έχοντας βαθιά γνώση του μονοπατιού της αριστερής χειρός παραδίδουν στoυς ακροατές ένα παγανιστικό μουσικό κομψοτέχνημα.
Είδος: Occult rock
Εταιρεία: Rise Above Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Μαΐου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/bloodceremonyrock
