Η ελληνική επαρχία είναι γεμάτη από από λαογραφικό τρόμο, creepy ιστορίες που λένε οι ντόπιοι δίπλα στο τζάκι, ιστορίες που περιλαμβάνουν περίεργα πλάσματα, ξωτικά, καλικάντζαρους, βρυκόλακες και άλλα δαιμονικά όντα.
Ο Kωνσταντίνος Mindcrimek Βλάχος άκουσε το άλμπουμ “Παγανή Κυριακή”, μια δουλειά του ομώνυμου project και αποφάσισε να το παρουσιάσει στο SOUNDS OF DECAY RADIOSHOW στο darkwaveradio.net (Δευτέρες 21:00-22:30). Ήταν ο μόνος τρόπος για να λυθούν απορίες όπως τι είναι το disco black, γιατί έκαψαν έναν βρυκόλακα στη Μύκονo, ποιος είναι ο Δαίμονας της Λαγκάδας και άλλα τέτοια φοβιστικά…
Ο λόγος στο… Ξόρκι…
Καλησπέρα Ευθύμη και μπράβο για το άλμπουμ σας.
Ευθύμης: Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση, η αλήθεια είναι πως στα credits έχουμε ψευδώνυμα, μια και καλά ανωνυμία, στην παράδοση των metal ψευδώνυμων.
Πότε ξεκινήσατε το project; Ήσασταν από την αρχή μαζί;
Ευθύμης: Ναι, από την αρχή, απλά δεν είχαμε αποφασίσει τι θα κάνουμε ακριβώς με τον Γιώργο, στην αρχή τσατάραμε και η πιο βαθιά μας γνωριμία ξεκίνησε όταν του ζήτησα να κάνει το εξώφυλλο για το άλλο project που έχω, το Ξόρκι. Μετά είπαμε μήπως κάναμε ένα μουσικό project μαζί, κάτι πιo drone, μετά λέγαμε να είναι σαν podcast με τρομαχτικές ιστορίες, περάσαμε από διάφορες φάσεις για ένα χρόνο και σταδιακά αποκρυσταλλώθηκε στην τελική ιδέα. Για τα πιο punk κομμάτια ήμουν στη Θεσσαλονίκη και είδα ένα graffiti με ένα νάνο και άνοιξαν οι κάνουλες της έμπνευσης, γύρισα σπίτι και άρχισα να γράφω κομμάτια.
Παίζατε και σε άλλα συγκροτήματα πριν;
Ευθύμης: Ο Γιώργος έχει πιο noise και πειραματικό background, τους Mob, τους Catechumen, την Πτωμαΐνη. Εγώ είμαι και μπασίστας, είμαι και σε rock μπάντες, τα τελευταία χρόνια στους Bus The Uknown Secretary, παλιότερα στους πιο ψυχεδελικούς The Social End Products, ενώ τρέχω όπως είπα και το δικό μου project, το Ξόρκι με το οποίο ηχογραφώ μουσική.
Επειδή πολλοί δεν είναι εξοικειωμένοι με το μουσικό στυλ που παίζετε στην Παγανή Κυριακή, θέλεις να μας το περιγράψεις λίγο; Είναι το dungeon synth αρκετό;
Ευθύμης: Το dungeon synth είναι κάπως καταχρηστικό, το Ξόρκι ξεκίνησε έτσι και σταδιακά εξελίχθηκε σε άλλα πράγματα και έτσι πάντα ότι βγάζω το κολλάμε λίγο. Νομίζω είναι πιο κοντά σε ένα άλλο υποείδος, το kellersynth, που παίζει στη Γερμανία από τη δεκαετία του 90, εγώ δεν το άκουσα από τα original αλλά από πιο καινούρια project που επηρεάστηκαν από αυτά. Είναι πολύ πιο low-fi σαν μουσική από την Παγανή Κυριακή, θεωρώ πως εμείς κάναμε πιο καλή και συνεπή παραγωγή, μπορούν να καταλάβουν όλοι τι τραγουδάμε και τι ακούγεται αλλά ναι, από εκεί είναι η σύνδεση. Στο kellersynth είναι πιο έντονα τα ντραμς, αλλά το synth παραμένει το κεντρικό όργανο.
Βέβαια και keller είναι το αντίστοιχο του dungeon.
Ευθύμης: Ναι, ακριβώς έτσι είναι, απλά το λέω γιατί με το dungeon synth φαντάζεται κάποιος κάτι πιο κοντά στο dark ambient και πολύ πιο αφαιρετικά ηχοτόπια από την Παγανή Κυριακή, εμείς έχουμε τη δική μας προσέγγιση
Το όνομα σας είναι Παγανή Κυριακή, τι είναι αυτά τα παγανά όμως;
Ευθύμης: Ψάχναμε για στίχους και πέσαμε σε ένα κείμενο που αφορούσε τα παγανά και τους καλικάντζαρους. Είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι της ελληνικής λαογραφίας, και μου φάνηκε αρκετά παιχνιδιάρικο και χαζούλικο. Πολλές ιστορίες σχετικά με τα παγανά έχει το βιβλίο Παραδόσεις του Νικόλαου Πολίτη (σ.σ. 1852-1921, θεωρείται πρόδρομος της λαογραφίας). Στο κομμάτι Παγανό διαβάζω μια από αυτές τις ιστορίες.
Παγανά είναι γενικότερα τα εξωτικά και τα φαντάσματα και για πολλούς παγανό αποκαλείται το αβάπτιστο νήπιο αφού σε κάποιες κοινωνίες πιστεύεται ότι τα βρέφη που πέθαναν αβάπτιστα γίνονται παγανά, τελώνια, καλικάντζαροι.
Ευθύμης: Αυτό λέει και στο κομμάτι Παγανή Κυριακή.
Ποιες μουσικές σας επηρέασαν ώστε να φτιάξατε τον ήχο αυτό;
Ευθύμης: Πριν προσπαθούσα να εξηγήσω την επίδραση του dungeon synth. Απλώς σύνθια, ντραμασίνια, black metal και μια πιο lo-fi και πάνκικη προσέγγιση μπορούν να συνυπάρξουν αλλά πολλά μας έχουν επηρεάσει, και εμένα και τον Γιώργο. Από ελληνικό black metal, τους Ψυχή, Το Μνήμα που σίγουρα μας αρέσει, Penderecki που γουστάρει ο Γιώργος, Οingo Boingo, Divo σίγουρα, σαν black metal Divo θα μπορούσα να το πω με λίγα λόγια και γι’ αυτό βάλαμε το disco black metal ώστε να σπαζοκεφαλιάζει ο ακροατής για το τι περιμένει να ακούσει.
Με τι μουσικές μεγαλώσατε;
Ευθύμης: Προσπαθούμε να ακούμε πολλά πράγματα, ο Γιώργος έχει μεγάλη γνώση και εμένα μου αρέσει να ψάχνω και να διερευνώ τόσο νέα όσο και παλιά, τώρα πως μεγάλωσα, πάντως δεν ήμουν ο κλασικός μεταλλάς, πιο πολύ άκουγα rock και punk. Το metal το προσέγγισα πιο μεγάλος και άρχισα να το διερευνώ και έχω εμβαθύνει αρκετά και τα τελευταία χρόνια ακούω κυρίως metal. Tώρα αν κάνω name dropping μου αρέσουν πολύ οι Lamp of Murmuur, οι Aara από την Ελβετία που έχουν πιο post-punk black metal προσέγγιση, οι Καναδοί Anonymous Skull με πολύ ενδιαφέρουσα black metal προσέγγιση. O Γιώργος ακούει και πιο dissonant πράγματα, το φετινό one man project Kvardrat, το Μνήμα που έβγαλε φοβερό δίσκο φέτος
Το άλμπουμ είναι γεμάτο ιστορίες τρόμου και φρίκης. Είναι αληθινές; Τις ακούσατε από κάποιον ή τις έχετε σκαρφιστεί για να γραφτούν οι στίχοι;
Ευθύμης: Όλες οι ιστορίες είναι αληθινές αν θέλεις να τις πιστέψεις. Κάποιες είναι αρκετά επεξεργασμένες από εμάς, κάποιες άλλες είναι πιο αυθεντικά μεταφερμένες από τις πηγές, πχ ο Βρυκόλακας της Μυκόνου, είναι μια ιστορία καταγεγραμμένη από έναν περιπατητή του 18ου αιώνα, ο οποίος είχε ακολουθήσει του χωρικούς όταν πήρανε το πτώμα και το κάψανε. Ή το Συλλυπητήριο Γεύμα με τα δηλητηριασμένα κόλλυβα είναι μια ιστορία που έχει συμβεί, αυτό ίσως είναι λίγο πιο ντοκιμανταρίστικη ιστορία. Ο Δαίμονας της Λαγκάδας είναι μια ιστορία την οποία εντόπισα στο internet, ένα πλάσμα από μαρτυρίες στη Λαγκάδα Αιτωλοακαρνανίας, αυτοί το πιστέψανε, εμείς γιατί να το αμφισβητήσουμε
Έχετε καταγωγή από χωριά και μικρές πόλεις;
Ευθύμης: Ο Γιώργος είναι από Χαλκίδα. Εγώ Αθηναίος δηλώνω, έχω καταγωγή από διάφορα μέρη αλλά δεν έχω χωριό, ίσως αυτό με οδήγησε να γράψω αυτόν το δίσκο, για να καλύψω το κενό της έλλειψης χωριού
Όλη η χώρα ένα μεγάλο χωριό ήταν και είναι γεμάτη από λαογραφικό τρόμο. Πολλά συγκροτήματα το κάνουν, και στα Βαλκάνια και αλλού.
Ευθύμης: Όντως σε όλη τη Μεσογειακή λεκάνη, καλώς ή κακώς κρατάμε μια πιο καλή σχέση με το μεταφυσικό, δεν έχει αποστειρωθεί πλήρως η κατάσταση.
Ενώ συμφωνώ και με ιντριγκάρει, η ένσταση μου είναι πως το μειονέκτημα αυτών που κρατούν αυτά στην επιφάνεια κουβαλάνε μαζί και άλλα πράγματα, όπως συντηρητικό τρόπο σκέψης κτλ.
Ευθύμης: Το έχω πει και παλιότερα, εμείς είμαστε προφανώς ενάντια σε κάθε μορφή συντηρητισμού, καταπίεσης και οποιασδήποτε ιεραρχίας αλλά πιστεύω πως όταν ερευνάς την παράδοση και τη λαογραφία, την φιλτράρεις με τις δικές σου προσλαμβάνουσες. Μας μεταφέρει την ιστορία του ένας άνθρωπος, αλλά δε σημαίνει πως ενστερνιζόμαστε και τις απόψεις του ή την έλλειψη συναισθήματος όταν υπάρχει, δεν είναι δίπολο το πράγμα, υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις, μπορούμε να έχουμε το μυαλό μας ανοιχτό και τη φαντασία μας ελεύθερη, χωρίς να είμαστε δεισιδαίμονες.
Πιστεύεις πως είναι και λίγο μόδα όλη αυτή η synthwave αναβίωση των τελευταίων χρόνων;
Ευθύμης: Εγώ έπαιζα μπάσο σε μπάντες, δεν είχα σχέση με σύνθια και όταν άκουσα dungeon synth είπα κι εγώ μπορώ να το κάνω αυτό το πράγμα. Πήρα μια κάρτα ήχου, ένα παλιό Yamaha και άρχισα να ηχογραφώ, μετά έγινε η καραντίνα και όλα τα άλλα σταμάτησαν και ασχολήθηκα αποκλειστικά με αυτό το πράγμα. Σε σχέση με τη διαδικασία του έχω μπάντα, είναι κάτι πιο compact και πιο εύκολο να φτιάξεις μια πρώτη ιδέα, να την αποτυπώσεις στην ψηφιακή μπομπίνα ας πούμε. Νιώθω πως γενικότερα η κατεύθυνση και στην pop μουσική είναι αυτή, είμαστε δύο άτομα, δεν έχουμε ντραμς, είναι πιο εύκολο να ακολουθηθεί κάπως. Από την άλλη, στην Αθήνα δε νιώθω ότι είμαστε και τόσοι πολλοί αυτοί που είναι κοντά σ’ αυτά τα είδη. Σίγουρα τους φίλους φίλους Tango Mangalore, Γεμάτος Αράχνες, Eddie Dark, The Man and His Failures και παλιότερες μπάντες, δε νομίζω πως είναι μόδα, απλά γουστάρει ο κόσμος να το ακούει
Πόσο σου αρέσουν τα horror films;
Ευθύμης: Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου, δε νομίζω πως υπάρχει κάποιο που να μη μου αρέσει, εκτός από αυτά που έχουνε βασανιστήρια. Καλά και το πρώτο Saw, αλλά γενικά όχι τα πιο torture. Μου αρέσουν πολύ και τα 70ς (Witchfinder General, Wickerman, κα) τα 80ς slasher, monster ή super natural και τα 90ς, γενικά όλα, συνεχώς το ψάχνουμε με τον Γιώργο και λέμε ο ένας στον άλλο αυτό το είδες κτλ
Τι μας τραβάει λες στο να απολαμβάνουμε μια ιστορία τρόμου, σε φιλμ, σε βιβλία, σε escape rooms;
Ευθύμης: Μπορώ να σου πω πως ένιωσα την πρώτη φορά που είχα δει το Scream, η πρώτη horror που είδα με τους φίλους και να με στοιχειώνει, τώρα όταν το ξαναβλέπω καταλαβαίνω ότι είναι μια βαθιά διαφορετική ταινία από αυτή που είδα όταν ήμουν μικρό παιδί. Είναι κάτι που μένει μαζί σου και κρατάει για μέρες, αν δεις κάτι που σε σοκάρει δεν το ξεχνάς, όπως σε μια ρομαντική ταινία, ο τρόπος που τις φτιάχνουν έχει αυτή την προσέγγιση.
Θα έλεγε κανείς πως μοιάζει με μικρή ανωμαλία της ψυχοσύνθεσης μας να το αγαπάμε να τρομάζουμε.
Ευθύμης: Είναι ένας μικρός μαζοχισμός, είναι δεδομένο πως η ανθρωπότητα γουστάρει να τρομάζει και μάλλον αυτοπροστατεύεται μεταφέροντας το από γενιά σε γενιά, ώστε να δημιουργεί τις συνθήκες που προστατεύουν από κακοτοπιές. Η επιστήμη προχωρά αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν έχουμε ενσωματωμένο τον φόβο και τον τρόμο.
Ο John Carpenter έκανε το soundtrack για το Halloween του 2018, ο ίδιος άλλωστε είχε κάνει και τις πρώτες τρεις, το 1978, το 81 και το 82. Πήρε τη βασική μελωδία και την ενσωμάτωσε σε σύγχρονο synthwave εκμεταλλευόμενος στην ουσία τη σύγχρονη τεχνολογία. Είναι λες και αυτός ένας λόγος που γνωρίζει άνθηση το είδος, ότι μπορεί κάποιος να κάνει παπάδες σε έναν υπολογιστή;
Ευθύμης: Σίγουρα, αλλά δεν αρκεί μόνο η τεχνολογία, πρέπει να έχεις και τις προσλαμβάνουσες για να φτιάξεις κάτι το οποίο είναι ενδιαφέρον και ωραίο. Με την τεχνολογία θα φτιάξεις κάτι που στέκεται αλλά το πιο σημαντικό είναι να βάλεις τις ιδέες σου και την ψυχή σου μέσα σ’ αυτό το πράγμα, αυτά που έχει ζήσει ή θέλεις να εκφράσεις, αυτά δεν τα λέει η τεχνολογία. Μας έχει λύσει τα χέρια και μπορούμε να ηχογραφούμε παντού αλλά δεν αρκεί. Εγώ έχω ένα σωρό παλιά Yamaha και Casio προκειμένου να βγαίνει αυτός ο παλιός ήχος, αυτή η σκουπιδίλα, όσες φορές έχω προσπαθήσει να το φτιάξω με virtual όργανα και τον υπολογιστή πάντα κάτι λείπει και ποτέ δεν είναι ίδιο με το αυθεντικό.
Πόσο καιρό σας πήρε η δημιουργία του άλμπουμ;
Ευθύμης: Σαν σκέψη του concept κράτησε πάρα πολύ, να βρούμε τις ιστορίες και τους στίχους, πάνω από ένα χρόνο, αλλά η πραγματική ηχογράφηση και το mastering γύρω στους εννιά μήνες, για να πούμε πως βγαίνει κάτι καλό. Να πούμε για τον Νίκο Τριανταφύλλου που κάναμε μαζί μίξη και παραγωγή και τον Ηρακλή Βλαχάκη που έκανε το master. Αν διέρρεαν τα demos σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, θα βλέπατε τι τρομερή δουλειά έκαναν
Είδαμε κoμμάτι σας και σε μια φοβερή συλλογή που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την Geheimnis Music Productions, ένα δίσκο βινυλίου με τίτλο Path to Nowhere/A Contemporary Dystopian Tale of the Greek Synth Underground. Υπάρχει τελικά ολόκληρη σκηνή στο είδος στην Ελλάδα;
Ευθύμης: Μακάρι να υπάρχει, να συναντιόμαστε, να κάνουμε live και πράγματα, εμείς δεν έχουμε βρει σαν Παγανή Κυριακή τον τρόπο πως. Αλλά αν σκηνή είναι μια συλλογή, ναι υπάρχει.
Θα βγει και η Παγανή Κυριακη σε φυσικό φορμάτ;
Ευθύμης: Πάνω που με ρωτάς έχουμε κανονίσει να συναντηθούμε αύριο και να αμπαλάρουμε τις επερχόμενες κασσέτες της Παγανής Κυριακής.
Η μουσική της Παγανής Κυριακής μπορεί να στάθει live ή δεν έχει φτιαχτεί για κάτι τέτοιο;
Ευθύμης: Δεν είναι κάτι που δε θα γίνει ποτέ, παρότι ξεκίνησε σαν studio project το επεξεργαζόμαστε και παρότι το ότι επί της ουσίας δεν έχουμε κάνει μουσική ακριβώς μαζί με τον Γιώργο. Θα γίνει, είναι θέμα χρόνου να βρούμε τη σωστή συνθήκη, αλλά και οι δύο έχουμε πολύ πυκνά προγράμματα και είναι λίγο δύσκολο. Και τις κασσέτες ήταν άθλος να συντονιστούμε και να τις βγάλουμε τελείως diy και να είναι όμορφες και αμπαλαρισμένες σωστά. Τώρα ένα live χρειάζεται πολλές πρόβες, μια συνθήκη που θέλει αρκετό χρόνο για να βγει κάτι συνεπές
Ευθύμη σ’ ευχαριστώ πολύ!
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Βλάχος
