Τελικά, όταν δεν έχεις το “άγχος” του ξυπνητηριού, ο ύπνος γίνεται αυτόματα πιο αναζωογονητικός. Δεύτερη ημέρα λοιπόν του Golden R festival, όμως προηγούνταν μια βόλτα στα πέριξ του Βόλου και δη στο όμορφο Πήλιο για καφέ και φαγητό, λίγο πριν κατηφορίσουμε και πάλι στα “χαρακώματα” του αθλητικού και πολιτιστικού κέντρου “Ν. Σαρμάνης” στην Νέα Αγχίαλο. Σίγουρα πιο δυνατή μέρα, με τα ονόματα των Warlord και των Destruction να δεσπόζουν, ενώ οι Flames, οι Achelous, οι Thelemite, μάλλον αποτελούσαν εγγυημένα “χαρτιά” για την ονειρική κατάληξη αυτής της βραδιάς. Όπα, η ώρα πέρασε, βουρ για Νέα Αγχίαλο.
Το ρολόι έδειχνε λίγο πριν τις 5, όταν έφτασα στο venue και προς μεγάλη μου χαρά οι πόρτες είχαν ανοίξει και ο κόσμος έμπαινε χωρίς αργοπορία. Μία βόλτα από το merch και οι πρώτες αναγνωριστικές “πενιές” για το καθιερωμένο soundcheck, με ώθησαν κοντά στην σκηνή, ώστε να απολαύσω τους Human Genom. Γνωστό το όνομα, όμως δεν είχα καταφέρει να τους ακούσω μέχρι τώρα και έμοιαζε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να “γνωρίσω” την μουσική τους, από πρώτο “αυτί” πλέον. Βολιώτες progressive/power metallers, καλοπροβαρισμένοι ένεκα και της ολοκλήρωσης των ηχογραφήσεων του νέου τους δίσκου όπως έμαθα αργότερα, αποφασισμένοι να κερδίσουν τις εντυπώσεις και να ικανοποιήσουν το σαφώς περισσότερο αλλά και πάλι λιγοστό κοινό, που είχε μαζευτεί από νωρίς για να απολαύσει την δεύτερη μέρα του Golden R festival.
Ακόμη ένας λόγος που αποκτούσε ιδιαίτερη βαρύτητα αυτό το show για τους Human Genom, ήταν ότι λάμβανε χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα τους και έπρεπε να αποδείξουν κάποια πράγματα. Από τις πρώτες νότες του “Last Mistake”, οι Βολιώτες απέδειξαν ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος τους, με επαγγελματική σκηνική παρουσία, χωρίς υπερβολές και με έναν τραγουδιστή που έδινε ρεσιτάλ ερμηνειών και επικοινωνίας. Οι κιθάρες μοίραζαν “πόνο”, το rhythm section ήταν εξαιρετικό, ενώ το υλικό που έπαιξαν ήταν ευχάριστο, διασκεδαστικό και όχι αδιάφορο. Ξεχώρισαν τα “Bleeding Hard”, “Tears Of Angels” και “Stairs”, ενώ με την διασκευή στο “Living After Midnight” των Metal Gods, τα “έσπασαν” πραγματικά. Πειθαρχημένη μπάντα, με μπόλικο ταλέντο και όρεξη για δουλειά, που μπορεί να τους εδραιώσει στον χώρο. Πολύ δυνατό ξεκίνημα, θα ήθελα να τους ξαναδώ, εννοείται.
Human Genom setlist:
Last Mistake
Bleeding Hard
Tears Of Angels
Stairs
Living After Midnight (Cover Judas Priest)
Τους Thelemite τους είχα δει πρόσφατα σε ένα live, ενώ και το νέο τους album “Survival Of The Fittest” ήταν μία βαθιά “βουτιά” στο ‘80s heavy metal, οπότε λίγο-πολύ ήξερα ότι θα απολαύσω ένα εξαιρετικό heavy metal show. Σίγουρα πιο δεμένοι ως μπάντα, σαφώς πιο “μπαρουτοκαπνισμένοι” στις ζωντανές εμφανίσεις, ενώ και οι “απαιτήσεις” στον ήχο τους ακόμη πιο υψηλές, ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα. Ο κόσμος εμφανώς περισσότερος από την πρώτη ημέρα, ενώ ο ήχος για δεύτερη σερί μέρα ήταν εξαιρετικός.
Άνετοι στην σκηνή, μετρημένοι στις κινήσεις τους και πλήρως αφοσιωμένοι στο “έργο” τους, μπορούσες να διακρίνεις την ‘80s heavy metal “φλόγα” στα μάτια τους, ενώ για ακόμη μία φορά ο Γιάννης Μανόπουλος απέδειξε πόσο ευφυής performer είναι. Το πλήθος έδειχνε να γουστάρει το heavy metal party που είχαν στήσει οι Αθηναίοι, ενώ ξεσπούσε διαρκώς σε επευφημίες, με σηκωμένες τις γροθιές του. Τα “Unholy Steel”, “Anatolia”, “Night Of The Wolf” ξεσήκωσαν τους οπαδούς, ενώ η μπάντα “θέριζε” επί σκηνής, αποδεικνύοντας ότι βρίσκεται σε τρομερή κατάσταση.
Οι Thelemite αποτελούν σημαντικό “γρανάζι” της εγχώριας heavy metal σκηνής και δεν χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν, όμως εδώ έβλεπες μία τετράδα “λυσσασμένη”, με διάθεση να ροκάρει και να διαλύσει τα πάντα, αφήνοντας την “ψυχή” της στο σανίδι του Golden R festival. Κάτι που δεν άφησε ασυγκίνητο το κοινό, που καταχειροκρότησε την μπάντα και φώναζε ρυθμικά το όνομά της, στο τέλος του show. Ναι, οι Thelemite για ακόμη μια φορά “έσκισαν”, δίδαξαν πώς παίζεται το αγνό ‘80s heavy metal και έφυγαν από τον Βόλο με περισσότερους οπαδούς πλέον, στις “αποσκευές” τους. Φοβερή εμφάνιση, από τις καλύτερες του τριημέρου. Είναι από τις μπάντες, που πρέπει να δεις live, αναμφίβολα.
Αφού πήρα τις απαραίτητες ανάσες δροσιάς και μίλησα με διάφορους γνωστούς, ήρθε η στιγμή των Exilium Noctis. Η αλήθεια είναι, ότι δεν είμαι fan του black/death metal και δεν είχα την παραμικρή επαφή με την μουσική των επίσης Βολιωτών metallers, όμως είχα ακούσει πολύ καλά λόγια για τις ζωντανές τους εμφανίσεις, περισσότερο. Υπό τους ατμοσφαιρικούς/μυστικιστικούς black ήχους, η τετράδα εμφανίστηκε στην σκηνή του Golden R festival βαμμένη, κάποιοι με κουκούλα και με παροιμιώδες μεταλλικό «θράσος», εξαπέλυσαν το λυσσαλέο black/death metal τους.
Απόλυτη κιθαριστική και rhythm section αρμονία, μία μπάντα που γνώριζε τους ρόλους της και τους τηρούσε πιστά πάνω στο σανίδι, χωρίς να ξεφεύγει ούτε δευτερόλεπτο, ενώ ο Alpha/Thyragon μοίραζε «πόνο» με τις ερμηνείες του. Σαφέστατα πιο ανεβασμένος ο ήχος, ακόμη περισσότεροι οι παρευρισκόμενοι, που έμοιαζαν να γνωρίζουν και να γουστάρουν τόσο τα κομμάτια, όσο και την εκκωφαντική εμφάνιση των Exilium Noctis.
Οι Βολιώτες φάνταζαν σαν αλωνιστική «μηχανή», που «θέριζε» στην σκηνή, ενώ όσο περνούσε ο χρόνος, άλλο τόσο «θέριευε» το black/death «τέρας» που υπηρετούσαν. Χωρίς πολλές διακοπές και επικοινωνιακά «παιχνίδια», αλλά περισσότερο με συνεχόμενα black/death «χτυπήματα», οι Exilium Noctis απέδειξαν περίτρανα γιατί «ακούγεται» το όνομά τους στους εγχώριους μεταλλικούς «κύκλους», με μία πραγματικά συγκλονιστική εμφάνιση, από αυτές που δημιουργούν οπαδούς και «μύθους» για μία ανερχόμενη «δύναμη» του extreme ήχου.
Σίγουρα από τα highlight του τριημέρου, μεστοί και γεμάτοι ενέργεια, οι Exilium Noctis παρέδωσαν «μαθήματα» μιας επιβλητικής ζωντανής εμφάνισης, επιδεικνύοντας ωριμότητα μεγάλης μπάντας, που βρίσκεται χρόνια στο «κουρμπέτι». Φανταστείτε τι μπορεί να πετύχουν αυτοί οι παιχταράδες, όταν πραγματικά αποκτήσουν εμπειρίες και προσθέτοντας κάποια χρόνια δουλειάς στις «πλάτες» τους. Νομίζω δικαίως θεωρούνται ένα σημαντικό κεφάλαιο, στον εγχώριο extreme ήχο. Μάγκες, τα σέβη μου, συνεχίστε έτσι και το μέλλον σας ανήκει.
Ακόμη ένα διάλειμμα, ακόμη λίγα πηγαδάκια, λίγο πριν ανέβουν στην σκηνή του Golden R festival οι πολυαγαπημένοι πλέον epic heavy/power metallers Achelous. Ότι και να πούμε για αυτά τα «αλάνια», σίγουρα μοιάζει λίγο και δεν δείχνει απόλυτα το «μέταλλο» από το οποίο είναι «φτιαγμένα». Φοβεροί καλλιτέχνες, με τεράστιο ταλέντο, με όρεξη για δουλειά και ουσιαστική εξέλιξη, με εξαιρετικές μουσικές ιδέες, αλλά προπάντων πάρα πολύ καλά παιδιά, τρομεροί άνθρωποι. Φέρνω στο νου μου αρκετές φορές την πρώτη φορά που τους παρακολούθησα live και αντιλαμβάνομαι πόσες θυσίες και πόση δουλειά έχουν ρίξει, για να καταφέρουν πλέον να πατάνε στην σκηνή σαν μια τεράστια μπάντα.
Αλήθεια, αξίζουν συγχαρητήρια. Πίσω στην δράση, με τους Αθηναίους metallers να μπουκάρουν με έναν απίστευτο «αέρα» αυτοπεποίθησης στην σκηνή, φέρνοντας μαζί τους μια επική heavy/power «πνοή», ξεσηκώνοντας από την αρχή του show τους θεατές. Και τι καλύτερο για ξεκίνημα, από το “Dragon Wings”, έναν από τους ύμνους της τελευταίας τους δισκογραφικής απόπειρας με τίτλο “Tower Of High Sorcery”. Οι Achelous μοιάζουν με μια σφιχτοδεμένη «οικογένεια» πάνω στην σκηνή, με τρομερή ενέργεια, φοβερή σκηνική παρουσία και με τον Χρήστο Κάππα να δίνει ρεσιτάλ ερμηνειών.
Για τον χρόνο που είχαν στην διάθεσή τους, κατόρθωσαν να «χωρέσουν» ένα περιορισμένο best of, με κομμάτια-ύμνους, όπως τα “Macedon”, “The Oath”, “Savage King”, “Into The Shadows”, “Northern Winds” και έκλεισαν με το εντυπωσιακό “Flames Of War” και αδιανόητο “sing along” από το κοινό. Η καθαρότητα του ήχου, ανέδειξε τον απαράμιλλο epic heavy/power «χαρακτήρα» των Αθηναίων, ενώ η απόδοση της μπάντας ήταν τουλάχιστον παροιμιώδης. Οι Achelous καταφέρνουν κάθε φορά, να βρίσκουν τον τρόπο, να αποθεώνονται στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Έτσι και εδώ, οι Αθηναίοι απέδειξαν γιατί αποτελούν must όσον αφορά τα live τους και μοιάζουν με «οδοστρωτήρες» όταν πατάνε το σανίδι. Οι Achelous είναι από τις μπάντες που κερδίζουν τις εντυπώσεις, με την αυθεντικότητα και την αγνότητα της μουσικής τους. Hail Achelous.
Achelous setlist:
Dragon Wings
Macedon
The Oath
Savage King
Into The Shadows
Northern Winds
Flames Of War
Το συγκεκριμένο διάλειμμα, ήταν από εκείνα που τα έχεις ανάγκη, αφού οι επόμενοι στην σειρά ήταν οι θρυλικοί thrashers Flames. Και όταν οι Flames ανεβαίνουν στην σκηνή, πρέπει να έχεις δυνάμεις για να τους παρακολουθήσεις. Οι Αθηναίοι thrashers συμπληρώνουν φέτος τα 40 χρόνια από την ίδρυσή τους και αυτό το show, αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία για την μπάντα. Πολύ περισσότερο δε, όταν από πάνω τους υπήρχαν οι φοβεροί Warlord και οι Γερμανοί θρύλοι Destruction.
Ο κόσμος είχε καταφέρει να γεμίσει την κεντρική σκηνή, ο ήχος ήταν σαφώς καλύτερος ώρα με την ώρα και όλα έδειχναν ότι η βραδιά προμηνυόταν ιδιαίτερα «καυτή». Οι Flames μπήκαν φουριόζοι με το “Revenge”, έδειχναν να μην τους έχει «αγγίξει» η πολυετής απουσία από τα δισκογραφικά και live δρώμενα και έμοιαζαν πραγματικά ασταμάτητοι. Όταν δε εξαπέλυσαν τα thrash-άτα riffs, το πλήθος αμέσως επιδόθηκε σε headbanging και μικρά moshpit. Μέχρι και κάποια «ερασιτεχνικά» wall of death, πρόλαβα να δω, λίγο πριν οι Αθηναίοι μας «χτυπήσουν» με το “Red Terror”. Όλα κυλούσαν ομαλά, με τα “Crawl Beyond” και “Mercy Denied” να πέφτουν σαν «οβίδες» στο εκστασιασμένο κοινό, με την μπάντα να δείχνει σε εξαιρετική φόρμα, «κερδίζοντας» αν θέλετε κάποια από την «αίγλη» του ένδοξου παρελθόντος της. Κοφτερά riff, εκρηκτικά solo, απίστευτη ενέργεια, εξαιρετικές ερμηνείες και ένα rhythm section «για φίλημα», έδινε την εντύπωση ότι οι Flames θα ήταν η αποκάλυψη της βραδιάς. Κάτι όμως δεν πήγαινε καλά, και φυσικά ήταν οι καιρικές συνθήκες, όπως είχε ενημερώσει εδώ και μέρες η ΕΜΥ. Λίγα σύννεφα, η μυρωδιά της βροχής και σχεδόν οι περισσότεροι ανεβάσαμε το βλέμμα στον ουρανό, μπας και μας δείξει τις «ορέξεις» του. Μάταια όμως. Οι Flames δεν έπαιρναν χαμπάρι και συνέχιζαν να βάζουν «φωτιά» στο venue. “Deathra” για την συνέχεια, ενώ τα “Summon The Dead” και “Legions Of Death” δημιούργησαν παροξυσμό στους παρευρισκόμενους και ιδιαίτερα στις μπροστινές σειρές.
Και κάπου εκεί, όλα πήγαν στράφι. Μία καταρρακτώδης βροχή, διέκοψε εντελώς άδοξα το set των Αθηναίων thrashers, με τους θεατές να ψάχνουν κάποιο στέγαστρο για να προστατευθούν. Κάποιοι τολμηροί έμειναν για λίγο ακόμα στα κάγκελα, όμως η νεροποντή έμοιαζε στα φόρτε της και δεν έδειχνε σημάδια αποσυμπίεσης. Περιμέναμε αρκετή ώρα για κάποια σχετική ενημέρωση ή ανακοίνωση, όμως «ζωντανά» τουλάχιστον δεν ήρθε. Μόνο μέσω social media, μετά από αρκετή ώρα, μαθεύτηκε ότι τελικά η μέρα αναβάλλεται οριστικά και έπρεπε να αποχωρήσουμε από το venue, για την προστασία μας. Και τι θα γίνει με Warlord και Destruction; Η διοργάνωση ενήργησε αστραπιαία, ανακοινώνοντας ότι οι Αμερικανοί heavy/power θρύλοι θα εμφανιστούν την τρίτη μέρα του φεστιβάλ, ενώ οι Γερμανοί thrashers δούλευαν για δύο show σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου τα εισιτήρια του Golden R festival θα ίσχυαν κανονικά και θα είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε εκεί. Άμεση ανταπόκριση και λήξη του σύντομου «πανικού», που επικράτησε στις τάξεις των οπαδών.
Flames setlist:
Revenge
Red Terror
Crawl Beyond
Mercy Denied
Deathra
Summon The Dead
Legions Of Death
Αφού φάγαμε και λίγη βροχή, μετά από δύο ώρες κάτω από ένα στέγαστρο, πήραμε τον δρόμο του γυρισμού στο δωμάτιο, εμφανώς με πικρία που δεν καταφέραμε να δούμε ζωντανά τους Destruction περισσότερο, αφού τους Warlord θα είχαμε την τύχη να τους δούμε την επόμενη μέρα, αλλά ικανοποιημένοι δε, που θα κατορθώσουμε να τους δούμε τον Νοέμβρη. Όσο για την βραδιά που ξεκίνησε με τους καλύτερους «οιωνούς», μάλλον μας άφησε μία γλυκόπικρη «γεύση», αφού απολαύσαμε μεν τις μπάντες μέχρι τους Flames, δεν καταφέραμε όμως να ολοκληρώσουμε μία πραγματικά «θεϊκή» ημέρα. Δεν πειράζει, συνεχίζουμε….
Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα
Διαβάστε επίσης:
Ανταπόκριση 1ης ημέρας
Ανταπόκριση 3ης ημέρας
