Κάποιος αποπειράθηκε να μετατρέψει το βράδυ της Κυριακής σε ένα ξέφρενο πάρτι Σαββάτου, όμως τελικά δεν χρειαζόταν και ιδιαίτερη προσπάθεια να γίνει αυτό. Η ευρύτερη θεσσαλική μεταλλική κοινότητα με τον κύριο όγκο των οπαδών της πόλης γέμισε ακόμα ένα βράδυ το Circus Entertainment Hub, σε μια σχεδόν μαραθώνια εμφάνιση τριών γκρουπ που αντάμειψαν με το παραπάνω την παρουσία τους.
Αυτό που πρωταρχικά με χαροποίησε στο χθεσινό live είναι η αμφίδρομη συνέπεια τόσο της διοργάνωσης αλλά κυρίως του κοινού στο πρόγραμμα που είχε ανακοινωθεί. Το λέμε τόσα χρόνια, έπρεπε εδώ και καιρό να αφήσουμε πίσω μας το χάος του παρελθόντος και να ανασυνταχθούμε σε μια τακτική που υπάρχει εδώ και χρόνια στις περισσότερες χώρες, και σέβεται τον ακροατή και τον καλλιτέχνη. Η χθεσινή νύχτα ήταν μια ένδειξη πως κάτι φαίνεται επιτέλους να αλλάζει.
Είναι λοιπόν μόλις 19:30 και τόσο ο κύριος χώρος του Circus στο ίδιο επίπεδο της σκηνής, όσο και το φιλόξενο πατάρι του έχουν σχεδόν γεμίσει, και η προσέλευση συνεχίζεται με γρήγορο πια ρυθμό. Οι “γηπεδούχοι” progsters Sunburst ανοίγουν τον λογαριασμό της νύχτας, όπως ακριβώς τους αξίζει, δηλαδή με ένα ενθουσιώδες, μαζικό χειροκρότημα από το κοινό. Με τα πρώτα βήματά τους στη σκηνή, μας έρχεται άμεσα και η είδηση της βραδιάς καθώς στο μπάσο της μπάντας βλέπουμε πια τον Γιώργο Χαραλαμπίδη (γνωστό ήδη από την παρουσία τους στους Θεσσαλονικείς υπερελπιδοφόρους Within Progress), αντικαθιστώντας τον Νίκο Γεωργιτσόπουλο, ο οποίος κατείχε τη θέση από το 2014.
Αν κάποιος θα ανησυχούσε για τη συνοχή και τον συντονισμό του γκρουπ από την αλλαγή αυτή, γρήγορα η απόδοση και η απίθανη απόδοση των τεσσάρων μουσικών εξαφάνισε κάθε μικρή υποψία. Ξεκινώντας με τους openers δυναμίτες των δυο δίσκων τους, πρώτο το νέο “The Flood” και αμέσως μετά το “Out of the World” (που είχε την τιμητική του σαν μοναδικό από το ντεμπούτο “Fragments of Life”), σήκωσαν το Τσίρκο στο πόδι, και έδειξαν πως ήδη βρίσκονται σε μια απαιτητική διαδρομή χωρίς επιστροφή. Έχοντας ήδη προϊδεάσει το κοινό για μια σύντομη εμφάνιση λόγω του προγράμματος, αφοσιώνονται αποκλειστικά στο πρόσφατο σπουδαίο “Manifesto” που άλωσε τις εντυπώσεις των prog κριτικών και ακροατών και στο εξωτερικό. Έτσι, με το συναισθηματικό “Inimicus Intus” που αναδεικνύει σε ισορροπία τόσο τη δύναμη όσο και την τεχνική τους, μπαίνουμε για καλά στο σύμπαν του νέου άλμπουμ, κάτι που εξελίσσεται ακόμα πιο έντονα με το “Samaritan” και μια φορτισμένη κατάθεση ψυχής από τον Βασίλη Γεωργίου.
Αν συμφωνώ μουσικά σε πολλές επιλογές των Sunburst, εκεί που μάλλον ταυτίζομαι απόλυτα είναι και η δική τους αδυναμία στο υπέροχο “From the Cradle to the Grave”, που ακολούθησε καθηλωτικό και με αυτό τον γνώριμο πια απολογητικό του αέρα έκανε κάθε μελωδία οριστική και σημαίνουσα για πολλές μορφές στο ημίφως του Circus. Το “Hollow Lies” που σφράγισε το πέρασμά τους χτες, επιβεβαίωσε την καλύτερη ως τώρα εμφάνισή τους. Αν τόνισα νωρίτερα την “διαδρομή χωρίς επιστροφή”, είναι ακριβώς γιατί πριν λίγο καιρό αξιολόγησα και έγραψα το ίδιο για την εμφάνιση στο φεστιβάλ του Βόλου.
Τους περιμένουμε πια σε μια headline εμφάνιση, χορταστική σε διάρκεια και επιλογές, όπως δεσμεύτηκαν και οι ίδιοι λίγο πριν μας αφήσουν.
Sunburst setlist:
The Flood
Out of the World
Inimicus Intus
Samaritan
From the Cradle to the Grave
Hollow Lies
Χωρίς πολύ μεγάλη καθυστέρηση, οι απαραίτητες αλλαγές έστρωσαν το χαλί για τους βετεράνους πια Γερμανούς Masterplan, οι οποίοι μετρούν ήδη 24 χρόνια καριέρας. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια η δισκογραφική τους δραστηριότητα έχει περιοριστεί σημαντικά, καθώς το τελευταίο άλμπουμ με αυθεντικό υλικό, το “Novum Initium” μας γυρίζει πίσω στο 2013, καθώς το “PumpKings” του 2017, ήταν μια συλλογή από διασκευές των Helloween σε τραγούδια με συμμετοχή του ιδρυτή των Masterplan και πρώην κιθαρίστα των Helloween, Roland Grapow.
Δεν είναι λοιπόν παράξενο πως παρόμοια τακτική και αντιμετώπιση έχουν και με τις ζωντανές τους εμφανίσεις, ποντάροντας αισθητά στις σίγουρες δόξες του παρελθόντος. Το βασικό μέρος της παρουσίας τους στη σκηνή του Circus διέτρεξε το μεγαλύτερο μέρος από το ομότιτλο πρώτο άλμπουμ τους του 2003, με τον Jorn Lande πίσω από το μικρόφωνο. Ο Rick Altzi που κατέχει πια τη θέση τα τελευταία δώδεκα χρόνια γέμισε όμορφα τα παπούτσια του σπουδαίου Νορβηγού τραγουδιστή, κάτι που κάνει άλλωστε πια με την ευκολία της συνήθειας. Ακούστηκαν έτσι τραγούδια ορόσημα που καθόρισαν τη δημοφιλία τους και τον χαρακτήρα τους όπως τα “Enlighten Me”, και “Kind Hearted Light”, με τον Roland σε ωραία διάθεση και επικοινωνιακή αύρα, και την μπάντα να τιμά με πειστικότητα και ορμή τα όπλα της. Ο αρχηγός εξακολουθεί να στηρίζει όμορφα και έξυπνα με τα φωνητικά του τις γραμμές των τραγουδιών όπου απαιτείται, ενώ στο κύριο ρόλο του υπήρξε άψογος και χαρακτηριστικά άνετος.
Σημαντικές, όπως αναμενόταν οι στιγμές των αποδόσεων των δυο συνθέσεων των Helloween, μιλώντας άμεσα στον κόσμο, ιδιαίτερα το επιβλητικό “The Time of the Oath” ήταν μια από τις πιο φορτισμένες κορυφώσεις της εμφάνισής τους, ενώ και το “The Chance” μας γύρισε με το ύφος του στις εποχές του “Pink Bubbles…”. Η ορμητικότητα του “Crimson Rider” μαζί με την ατμοσφαιρική mid tempo διαδρομή του “Back for My Life” αντιπροσώπευσαν το “Aeronautics” του 2005, με το δεύτερο να είναι για μένα προσωπικά η δυνατότερη στιγμή του προγράμματός τους. Οι Masterplan, με μια γενική θεματολογία που ευνοεί την αντιπαράθεση με το κοινό, λειτούργησαν επικοινωνιακά και με την δεδομένη εμπειρία τους, άφησαν τα παράσημα του χώρου τους με ενέργεια και σεβασμό.
Masterplan setlist:
Enlighten Me
Spirit Never Die
Crimson Rider
Back for My Life
Kind Hearted Light
The Time of the Oath (Helloween cover)
Crystal Night
Soulburn
The Chance (Helloween cover)
Heroes
Για περισσότερο πια από 25 χρόνια το όνομα Firewind αντιπροσωπεύει το μουσικό όχημα του Κώστα Καραμητρούδη, ή αν προτιμάτε Gus G, και σήμερα ο δισκογραφικός τους λογαριασμός έχει φτάσει τα δέκα άλμπουμ. Και αν το γκρουπ επιστρέφει στην πόλη με σχεδόν είκοσι χρόνια καθυστέρηση, αυτό γίνεται σε πανηγυρικό περιβάλλον, με τον κόσμο που έχει γεμίσει κάθε γωνιά του Circus, να στήνει μια θριαμβευτική υποδοχή.
Οι Firewind βρίσκονται ουσιαστικά σε μια περιοδεία προώθησης του τελευταίου δίσκου, έτσι αναμενόμενα, ξεκινώντας την εμφάνιση με το ομότιτλο τραγούδι, ακούστηκαν κάποια τραγούδια. Όμως η συνολική λίστα, πέρα από τις τέσσερις συνθέσεις της νέας τους δουλειάς, έκανε μια γενναία αναδρομή στην ιστορία τους, με επιλογές από διαφορετικές περιόδους της μπάντας. Ταυτόχρονα με την ευρεία χρονική κάλυψη, υπήρξε και μια ανάλογη ποικιλία στο ύφος των επιλογών που ανέδειξε και θύμισε τα διαφορετικά πρόσωπα της μπάντας. Έτσι, με τον Gus G μπροστά σε έναν πυρήνα φίλων της μπάντας αλλά και δικούς του , αριστερά στη σκηνή, ο πιο πρόσφατος στο σχήμα Γερμανός τραγουδιστής Herbie Langhans ανέλαβε την πρώτη επικοινωνία με τον κόσμο, μαζί με τον χαμαιλεοντικό ρόλο στα τραγούδια των προκατόχων του. Και τα πήγε περίφημα.
Κάπως έτσι, οι Firewind μας ταρακούνησαν με γρήγορο άμεσο power metal, μας έσπρωξαν με mid tempo βηματισμούς σε κλασικό αλλά φρέσκο metal, μας καλόπιασαν μελωδικά με ενισχυμένο, ελκυστικό hard rock. Και δεν έμεινα παραπονεμένος καθώς άκουσα και το αγαπημένο “Mercenary Man” με αυτές τις πανούργες Lynott-ικές γραμμές, ενώ από το καλοσμιλευμένο Malmsteen-ικό heavy/power ξεμακρύναμε μέχρι το συγκινητικό “Longing to Know You”, με την φορτισμένη ερμηνεία του Langhans να τιμά το πνεύμα του τραγουδιού. Στο φινάλε του κυρίως set, δεν παρέλειψαν να επικαλεστούν την επιμεταλλωμένη αγάπη τους για τα λατρεμένα 80’s με το “Maniac”, την τεράστια επιτυχία του Michael Sembello, που εύκολα απενοχοποίησε τον κόσμο σε αυτή την εκδοχή.
Με την επιτακτική κλήση των φίλων τους, οι Firewind συνέχισαν με τρία ακόμα τραγούδια στο encore, με το κλασικό και αναμενόμενο πια “Falling to Pieces” να προτρέπει το κοινό να ακολουθήσει το έθιμο και να “jump the fuck up”. Μετά από μια χορταστική και εμφατική εμφάνιση και έχοντας εξαιρετικό ήχο, έμειναν μόνο τα χαμόγελα να κλείσουν μια απόλυτα πετυχημένη νύχτα. Όσο ο κόσμος συνεχίζει να στηρίζει με την παρουσία του αυτές τις πρωτοβουλίες, είναι βέβαιο πως τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα.
Firewind setlist:
Fallen Angel
Stand United
I Am the Anger
Destination Forever
Destiny Is Calling
World on Fire
Fire & Fury
Ode to Leonidas
Longing to Know You
Chains
Break Away
Mercenary Man
Allegiance
Maniac (Michael Sembello cover)
Encore:
Rising Fire
Head Up High
Falling to Pieces
Φωτογραφίες/ Βίντεο: Δημήτρης Ζαμπός
