Σίγουρα θα υπήρξαν αυτοί που κάποια στιγμή βρήκαν την απόφαση των funeral doomsters από τη Χαϊδελβέργη να γίνουν μουσικοί ναυτικοί αλμυρών ιστοριών, αρκετά παρακινδυνευμένη. Πόσο ευέλικτοι μπορούσαν να αποδειχθούν με ένα όνομα παρμένο από τον τρελό καπετάνιο του “Moby Dick” του Herman Melville, και μια σειρά δίσκων εμπνευσμένους από αντίστοιχα σπουδαία έργα της λογοτεχνίας με τη σφραγίδα ονομάτων σαν αυτά του Edgar Allen Poe, ή του William Hodgson;
Έχοντας φτάσει ήδη στο πέμπτο άλμπουμ και με τον Jules Verne να παίρνει σειρά με το μυθικό του, αλληγορικό αριστούργημα “20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα”, οι Γερμανοί δεν αποδεικνύονται απλά ανθεκτικοί απέναντι στο όραμά τους, αλλά υπερβατικοί, ευρηματικοί και πιο πληθωρικοί από ποτέ. Αποτελεί τεράστια πρόκληση να ζωντανέψεις ηχητικά με τα καίρια χρώματα μια επική αφήγηση με πολλαπλές παραμέτρους, οικολογικές, ουμανιστικές, ακόμα και υπόγεια πολιτικές, όμως οι Ahab παρουσιάζονται αδίστακτοι και πρόθυμοι να αφήσουν το δρόμο να τους αποκαλύψει νέες προκλήσεις.
Η πρώτη μεγάλη κατάκτηση στους Τάφους των Κοραλλιών είναι αναμφισβήτητα ο βιβλικός ήχος, μια παραγωγή που πραγματικά φυλακίζει τον ακροατή σε μια πανίσχυρη εμπειρία απόδρασης. Είναι σχεδόν αδύνατο να ανακαλύψεις ενστάσεις στις δυναμικές που οδηγούν τη διαδρομή του άλμπουμ σε μια κινηματογραφική αίσθηση. Αν το κουαρτέτο κατάφερε να γράψει μερικά από τα πιο εύστοχα και αναπλαστικά τραγούδια του, τότε η σοφία της ηχογράφησης απέδωσε τη δικαιοσύνη που τους άξιζε.
Βασισμένη αισθητά στην ικανότητα του Daniel Droste να διαφοροποιείται από το ένα επεισόδιο στο άλλο, με μια φωνητική προσέγγιση που συνολικά παρουσιάζει ενδιαφέρον και ενισχύει τον χαρακτήρα τους, η μουσική καταφέρνει να ορθώσει το ανάστημά της ανάμεσα στον ακροατή και τον πραγματικό κόσμο, ολοκληρωτικά. Με ψυχρή οργή, παγωμένη αγωνία ή ντελικάτο πόνο και θρήνο, το ποικιλόμορφο αργό βήμα των Ahab απλώνεται σε επτά κεφάλαια που παραμένουν εξίσου σημαντικά και ζωντανά. Απλωμένοι από τα ξέφωτα μιας απόκοσμης ηρεμίας μέχρι το ερεβώδες παχύ σκοτάδι μιας αδιευκρίνιστης απειλής, από την εφήμερη γαλήνη στα κύματα του τρόμου, αφήνουν τη μουσική να εφαρμόσει στις εικόνες και τις αισθήσεις. Λεπτομερείς, ψυχεδελικοί, απόλυτοι, εύθραυστοι, σε κρίσιμη αναμονή ή σε συντριπτική εξέλιξη, πετυχαίνουν να διατηρούν τη σημασία του κάθε ήχου αμείωτη.
Αλώβητοι επιστρέφουν τελικά οι Γερμανοί μετά από αυτό το νέο ριψοκίνδυνο ταξίδι που σκάρωσαν στους εαυτούς τους. Πέρα από την πετυχημένη καλλιτεχνική απελευθέρωση της αντανάκλασης του έργου του Verne πάνω τους, δύσκολα θα χάσουν το κοινό του χώρου αυτού, ενώ αντίθετα θα δελεάσουν και αρκετούς ανοιχτόμυαλους ακροατές. Με το πένθιμο doom τους να παραμένει άρχοντας των εξελίξεων, οι Γερμανοί έχουν ακόμα τις εντάσεις να τυλίξουν τους ακραίους φίλους τους, και περισσότερο από κάθε άλλο, τον ανοιχτό ορίζοντα της θάλασσας να απλώσουν τα ταλέντα τους ακόμα πιο μακριά.
Δεν ξέρω πόσο εύκολο θα είναι στο μέλλον να αφήσουν το κατόρθωμα του Ναυτίλου πίσω τους, για την ώρα όμως έχουν κάθε λόγο να απολαμβάνουν τη δικαίωση ενός βυθού με χρυσά ευρήματα.
Είδος: Funeral nautik doom metal
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Ιανουαρίου 2023
Website: http://ahab-doom.de/
Facebook: https://www.facebook.com/AhabDoom/
