CELESTIAL SEASON: “Mysterium II”

ALBUM

Θα έλεγα πως οι Celestial Season είναι όλο εκπλήξεις τελευταία, αλλά είναι γεγονός πως οι Ολλανδοί ήταν μια έκπληξη σε περιτύλιγμα μουσικής από την αρχή της καριέρας τους, είτε αυτή ήταν ευχάριστη είτε όχι. Γιατί όπως και να το κάνεις, μας έχουν κεράσει και από τα δύο είδη.

Μετά τα 20 χρόνια αποχής, οι CS έχουν επιστρέψει δυναμικά με τον υπότιτλο “The Doom Era”, για να γνωρίζουμε όλοι καλά τις προθέσεις τους σε αυτό το reboot. Η αρχή έγινε το 2020 με το “The Secret Teachings”, ενώ η συνέχεια με το “Mysterium I” στα μέσα του 2022 ήταν η επιβεβαίωση μιας θεαματικής επανόδου. Η μπάντα μας είχε ενημερώσει για την “Mysterium” τριλογία, που θα ολοκλήρωναν μέχρι το 2024, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να κυκλοφορήσουν το δεύτερο μέρος επίσης μέσα στο 2022. Λογικό λοιπόν να ανησυχήσω για τη βιασύνη ανάμεσα στα δύο parts.

Το “Mysterium II”, με ένα εξώφυλλο που διαφοροποιείται αρκετά από τα δύο προηγούμενα χρωματικά και σε αισθητική, ανοίγει την πένθιμη αυλαία του με το “The Divine Duty Of Servants” και δείχνει σχεδόν αμέσως πως και ηχητικά, η παλέτα είναι μεγαλύτερη από τις προηγούμενες φορές. Το “Tomorrow Mourning” φέρνει στο μυαλό το προηγούμενο “Mysterium” και μοιάζει σαν να κλείνει το πρώτο κεφάλαιο του album, ενώ η συνέχεια ανοίγει ένα καινούργιο, με το ιντελούδιο “Our Nocturnal Love”, ένα κινηματογραφικό instrumental με πρωταγωνιστές το πιάνο, το βιολί και το τσέλο. Φυσική κατάληξη αυτού, το “In April Darkness” που αποπνέει ένα μεθυστικό, ανεξίτηλο Paradise Lost άρωμα.

Αυτό που πραγματικά ξεκλειδώνει την ουσία και την μαγεία του “Mysterium II” όμως, είναι τα δύο τραγούδια που το κλείνουν και που πιστεύω ακράδαντα πως ήταν το peak της έμπνευσης των Ολλανδών για αυτό εδώ το δημιούργημα: το “The Sun And The Moon And The Truth” είναι εκπληκτικά κατανυκτικό και πένθιμο, με τις κιθάρες και τις ψαλμωδίες να θρηνούν μέχρι τα μισά του τραγουδιού, όπου μια μικρή νεοκλασσική ambient  γέφυρα επαναφέρει το οικοδόμημα στο γνώριμο CS ήχο. Έχοντας σχεδόν ξεχάσει να πάρω ανάσα κατά τη διάρκεια αυτού του έπους, η συνέχεια που ονομάζεται “Pictures Of Endless Beauty / Copper Sunset” έρχεται σαν ωστικό κύμα για να τελειώσει όποιο συναίσθημα που δεν ταιριάζει με την συχνότητα αυτού εδώ του θλιμμένου, μαύρου πολύτιμου λίθου.

Όχι, οι Celestial Season δεν βιάστηκαν καθόλου να κυκλοφορήσουν το δεύτερο μέρος της τριλογίας τους και ας είχα τις αμφιβολίες μου. Αυτό που μάλλον κατάφεραν, είναι να κυκλοφορήσουν άνετα το πιο όμορφο δημιούργημά τους από την εποχή του “Solar Lovers” και σίγουρα το καλύτερο τους album από το reboot και μετά.

Να πω πως τώρα δεν ανυπομονώ ακόμα περισσότερο για το τρίτο μέρος, ψέματα θα πω…

Είδος: Doom/Death metal
Δισκογραφική: Burning World Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 2 Δεκεμβρίου 2022

Official Facebook page: https://www.facebook.com/CelestialSeason
Official Bandcamp page: http://celestialseason.bandcamp.com

Avatar photo
About Σπύρος Χονδρογιάννης 59 Articles
Γεννημένος στην Αθήνα την χρονιά που οι Rush κυκλοφόρησαν δύο albums, αλλά και που ο Alice Cooper μας καλωσόρισε στον εφιάλτη του, δεν πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να λατρέψει τους Sabbath του Dio και του Tony Martin, τους Fates Warning και τους Sanctuary, τους Candlemass και τους Crimson Glory. 15 χρόνια μετά, τον συνεπήρε η ποίηση των The Mission, Fields Of The Nephilim, And Also The Trees και Nosferatu, ενώ ο απόλυτος συνδυασμός μελωδίας και μαυρίλας του συστήθηκε με φρέσκους, τότε, ήχους των Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema, Elend και Katatonia. Ολοκληρώθηκε μόλις ανακάλυψε την μαγεία του David Bowie, του Scott Walker, του Neil Hannon και του Jarvis Cocker αλλά και του J-Rock/Visual Kei πολύχρωμου κόσμου πριν πατήσει τα πρώτα -άντα του. ‘Οταν δεν ασχολείται με τα εξαναγκαστικά βιοποριστικά που ποσώς τον ενδιαφέρουν, κρατάει τα drum sticks του και νιώθει λίγο σαν τους ήρωες του, Neil Peart και Mark Zonder, ενώ ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος του είναι και πάλι μουσική, μουσική, μουσική - και κινηματογράφος, καθώς τον σπούδασε, όπως και videogaming, γιατί το ιδανικό μέρος να ζει κανείς είναι ξεκάθαρα το Silent Hill, όλοι το ξέρουν αυτό.