To “The End” από τους The Doors αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα, όχι μόνον της δεκαετίας του ´60, αλλά ακόμη και τώρα συνεχίζει να εμπνέει με τα μαγικά του μουσικά μέρη, όσο και με το φωνητικό και στιχουργικό του κομμάτι.
Ο ίδιος ο James Douglas Morrison ήταν αόριστος στις δηλώσεις του για την έννοια των στίχων, λέγοντας ότι:
“Κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, σημαίνει κάτι άλλο για μένα. Πραγματικά δεν ξέρω τι προσπαθούσα να πω. Ξεκίνησε ως ένα απλό τραγούδι αποχαιρετισμού … Πιθανώς σ’ ένα κορίτσι, αλλά μπορώ και το αντιλαμβάνομαι κάπως σαν έναν αποχαιρετισμό σ’ ένα είδος παιδικής ηλικίας. Πραγματικά δεν ξέρω. Νομίζω ότι είναι αρκετά περίπλοκο και καθολικό στην εικόνα του, που μπορεί να σημαίνει ο,τι θέλει ο καθένας να σημαίνει.”.
Tο τραγούδι ηχογραφήθηκε ζωντανά στο στούντιο. Η τελική του έκδοση ηχογραφήθηκε μέσα σε δύο μόνο εκτελέσεις, με τη δεύτερη να είναι αυτή η οποία κατά κύριο λόγο χρησιμοποιήθηκε στο άλμπουμ. Μετά την ηχογράφηση του “The End” ο Morrison επέστρεψε στο στούντιο έχοντας πάρει LSD και «βομβάρδισε» τα μηχανήματα του συγκροτήματος με ένα πυροσβεστήρα!
Το τραγούδι, παρά την μεγάλη του έκταση, παραμένει ένας ύμνος στη ροκ μουσική, που συνδυάζει την ψυχεδέλεια που κυριαρχούσε στην εποχή με το Oιδιπόδειο σύμπλεγμα, ένα αρχαίο δράμα σε μια σύγχρονη εποχή γεμάτη αμφισβήτηση, ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο φόβος ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, ο ψυχρός πόλεμος και η εξέλιξη στον τεχνολογικό κόσμο. Οι The Doors ήταν η σκοτεινή πλευρά σε μια χίπικη εποχή και αυτό τους στέρησε την συμμετοχή τους στο φεστιβάλ του Woodstock.
Κομβική ήταν η χρησιμοποίηση του τραγουδιού ως εναρκτήριο θέμα στην ταινία του Francis Ford Coppola, “Apocalypse Now”, ο Coppola ήταν συμφοιτητής με μέλη των The Doors στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια UCLA.
H πραγματικότητα και το μέλλον είχαν άλλη άποψη όμως…
…Αυτό είναι το τέλος
Όμορφε φίλε
Αυτό είναι το τέλος
Μοναδικέ μου φίλε, το τέλος
Πονάει να σε αφήνω να φύγεις
Αλλά δεν θα με ακολουθήσεις ποτέ
Το τέλος του γέλιου και της ανεμελιάς απλώνεται
Το τέλος των νυχτών που προσπαθήσαμε να πεθάνουμε
Αυτό είναι το τέλος…
Line-Up
Jim Morrison – vocals, poetry
Ray Manzarek – organ, piano, keyboard bass
Robby Krieger – guitar
John Densmore – drums
