Είναι Νοέμβριος του 1992. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, μιας και έχουμε γυρίσει αρκετά χρόνια πίσω, ο Ozzy Osbourne κόντευε να ολοκληρώσει την υποτιθέμενη τελευταία του περιοδεία συναυλιών, που γινόταν για την προώθηση του πολύ επιτυχημένου άλμπουμ “No More Tears”, και είχε τον χαρακτηριστικό τίτλο “No More Tours” . Δύο “αποχαιρετιστήριες” παραστάσεις είχαν προγραμματιστεί για το Αμφιθέατρο Pacific στην Costa Mesa της California.
Για να γίνουν αυτές οι συναυλίες του τελικού αποχαιρετισμού, ακόμα πιο ξεχωριστές, και κάτι που δεν γινόταν να χάσει κανείς, το στρατόπεδο του Ozzy Osbourne προσέγγισε το πρώην συγκρότημά του, τους Black Sabbath, με μια προσφορά να ανοίξει τα δυο σόου της Costa Mesa. Εκείνη την εποχή, οι Sabbath έκαναν περιοδεία για να προωθήσουν το άλμπουμ “Dehumanizer” του 1992, το οποίο χαρακτηρίστηκε από την επιστροφή του τραγουδιστή Ronnie James Dio—του ανθρώπου που είχε αντικαταστήσει τον Ozzy το 1980, δίνοντας μια νέα ώθηση στην καριέρα τους. Όλοι νόμιζαν ότι αυτή ήταν μια σπουδαία ιδέα, εκτός βέβαια από τον Dio, ο οποίος υποψιαζόταν πως η συγκεκριμένη πρόσκληση ήταν απλώς μια μέθοδος από την πίσω πόρτα για να φυτέψουν τους σπόρους μιας επανασύνδεσης με τον Ozzy. Έτσι, ο Dio αρνήθηκε να πάρει μέρος στις συγκεκριμένες εμφανίσεις και ανακοίνωσε ότι αποχωρεί για δεύτερη φορά από τους Black Sabbath.
Σε απόγνωση, ο Tony Iommi προσέγγισε ένα άλλο παιδί του Birmingham για να αντικαταστήσει τον Dio για τις δύο συναυλίες: τον Rob Halford των Judas Priest. Ο Rob ήταν ελεύθερος εκείνη την εποχή, έχοντας αποχωρίσει από τους Priest τον προηγούμενο χρόνο. Ήταν επίσης πάντα ένας μεγάλος θαυμαστής των Black Sabbath, οπότε όπως ήταν φυσικό, άδραξε την ευκαιρία να γίνει έστω και προσωρινός frontman τους.
Ο Iommi του έστειλε το αντίστοιχο setlist και ο Halford έβγαλε τα άλμπουμ του να κάνει μια μικρή επανάληψη, αν και δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια καθώς τα είχε πάντα στο μυαλό του. Όταν τον ξαναπήρε ο Iommi να δει πως πήγαινε, ο Rob του πρότεινε να δοκιμάσουν να παίξουν κάποια τραγούδια που είχαν παρατήσει για αρκετά χρόνια, και ο Iommi απάντησε θετικά. Έτσι πρόσθεσαν το “NIB” και το “Into the Void”. Καθ’ οδόν για την California, ο Halford είχε νοικιάσει ένα μικρό στούντιο στο Phoenix. Μπήκαν μέσα και έπαιξαν μια φορά ολόκληρο το setlist. Αν και αρχικά είχαν πει στον Rob να εμφανιστεί στην πρώτη συναυλία, τελικά έκανε και τις δυο, στις 14 και 15 Νοεμβρίου.
Οι παραδόσεις που είχαν εδώ και χρόνια ο Iommi και ο Butler, δεν κάνουν εξαιρέσεις ακόμα και για έναν νεοφερμένο τραγουδιστή που θα σώσει την παρτίδα. Πριν την έναρξη, ο Halford είναι πανέτοιμος, ντυμένος σαν τον Pinhead από το Hellraiser, και ο Iommi τον ρωτά περίεργα αν είναι νευρικός. Αρχίζουν να κατεβαίνουν μαζί από τα παρασκήνια, και όταν φτάνουν στην κουρτίνα, ακριβώς πριν τη σκηνή, ο Iommi έχει εξαφανιστεί!
Ο Halford αρχίζει και φωνάζει επαναληπτικά το όνομά του, αλλά δεν είναι κανείς εκεί. Αναγκαστικά, βγαίνει σιγά σιγά μόνος του στη σκηνή, και το πλήθος αρχίζει να ουρλιάζει ξέφρενα. Κοιτάζει δεξιά και αριστερά, δεν υπάρχει κανείς. Για λίγα δευτερόλεπτα σκέφτεται πως απλά δεν μπορεί να κάνει πια τίποτα, είναι αργά για να φύγει. Αμέσως μετά εμφανίζονται ο Iommi και ο Butler χαμογελώντας. Μετά το τέλος της εμφάνισης ο Rob ρώτησε τον Butler να μάθει κανόνισε αυτός την πλάκα για το καλωσόρισμα, για να πάρει την απάντηση πως δεν θα μάθει ποτέ.
Η ξεχωριστή αυτή συγκυρία που έμεινε στην ιστορία δικαιολογημένα, με τον μοναδικό συνδυασμό Halford με Sabbath, αποτέλεσε προϊόν μεγάλης εμπορικής εκμετάλλευσης με οπτικά και ακουστικά bootlegs που κίνησαν το ενδιαφέρον των οπαδών. Όπως ήταν βέβαια φυσικό, για λίγο καιρό οργίασαν οι φήμες πως ο Rob Halford είχε ενταχθεί στο γκρουπ, πράγμα που όμως δεν έγινε ποτέ.
Από την άλλη, ο Ronnie James Dio θα συναντηθεί ξανά με τους πρώην συντρόφους του το 2006, για τη δημιουργία του άλμπουμ “The Devil You Know”, που κυκλοφόρησε κάτω από τις γνωστές περίεργες νομικές συνθήκες, με το όνομα, Heaven and Hell.
