Από τη στιγμή που άκουσα το “First Attack”, είχα καταλάβει ότι οι Αθηναίοι metallers Spitfire έχουν κάτι το ξεχωριστό, το μαγικό. Το ίδιο ένοιωσα και με το “Die Fighting” και τώρα με το νέο τους δίσκο “Denial To Fall”. Μιλήσαμε λοιπόν με τον ηγέτη και κιθαρίστα της μπάντας Ηλία, τόσο για το group όσο και για το νέο τους album και είχαμε να πούμε αρκετά ενδιαφέροντα. Από τη μεριά μας, να πούμε ότι είναι μεγάλη μας χαρά που μία τέτοια μπάντα “ανοίγει” τις συνεντευξιακές μας δραστηριότητες σε αυτή την απόπειρα που ακούει στο όνομα Soundcheck.network. Καλή μας αρχή λοιπόν…
Καλησπέρα Ηλία. Είναι μεγάλη χαρά για μας, να σας έχουμε κοντά μας στο Soundcheck.network. Αν θυμάμαι καλά, έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την τελευταία φορά που σας είδα ζωντανά και οφείλω να ομολογήσω ότι έμεινα έκπληκτος με την απόδοση της μπάντας επί σκηνής. Πως πέρασαν αυτά τα χρόνια για τους Spitfire;
Καλησπέρα και σε εσένα Άγγελε. Είναι 5 χρόνια από την τελευταία φορά που παίξαμε στην Αθήνα, έγιναν δυο εμφανίσεις ακόμα σε Λευκωσία και Ηράκλειο, ο περισσότερος όμως καιρός πέρασε μέσα σε στούντιο με ηχογραφήσεις, μίξεις, πρόβες Heavy Metal και… μπύρες.
Το νέο σας album, ήταν κρυφό απωθημένο τουλάχιστον για την εγχώρια μεταλλική κοινότητα εδώ και πολλά χρόνια. Τελικά, ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο για ολόκληρη τη μουσική σκηνή. Πόσο δύσκολο είναι πραγματικά για μία metal μπάντα, να βγει αλώβητη από μια τέτοια κατάσταση;
Η αλήθεια είναι ότι και για εμάς ήταν ευχάριστη έκπληξη να δούμε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο για την κυκλοφορία του δίσκου, δεν περιμέναμε να σας έχουμε λείψει τόσο πολύ. Αλώβητος δεν γίνεται να βγεις από τέτοια κατάσταση, μέσα βαθιά στην ψυχή μένει τραύμα αλλά με τη δύναμη της ομάδας υπερπηδάς κάθε εμπόδιο και επουλώνεις κάθε τραύμα.
‘’Denial To Fall’’ λοιπόν, ο τίτλος του νέου δίσκου. Είναι φανερό ότι δείχνει τις προθέσεις της μπάντας, να μην τα παρατάει παρά τις δυσκολίες. Ένα μοτό, που μοιάζει να είναι ταυτόσημο με τη metal κουλτούρα όλα αυτά τα χρόνια. Θεωρείτε ότι αποτελεί τη μοναδική λύση για την επιτυχία, το να αρνείσαι να πέσεις;
Το να αρνείσαι να πέσεις, είναι ο κύριος λόγος συνέχειας της ύπαρξης. Όσες φορές και αν έχουμε γονατίσει, και αυτές ειλικρινά είναι πολλές, ποτέ δεν νιώσαμε ότι ήρθε η στιγμή να τα παρατήσουμε. Μπορούμε να πούμε ότι όλες οι δυσκολίες μας πεισμώνουν περισσότερο και φυσικά για να επιτύχεις η πρώτη βασική προϋπόθεση είναι να συνεχίζεις.
Ποια διαδικασία ακολουθήσατε, για να δημιουργήσετε το ‘’Denial To Fall’’; Ήταν one man show ή προϊόν μιας ομαδικής προσπάθειας;
Μπάντα σημαίνει ομάδα. Πάντα υπάρχει κάποιος που θα παρουσιάσει ίσως τις περισσότερες ιδέες ή αυτός που θα πάρει την τελική απόφαση σε θέματα ύφους, ήχου και στη σύνθεση, αλλά το αποτέλεσμα που ακούς είναι η προσφορά όλων των μελών. Ο κάθε ένας βάζει την ψυχή του, αλλιώς δουλειά δεν γίνεται στη μουσική.
Ακούγοντας το δίσκο, αντιλαμβάνεσαι ότι πολλές ιδέες έχουν τη βάση τους σε ότι συμβαίνει σήμερα. Υπάρχουν ιδέες, που να αντλούν έμπνευση και από άλλη θεματολογία;
Οπωσδήποτε θεματολογικά βασιζόμαστε κυρίως σε όλα όσα ζούμε και στα συναισθήματα που αυτά μας δημιουργούν. Πάντα υπάρχει ένα κομμάτι διαμαρτυρίας, αλλά ταυτόχρονα έχουμε θεματολογία που ξεκινά από θέματα καθημερινότητας, πράγματα που μας επηρεάζουν ψυχολογικά ως και θέματα που βασίζονται στη φαντασία. Για παράδειγμα, το ομότιτλο κομμάτι μιλάει για την καταπίεση και το κυνηγητό που τρώμε από τους διαχειριστές της εξουσίας και δείχνει την αντίδρασή μας στην προσπάθεια που γίνεται να μας «πατήσουν κάτω», ενώ το “Unholy” έχει θέμα που είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας.
Το ‘’Denial To Fall’’ είναι σίγουρα πιο heavy και πιο μελωδικό θα έλεγα, από τους προκατόχους του. Ήταν κάτι που το επιλέξατε ή έτσι σας βγήκε; Μήπως αποτελεί τον νέο ήχο των Spitfire;
Νομίζω πως η μπάντα, σε όλη την πορεία της ιστορίας της, κινείται στο χώρο του μελωδικού heavy metal απλά ο ήχος εξελίσσεται. Θα ήταν αδύνατον ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1987 να έχει ίδιο ήχο με ένα δίσκο που κυκλοφορεί το 2022. Μπορούμε να πούμε πως όταν ξεκίνησε η δημιουργία του “Denial To Fall” υπήρξε η στόχευση σε έναν ήχο λίγο βαρύτερο και οπωσδήποτε πιο μοντέρνο, αυτό όμως αποτελεί απλά μια φυσιολογική εξέλιξη μετά από τόσες δεκαετίες.
Πρέπει να είστε από τις λίγες μπάντες, που έχουν την ικανότητα να ταιριάζουν τις συνθέσεις τους πάνω στη φωνή του εκάστοτε τραγουδιστή. Για μένα, αυτό αποτελεί ένα μοναδικό προσόν και αιτία για την επιτυχία ενός album. Ποιες είναι οι σκέψεις σας, όταν γράφετε τα τραγούδια; Έχετε καθόλου στην άκρη του μυαλού σας να κουμπώνουν στη φωνή;
Πρώτον και κύριο, είναι φυσιολογικό να εμπνέεσαι από τις ικανότητες, το ηχόχρωμα της φωνής και την έκταση του εκάστοτε τραγουδιστή. Τα κομμάτια δεν γράφονται επί παραγγελία και όπως το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα προϊόν ομαδικής δουλειάς, όλοι συμπληρώνουν μέρος του «οικοδομήματος», η δε φωνή αποτελεί τη «βιτρίνα». Είναι ευχάριστο για εμάς πάντως, το ότι μας αναγνωρίζεις αυτό σαν προσόν και το υπολογίσεις στα θετικά στοιχεία του δίσκου.
Είναι φανερό ότι ο ήχος σας έχει αρκετά μοντέρνα στοιχεία, χωρίς ωστόσο να του λείπουν οι old school riff-οπινελιές που έκαναν γνωστούς τους Spitfire. Θα μπορούσε να είναι αυτός, ο ήχος της μπάντας στη νέα της εποχή;
Θα μπορούσε, αλλά αυτό θα το δείξει το μέλλον. Όπως σου είπα, υπήρξε μια στόχευση όταν ξεκίνησε η δημιουργία του “Denial To Fall” αλλά τελικά τα κομμάτια βγαίνουν κατά το μεγαλύτερο ποσοστό αυθόρμητα, χωρίς να ακολουθείται κάποια συνταγή και χωρίς να τα πιέζουμε ώστε να τους δώσουμε ένα χαρακτήρα (ή αν θες ταμπέλα) Α ή Β. Φαντάζομαι, και καλά να είμαστε, πως κάτι παρόμοιο θα γίνει και στην επόμενη δουλειά.
Τα ‘’Wasted’’ και το ομώνυμο, τα οποία βγήκαν και ως προπομποί του δίσκου, είναι κομμάτια με ένταση, πάθος και ανεβαστική διάθεση που πραγματικά θα βοηθήσουν το κλίμα στις ζωντανές εμφανίσεις. Ήταν στις προτεραιότητες σας, να πετύχετε ένα τέτοιο αποτέλεσμα;
Συνήθως τα κομμάτια σε γρήγορο τέμπο, είναι κομμάτια που όταν παιχτούν ζωντανά θα ανεβάσουν τον κόσμο. Δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη πρόθεση για αυτό, αλλά σε ένα δίσκο δε γίνεται να τρέχεις συνέχεια όπως δεν τρέχεις συνεχώς και στην καθημερινότητά σου. Υπάρχουν στιγμές τις οποίες τρέχεις και άλλες που απλά βαδίζεις. Για την επιτυχία ενός κομματιού, το σημαντικότερο είναι το γκρουβ παρά το τέμπο και κατά πόσο το κοινό μπαίνει στο γκρουβ του κομματιού. Όταν καταφέρνουμε σε μια ζωντανή εμφάνιση να κάνουμε τον κόσμο να «ξεδώσει», ουσιαστικά να κουνήσει το κεφάλι του μπαίνοντας στη γκρούβα του κομματιού, αυτό αποτελεί και το πολυτιμότερο παράσημο για την μπάντα.
Ένα από τα κομμάτια που ομολογώ ότι με κέρδισε, είναι το ‘’Unholy’’, το οποίο το θεωρώ ίσως το πιο εμπνευσμένο του δίσκου. Με τι πραγματεύεται, το συγκεκριμένο κομμάτι;
Είναι ένα «ονειρικό» θα έλεγα κομμάτι. Προέρχεται από μια εικόνα που σχηματίστηκε στο μυαλό μας. Ένα μυθικό τοπίο, στο οποίο λαμβάνει χώρα μια επική συνάντηση καταδικασμένων ψυχών κάποιων πεσόντων πολεμιστών γύρω από ένα μεγάλο δέντρο, σε έναν χώρο που έχουν δοθεί μάχες και που ο καθένας από αυτούς διηγείται τα κατορθώματα ή αν θες τα εγκλήματά του.
Με την πανδημία να οδεύει προς τη λήξη της, ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας; Υπάρχουν σκέψεις για κάποια ζωντανή εμφάνιση;
Η μπάντα έχει δεσμευτεί να παίξει στο Up The Hammers Fest που ήταν να γίνει από το 2020 και μέχρι σήμερα λόγω των καταστάσεων έχει αναβληθεί 3-4 φορές. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, 10 Ιουνίου θα είμαστε στη σκηνή του Gagarin στηρίζοντας το συγκεκριμένο Festival. Από εκεί και πέρα σκέψεις και διάθεση υπάρχει για επιπλέον εμφανίσεις, ακόμα όμως δεν υπάρχει τίποτα το ανακοινώσιμο.
Η τελευταία λέξη σας ανήκει…
Θα χαρούμε πάρα πολύ να δούμε τον κόσμο που μας υποστηρίζει στις επερχόμενες εμφανίσεις της μπάντας, όποτε γίνουν αυτές.
Facebook: https://www.facebook.com/people/Spitfire-Hellas/100028121117590/
Instagram: https://www.instagram.com/spitfire.gr/
