Όταν το 2019 τα περισσότερα μέλη της μπάντας αποχώρησαν, δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό της τραγουδίστριας Justine Daae η οριστική διάλυση. Από τη στιγμή μάλιστα που η “μούσα” βρήκε το “δημιουργό” της (Anthony Chognard) το 2022, δεν ήταν δύσκολο να βρει και το μονοπάτι που θα ακολουθούσε για να αποκτήσει εκ νέου νόημα η καλλιτεχνική της πορεία. Το “Evidence” είναι η δεύτερη κυκλοφορία του γαλλικού διδύμου (και πέμπτη συνολικά των Elyose), με την Justine πέραν των φωνητικών να έχει αναλάβει τα keyboards και τον προγραμματισμό, ενώ ο Anthony εκτός της κιθάρας και των υπόλοιπων οργάνων (μπάσο, ντραμς) να έχει επιμεληθεί και της παραγωγής.
Υπάρχει μια πληθώρα παραγόντων που έχουν συντελέσει στην επίτευξη μιας αξιοζήλευτης ισορροπίας μεταξύ των δύο, που πέραν των υπολοίπων ιδιαιτεροτήτων, δηλώνουν καθαρά στουντιακό σχήμα χωρίς περιοδείες και ζωντανές εμφανίσεις. Η όποια οικονομική στενότητα απορρέει από αυτό, καλύπτεται αποκλειστικά από το “crowdfunding” (την ενίσχυση που προέρχεται από εισφορές οπαδών) που έκανε πραγματικότητα και την κυκλοφορία του “Evidence”.
Ένα album που βαδίζοντας στις στέρεες ράγες του προκατόχου του (Deviante), ανανεώνει την πετυχημένη συνταγή μείξης ακατέργαστων μεταλλικών riifs με ηλεκτρονικές φόρμες και αιθέρια μελωδικά φωνητικά. Από το ξεκίνημα (“Mission Lunaire”) φαίνεται η πρόθεση να επεκταθούν τα όρια του metal με πινελιές από industrial περάσματα, απανωτές ηλεκτρονικές “παρεμβολές” και μια φωνή που εισέρχεται σαν το πρωινό δροσερό αεράκι, να δώσει ένα διαφορετικό σαγηνευτικό χρώμα στην ατμόσφαιρα. Οι στίχοι αποκλειστικά χώρος ευθύνης της Justine, περιγράφουν ένα μυστηριακό ταξίδι προς τη σελήνη με σκοπό την διάσωση της γης που έχει μετατραπεί σε μια αχανή έρημο.
Τα ογκώδη κοφτά riffs ανεβάζουν ένα σκαλοπάτι την φρέσκια δυναμική (“Tentatives Echouees”) και προκαλεί εντύπωση το δέσιμο με την μελωδική φωνή και τον τρόπο που “ελίσσεται” η Justine, αλλά και τον χειρισμό της γαλλικής γλώσσας (πλην ενός όλα τα κομμάτια είναι στα γαλλικά) με τις ιδιαιτερότητές της. Εδώ η απώλεια του ελέγχου που επιφέρει η χρήση της τεχνικής νοημοσύνης, οδηγώντας μοιραία στην αδυναμία να διατηρηθεί η ανθρωπιά θα προβληματίσει τους Elyose. Στο ίδιο ύφος και το “Etoile Solitaire”, επιβεβαιώνει την αρχική αίσθηση ότι τα cybergoth και συμφωνικά στοιχεία, έχουν δώσει τη θέση τους σε ένα περισσότερο μοντέρνο ήχο πιο εκλεπτυσμένο αλλά με περισσότερο heavy χαρακτήρα.
Στο “Theogyne 2.0” (ένα εκ των κομματιών που έγιναν βίντεο) θα γίνουμε μάρτυρες ενός οπτικοακουστικού θεάματος, όπου ήπιες μεστές μελωδίες συμπλέκονται με πολυεπίπεδα σύνθετα φωνητικά. Η Justine σε ένα κλουβί που προσπαθεί να περιορίσει την ελευθερία και τα όρια του αισθησιασμού, δίνει ρεσιτάλ με ψιθύρους, αναστεναγμούς και κραυγές, ενώ δεν διστάζει να “παίξει” με το φακό για να προβάλει τις εντυπωσιακές υποκριτικές της ικανότητες. Παρόμοιας θεματολογίας και το “L’Echo des Delices”, με την ηθική να συγκρούεται με την επιθυμία, ηλεκτρονικές αιχμηρές εκρήξεις να συμπλέουν με ίχνη οπερατικής επιρροής και για άλλη μια φορά ο Anthony να αποδεικνύεται μετρ του djent riffing.
Με το “Ascension Tracee” το γοτθικό πρόσωπο της μπάντας επανεμφανίζεται, αλλά πάντα κυριαρχεί το δίπολο των δυναμικών riffs με τις μελωδικές προεκτάσεις, που προσφέρουν πότε τα πλήκτρα και πότε τα παιχνιδιάρικα φωνητικά. Σε ένα πεδίο απόλυτης ελευθερίας για έκφραση και πειραματισμό, είναι τέτοια η ποικιλία της Justine που είναι δύσκολο να την ταυτίσεις με οποιαδήποτε άλλη εκπρόσωπο του Female Metal. Ίσως σε κάποια σημεία να διακρίνεται η Floor Jansen, αλλά οι στιγμές είναι ελάχιστες. Η μελωδία ξεχωρίζει σε ένα από τα πλέον πιασάρικα κομμάτια του album (“Prete au Combat”), ενώ το δεύτερο βίντεο (“Immuable”) θα συνεχίσει χωρίς διάλειμμα την καταιγιστική εναλλακτική επίθεση, που εκτυλίσσεται σε ένα ευρύτερο κινηματογραφικό περιβάλλον.
Λίγο πριν το τέλος (“Abnegation) οι εντάσεις παίρνουν ξανά την ανιούσα με περισσότερη ωμή ισχύ, σε μια αλλεπάλληλη μάχη με το συναίσθημα που δεν χάνει την ευκαιρία να παρεισφρήσει για να αφήσει την αύρα του. Τελευταίο κομμάτι το μοναδικό στην αγγλική γλώσσα (“Rise and Reclaim”), δεν θα λοξοδρομήσει από την πεπατημένη, όπως σχεδιάστηκε με λεπτομέρεια σε κάθε λεπτό του album και θα καταδείξει την ικανότητα των Elyose να “αποδίδουν”, ανεξάρτητα από τα επιμέρους “συστατικά” που χρησιμοποιούν.
Αν το στοίχημα ήταν η διεύρυνση των ορίων του metal το “Evidence” αποδεικνύει ότι οι Eloyse το έχουν κερδίσει πανηγυρικά. Βγάζοντας από τη φαρέτρα τους ένα πλήθος ποικιλόμορφων χαρακτηριστικών, εξισορροπούν με εξαιρετική άνεση ανάμεσα στην heavy αισθητική και την ατμοσφαιρική ομορφιά. Ένα ακόμη τολμηρό βήμα, που αποτυπώνει την αδιάκοπη εξέλιξη της μπάντας και καταδεικνύει την καλλιτεχνική της συγκρότηση, σημείο κατατεθέν της καινοτόμου metal έκφρασης.
Είδος: Gothic Alternative Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Independent
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 10 Ιανουαρίου 2025
